ORIGINAL_ARTICLE
تبیین رفتار حفاظت از آب کشاورزان با استفاده از تئوری توسعهیافته رفتار برنامه ریزی شده: مورد مطالعه شهرستان الشتر
مهمترین دغدغه کشورهای در حال توسعه، حفظ امنیت غذایی در سطح ملی و خانوار می باشد. از طرفی، بدون آبیاری، دستیابی سریع به رشد محصولات کشاورزی که یکی از ابعاد مهم امنیت غذایی است، امکان پذیر نمی باشد. بنابراین کمبود آب سبب عدم امنیت غذایی می شود. ازآنجاییکه بخش کشاورزی بزرگترین مصرفکننده آب در ایران است؛ بنابراین حفاظت و استفاده مناسب از آب توسط کشاورزان در زمان حال و آینده تأثیر زیادی بر امنیت غذایی کشور دارد. مقاله حاضر با استفاده از تئوری رفتار برنامه ریزی شده بهعنوان مبانی نظری تحقیق، نیت و رفتار حفاظت از آب کشاورزان را درشهرستان الشتر استان لرستان بررسی نمود. نمونه تحقیق، 360 نفر از کشاورزان شهرستان الشتر بودند که بر اساس نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی طبقه ایانتخاب شدند. نتایج تحقیق نشان داد، سه متغیر نگرش، هنجار اخلاقی و هویت خود بر نیت افراد نسبت به حفاظت از آب تأثیر می گذارند. از طرفی رفتار حفاظت از آب بهطور معنی داری توسط کنترل رفتاری درک شده و نیت تبیین می شود. علاوه بر این یافته ها نشان داد، با افزودن دو متغیر هنجار اخلاقی و هویت خود به تئوری رفتار برنامه ریزی شده، قدرت پیش بینی تئوری افزایش می یابد. در نهایت، بر اساس نتایج تحقیق، پیشنهادهایی جهت مصرف بهتر آب توسط کشاورزان ارائه گردید.
http://www.iaeej.ir/article_44280_ed2d93ea0bf48ec6509b0b14fa345ba6.pdf
2017-02-19
1
17
تئوری رفتار برنامه ریزی شده
رفتار حفاظت از آب کشاورزان
اقدامات داوطلبانه
فاطمه
رحیمی فیض آبادی
1
دانشجوی دکتری گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
AUTHOR
مسعود
یزدان پناه
masoudyazdan@gmail.com
2
استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
LEAD_AUTHOR
معصومه
فروزانی
m.forouzani@yahoo.com
3
استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
AUTHOR
سعید
محمد زاده
4
استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
AUTHOR
رابرت
برتون
5
محقق مرکز تحقیقات روستایی راکورا هامیلتون، نیوزیلند
AUTHOR
افشار، ن.، و زرافشانی، ک. (1389). تحلیل تمایل به مشارکت در مدیریت آبیاری: مطالعه موردی تعاونیهای آببران سفید برگ و سراب بس استان کرمانشاه. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 6، شماره 2، صص. 113-99.
1
رحیمیفیضآباد، ف.، یزدانپناه، م.، فروزانی، م.، محمدزاده، س.، و بورتن، ر. (1393). بررسی رابطهی بین سرمایهی اجتماعی و تمایل کشاورزان به تشکیل و عضویت در تشکلهای آببران شهرستان الشتر. فصلنامه تعاون و کشاورزی، سال سوم، شماره 12، صص. 95-77.
2
رحیمیفیضآباد، ف.، یزدانپناه، م.، فروزانی، م.، محمدزاده، س.، و بورتن، ر. (1395). بررسی نقش سرمایه اجتماعی بر نیت و رفتار حفاظت از آب کشاورزی در شهرستان الشتر. فصلنامه راهبردهای توسعه روستایی، جلد 3، شماره 2، صص. 253-237.
3
رحیمیفیضآباد، ف.، یزدانپناه، م.، فروزانی، م.، محمدزاده، س.، و بورتن، ر. (1395). تعیین عوامل موثر بر رفتار حفاظت از آب کشاورزان در شهرستان سلسله: کاربرد مدل فعالسازی هنجار. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره 2-47، شماره 2، صص. 384-373.
4
سرمد، ز.، بازرگان، ع.، و حجازی، ا. (1379). روشهای تحقیق در علوم رفتاری. تهران: انتشارات آگاه.
5
محمدی، ی.، شعبانعلی فمی، ح.، و اسدی، ع. (1388). بررسی میزان مهارت کشاورزان در بهکارگیری فناوریهای مدیریت آب کشاورزی در شهرستان زریندشت، استان فارس. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 5، شماره 1، صص. 108-97.
6
موسوی، ف.، پزشکی راد، غ.، و چیذری، م. (1387). رابطه مشخصه های اجتماعی با نگرش بهرهبرداران نسبت به مدیریت پایدار منابع آب. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 4، شماره 2، صص. 51-43.
7
Abrahamse, W., Steg, L., Gifford, R., and Vlek, C. (2009). Factors influencing car use for commuting and the intention to reduce it: A question of self-interest or morality? Transportation Research Part F: Traffic Psychology and behavio, 12(4), 317-324.
8
Ajzen, I. (1985). From intentions to actions: A theory of planned behavior. Springer Berlin Heidelberg, 11-39. Available at: < http://link.springer.com/chapter/10.1007%2F978-3-642-69746-3_2 >
9
Ajzen, I. (1991). The theory of planned behavior. Journal of Organizational Behavior and Human Decision Processes, 50 (2), 179-211.
10
Arvola, A., Vassallo, M., Dean, M., Lampila, P., Saba, A., Lähteenmäki, L., and Shepherd, R. (2008). Predicting intentions to purchase organic food: the role of affective and moral attitudes in the theory of planned behaviour. Appetite, 50 (2), 443-454.
11
Balali, M. R., Keulartz, J., and Korthals, M. (2009). Reflexive water management in arid regions: the case of Iran. Journal of Environmental Values, 18(1), 91-112.
12
Bamberg, S. (2013). Changing environmentally harmful behaviors: A stage model of self-regulated behavioral change. Journal of Environmental Psychology, 34, 151-159.
13
Bamberg, S., and Möser, G. (2007). Twenty years after Hines, Hungerford, and Tomera: A new meta-analysis of psycho-social determinants of pro-environmental behavior. Journal of environmental psychology, 27(1), 14-25.
14
Bayard, B., and Jolly, C. (2007). Environmental behavior structure and socio-economic conditions of hillside farmers: A multiple-group structural equation modeling approach. Journal of Ecological Economics, 62, 433- 440.
15
Bissonnette, M. M., and Contento, L. R. (2001). Adolescents’ perspectives and food choice behaviours in terms of the environmental impacts of food production practices: Application of a psychosocial Model. Journal of Nutrition Education, 33(2), 72-82.
16
Burton, R.J., (2004). Reconceptualizing the ‘behavioral approach’ in agricultural studies: a socio-psychological perspective. Journal ofRural Study, 20 (3), 359-371.
17
Cary, J. W. )2008.( Influencing attitudes and changing consumers’ household water consumption behavior. Journal ofWater Science and Technology: Water Supply, 8 (3), 325-330.
18
Clark, W. A., Finley, J. C., (2007). Determinants of water conservation intention in Blagoevgrad, Bulgaria. Journal ofSocial Sciences Natural Resources, 20 (7), 613-627.
19
Conner, M., and Armitage, C. J. (1998). Extending the theory of planned behavior: A review and avenues for further research. Journal of Applied Social Psychology, 28, 1429–1464.
20
Cook, A. J., Kerr, G. N., and Moore, K. (2002). Attitudes and intentions towards purchasing GM food. Journal of Economic Psychology, 23(5), 557–572.
21
Dolnicar, S., and Hurlimann, A., (2010.) Australians’ water conservation behaviors and attitudes. Journal ofAustralian Water Resource, 14 (1), 43-53.
22
Fielding, K. S., McDonald, R., and Louis, W. R. (2008). Theory of planned behavior, identity and intentions to engage in environmental activism. Journal of Environmental Psychology, 28(4), 318-326.
23
Fishbein, M., and Ajzen, I. (1975). Belief, attitude, intention and behavior: An introduction to theory and research. United States of America and Canada: Library of Congress.
24
Gerbens-Leenes, P. W., and Nonhebel, S. (2004). Critical water requirements for food, methodology and policy consequences for food security. Journal of Food Policy,29(5), 547-564.
25
Gilg, A., Barr, S. (2006). Behavioral attitudes towards water saving? Evidence from a study of environmental actions. Journal of Ecological Economics, 57 (3), 400-414.
26
Harland, P., Staats, H., and Wilke, H. A. (2007). Situational and personality factors as direct or personal norm mediated predictors of pro-environmental behavior: Questions derived from norm-activation theory. Journal of Basic and Applied Social Psychology, 29(4), 323-334.
27
Hu, L., and Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Journal of Structural Equation modeling, 6(1), 1-55.
28
Kaiser, F. G. (2006). A moral extension of the theory of planned behavior: Norms and anticipated feelings of regret in conservationism. Journal of Personality and Individual Differences, 41(1), 71-81.
29
Kaiser, F.G., and Scheuthle, H. (2003). Two challenges to a moral extension of the theory of planned behavior: Moral norms and just world beliefs in conservationism. Journal of Personality and Individual Differences, 35, 1033–1048.
30
Lagerkvist, C. J. (2005). Assessing farmers' risk attitudes based on economic, social, personal, and environmental sources of risk: Evidence from Sweden. American Agricultural Economics Association Annual meeting.
31
Lam, S. (1999). “Predicting intentions to conserve water from the theory of Planned behaviour, perceived moral obligation, and perceived water right”. Journal of Applied Social Psychology, 29, 1058-1071.
32
Lam, S. )2006(. Predicting intention to save water: theory of planned behavior, response efficacy, vulnerability, and perceived efficiency of alternative solutions1. Journal of Applied Social Psychology, 39 (11), 2803-2824.
33
Lynne, G.D., Franklin Casey, C., Hodges, A., and Rahmani, M. (1995). Conservation technology adoption decisions and the theory of planned behavior. Journal of Economics Psychology, 16 (4), 581-598.
34
Mugabi, J., Kayaga, S., Smout, I. K., and Njiru, C. (2010). Determinants of customer decisions to pay utility water bills promptly. Journal of Water Policy, 12 (2), 220-236.
35
Nancarrow, B., Leviston, Z., Po, M., Porter, N., and Tucker, D. (2008). What drives dommunities’ decisions and behaviours in the reuse of wastewater? Journal ofWater Science and Technology,57 (4), 485-491.
36
Nigbur, D., Lyons, E., and Uzzell, D. (2010). Attitudes, norms, identity and environmental behaviour: Using an expanded theory of planned behavior to predict participation in a kerbside recycling programme. British Journal of Social Psychology, 49(2), 259-284.
37
Onwezen, M. C., Antonides, G., and Bartels, J. (2013). The norm activation model: An exploration of the functions of anticipated pride and guilt in pro-environmental behavior. Journal of Economic Psychology, 39, 141-153.
38
Pelling, E. L., and White, K. M. (2009). The theory of planned behavior applied to young people's use of social networking web sites. Journal of Cyber Psychology & Behavior, 12(6), 755-759.
39
Rosegrant, M. W., Ringler, C., and Zhu, T. (2009). Water for agriculture: maintaining food security under growing scarcity. Journal of Annual Review of Environment and Resources, 34, 205-222.
40
Roudi-Fahimi, F., Creel, L., and de Souza, R.M. (2002). Finding the balance: population and water scarcity in the Middle East and North Africa. MENA policy Brief, 1-8.
41
Russell, S., and Fielding, K. (2010). Water demand management research: A psychological perspective. Journal of Water Resources Research, 46(5), 1-12.
42
Siebert, R., Berger, G., Lorenz, J., and Pfeffer, H. (2010). Assessing German farmers’ attitudes regarding nature conservation set-aside in regions dominated by arable farming. Journal for Nature Conservation, 18(4), 327-337.
43
Şimşekoğlu, Ö., and Lajunen, T. (2008). Social psychology of seat belt use: A comparison of theory of planned behavior and health belief model. Transportation Research Part F: Traffic Psychology and behavior, 11(3), 181-191. doi: <http://dx.doi.org/10.1016/j.trf.2007.10.001>.
44
Sparks, P., and Shepherd, R. (1992). Self-Identity and the theory of planned behavior: Assessing the role of identification with" Green Consumerism". Social Psychology Quarterly, 55(4), 388-399.
45
Stryker, S. (1968). Identity salience and role performance: The importance of symbolic inter action theory for family research. Journal of Marriage and the Family, 30, 558–564.
46
Tal, I., Hill, D., Figueredo, A. J., Frías, M., and Corral, V. (2006). An evolutionary approach to explaining water conservation behavior. Journal ofMedio Ambientey Comportamiento Humano, 7(1), 7-27.
47
Terry, D. J., Hogg, M. A., and White, K. M. (1999).The theory of planned behaviour: Self-identity, social identity and group norms. British Journal of Social Psychology, 38, 225–244.
48
Trumbo, C. W., and O’Keefe, G.J., (2005). Intention to conserve water: environmental values, reasoned action, and information effects across time. Journal of Social Sciences Natural Resources, 18(6), 573-585.
49
Wauters, E., Bielders, Ch., Poesen, J., Govers, G., and Mathijs, E. (2010). Adoption of soil conservation practices in Belgium: An examination of the theory of planned behavior in the agri-environmental domain. Journal of Land Use Policy, 27, 86–94.
50
Whitmarsh, L., and O'Neill, S. (2010). Green identity, green living? The role of pro-environmental self-identity in determining consistency across diverse pro-environmental behaviours. Journal of Environmental Psychology, 30(3), 305-314.
51
Yang, H., Reichert, P., Abbaspour, K. C., and Zehnder, A. J. (2003). A water resources threshold and its implications for food security. Journal of Environmental science & technology, 37(14), 3048-3054.
52
Yazdanpanah, M., Hayati, D., Hochrainer-Stigler, S., and Zamani, G. H. (2014). Understanding farmers' intention and behavior regarding water conservation in the Middle-East and North Africa: A case study in Iran. Journal of Environmental Management, 135, 63-72.
53
Yazdanpanah, M., Komendantova, N., and Ardestani, R. S. (2015). Governance of energy transition in Iran: Investigating public acceptance and willingness to use renewable energy sources through socio-psychological model. Journal of Renewable and Sustainable Energy Reviews, 45, 565-573.
54
Yazdanpanah, M., Thompson, M., Hayati, D., and Zamani, G. H. (2013). A new enemy at the gate: Tackling Iran’s water super-crisis by way of a transition from government to governance. Journal ofProgress in Development Studies, 13(3), 177-194.
55
Yazdanpanah, M., Rahimi Feyzabad, F., Forouzani, M., Mohammadzadeh, S., & Burton, R. J. (2015). Predicting farmers’ water conservation goals and behavior in Iran: A test of social cognitive theory. Land Use Policy, 47, 401-407.
56
ORIGINAL_ARTICLE
عوامل مؤثر برنیت مهاجرت جوانان روستایی عضو و غیر عضو تعاونیهای کشاورزی شهرستان مرودشت
بهمنظور استفاده از توانایی ها و قابلیت های جوانان روستایی در راستای توسعه روستایی و کشاورزی لازم است که آن ها مناطق روستایی را برای ادامه زندگی خویش برگزینند. این در حالی است که روند حاضر، خروج روزافزون آن ها را از نواحی روستایی نشان می دهد. این پژوهش باهدف شناسایی عوامل مؤثر بر نیت مهاجرت جوانان روستایی عضو و غیر عضو تعاونی های کشاورزی شهرستان مرودشت بهمنظور جلوگیری از مهاجرت بی رویه آن ها صورت پذیرفت. برای انجام این پژوهش از فن پیمایش و ابزار پرسشنامه استفاده گردید. جامعه آماری تحقیق را کلیه جوانان مرد روستایی شهرستان مرودشت تشکیل دادند. تعداد 370 جوان با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهبندیشده چند مرحله ای انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس یافته ها، میانگین نیت مهاجرت جوانان عضو و غیر عضو تعاونی های کشاورزی در یک سال آینده پایین بوده اما در سه الی پنج سال آینده از میانگین نیت مهاجرت بالایی برخوردارند. یافتههای پژوهش نشان داد رابطه معنیداری بین نیت مهاجرت در سه تا پنج سال آینده و متغیرهایی مانند میزان بهرهمندی از خدمات ترویجی، دانش زراعی، رضامندی از خدمات موجود در روستا، ادراک از شدت تأثیر خشکسالی و مشارکت اجتماعی وجود دارد. در پایان، راهکارهای عملی بهمنظور کاهش نیت مهاجرت جوانان ارائه شده است.
http://www.iaeej.ir/article_44281_71213fbb12dc700ccf23a8b5a4c4a648.pdf
2017-02-19
19
35
نیت مهاجرت
جوانان روستایی
تعاونیهای کشاورزی
شهرستان مرودشت
اشکان
خطیر
1
دانش آموخته کارشناسی ارشد بخش ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
AUTHOR
کورش
رضائی مقدم
rezaei@shirazu.ac.ir
2
دانشیار بخش ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
LEAD_AUTHOR
غلامحسین
زمانی
3
استاد بخش ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
AUTHOR
رمضانیان، م. (1380). سالخوردگی جمعیت شاغل در بخش کشاورزی ایران، دلایل و پیامدها. فصلنامه اقتصاد کشاورزی و توسعه،شماره 36، صص 235- 207.
1
رنجبر، ز. (1388). اثرات برنامههای ترویجی بر پایداری اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیک نظامهای زراعی گندم کاران آبی و دیم. پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز.
2
سرمد، ز.، بازرگان، ع.، و حجازی، ا. (1379). روشهای تحقیق در علوم رفتاری، تهران: انتشارات آگاه.
3
صبور، ف.، رضائی مقدم، ک.، و منتی زاده، م. (1393). بررسی وضعیت سرمایه اجتماعی در بین کشاورزان عضو و غیر عضو تشکلهای کشاورزی: مورد مطالعه کشاورزان شهرستان گرمسار. مجله تعاون و کشاورزی، شماره 11، صص 117-95.
4
علی بیگی، ا. م.، پاپزن، ع.، و دره زرشکی، م. (1388). دلایل و راهکارهای کاهش تمایل جوانان روستایی شهرستان کرمانشاه به مهاجرت. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره 40، شماره 1، صص 49 ـ 39.
5
فاطمی، م.، کرمی، ع. (1389). مطالعه موردی واکاوی علل و اثرات خشکسالی. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 6 شماره 2، صص 96-77.
6
قاسمی اردهائی، ع. (1385). بررسی علل مهاجرت روستاییان به شهرها در ایران با فرا تحلیل پایاننامههای تحصیلی (مقطع زمانی 1383-1359). فصلنامه روستا و توسعه، دوره 9، شماره1، صص80-51.
7
قاسمی سیانی، م. (1388). پیامدهای مهاجرت روستا شهری نسل جوان روستایی. مجله پژوهش جوانان، فرهنگ و جامعه،.شماره2، صص 165- 145.
8
کشاورز، م. (1384). ایستارها، رفتارها و مدیریت خشکسالی کشاورزان استان فارس. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز.
9
کشاورز، م.، کرمی، ع.، و زمانی، غ. (1389). آسیبپذیری خانوارهای کشاورز از خشکسالی: مطالعه موردی. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، شماره 6، جلد2، صص 32-15.
10
لهساییزاده، ع. (1368). نظریات مهاجرت. شیراز: انتشارات نوید.
11
موثقی جدیدی، ح.، و خاتونآبادی، ا. (1388). تعیین رابطه عوامل درون خانوار و مهاجرت اعضای خانوارهای روستایی شهرستان مرند به شهرها ارسال1383، فصلنامه روستا و توسعه، دوره 12، شماره 3، صص 114-93.
12
مرکز آمار ایران. (1386). مهاجرتهای استانی بر اساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1385. قابل دسترسی در آدرس اینترنتی : <http://amar.sci.org.ir/>
13
Abd-Ella, M., Eric, O. H.,and Warren, R. D.( 1981). Adoption behavior in family farm systems: An Iowa study. Journal Rural Sociology, 46, 42-61.
14
Adewale, J. G. (2005). Socio-economic factors associated with urban rural migration in Nigeria: A case study of Oyo state, Nigeria.J. Hum. Ecol., 17(1), 13-16.
15
Asfaw, W., Tolossa, D., and Zeleke, G. (2010). Causes and impacts of seasonal migration on rural livelihoods: Case studies from Amhara region in Ethiopia. Norwegian Journal of Geography, 64(1), 58 – 70.
16
Azkia, M. (2005). Poverty, vulnerability and development: Case study of the Garmsar and Dashte Azadegan villages. Middle East Critique, 14(1), 109-125.
17
Barrios, S., Bertinelli, L. and Strobel, E. (2006). Climate change and rural-urban migration: The case of sub-saharan Africa. Journal of Urban Economics, 60, 357-371.
18
Bjaranson, T., and Thorlindsson, T. (2006). Should I stay or should I go? migrationexpectations among youth in Icelandic fishing and farming communities. Journal of Rural Studies, 22, 290-300.
19
Blessing, U. M. (2005). Who moves andwho stays? ruralout-migration in Nigeria. Journal of Population Research, 22 (2), 141-161.
20
Browne, C. A. (2010). The effects of changing farm structure on rural migration in the United States,agricultural economics Oklahoma state university Stillwater,Ms.C. Tesis, Oklahoma.
21
Clay, D., Reardon, T.,and Kangasniemi, J. (1998). Sustainable intensification in the highland tropics: Rwandan farmers’ investments in land conservation and soil fertility, Economic Development and Cultural Change, 45 (2), 351- 378.
22
De Jong, G. F. (2000). Expectations, gender, and norms in migration decision-making.Population Studies, 54(3), 307-319.
23
Drozdzewski, D. (2008). We’re moving out’: Youth out-migration intentions in coastal non-metropolitan New South Wales. Geographical Research,46(2),153–161.
24
Garasky, S. (2002). Where are they going? Acomparison of urban and rural youths’ locational choices after leaving the parental home.Social Science Research,31, 409–431.
25
Gubhaju, B.,and De Jong, G. F. (2009). Individual versus householdmigration decision rules: Genderand marital status differencesin intentions to migratein South Africa. International Migration, 47(1), 31-61.
26
Keban, Y. T. (1993). A study of migration intentions: The case of migrants in three cities in Indonesia.Ph.D. Dissertation, Florida state university, college of social sciences,Florida.
27
Krejcie, R. V., and Morgan, D. W. (1970). Determining size for research activities.Educational and Psychological Measurement, 30, 607–610.
28
Liao, P. (2001). The effects of community attachment and quality of life on migration intention: A comparison of Pennsylvania and Taiwanese rural communities.Ph.D. Dissertation, Pennsylvania state university, college of agricultural sciences, Pennsylvania.
29
Lu, Zh.,and Song, Sh. (2006). Rural–urban migration and wage determination: The case of Tianjin, China. China Economic Review, 17, 337–345.
30
Meng, L. (2009).Essays on rural-urban migration in Hinterland China.Ph.D. Dissertation,university of California, San Diego economics and international affairs,California.
31
Moon, J., Park, J., Jung, G. H., and Choe, Y. C. (2010). The impact of ITuse on migration intentions in rural communities. Technological Forecasting & Social Change, 77, 1401–1411.
32
Neto, F.,and Mullet, E. (1998). Decision-making as regards migration: Wage differential, job opportunity, and the network effect. Acta Psychologica, 98, 57- 66.
33
Paul, B. K. (1998). Coping mechanisms practiced by drought victims (1994/5) in north Bengal, Bangladesh. Applied Geography, 8(4), 355-373.
34
Pretty, G., Bramston, P.,and Patrick, J. (2006).The relevance of community sentiments to Australian rural youths’ intention to stay in their home communities.American Behavioral Scientist, 50 (2), 226-240.
35
Rahman, M., Islam, R., and Rahman, M. (2007).Causes and consequences of in – migration at Rajshahi city corporation, Bangladesh.Journal of Engineering and Applied Sciences, 2(2), 305- 308.
36
Rezvanfar, A., Samiee, A.,and Faham, E. (2009). Analysis of factors affecting adoption of sustainable soil conservation practices among wheat growers. World Applied Sciences Journal, 6 (5), 644 – 651.
37
Seyfrit, C. L., Bjaranson, T.,and Olafsson, K. (2010).Migration intentions of rural youth in Iceland: Can a large-scale development project stem the tide of out-migration? Society & Natural Resources, 23(12), 1201-1215.
38
Shivashankara, G. P.,and Siddegowda.(2010). Determinants of rural to urban migration andenvironmental problems.OIDA International Journal of Sustainable Development, 1(7), 99-106.
39
Song, Y., Zheng, J.,and Qian, W. (2009). To be, or not to be: Rural women’s migration decisions. The Chinese Economy, 42 (4), 63-74.
40
Stockdale, A. (2006). Migration: Pre-requisite for rural economic regeneration? Journal of Rural Studies, 22, 354-366.
41
Thissen, F., Fortuijn, J. D., Strijker, D., and Haarsten, T. (2010). Migration intentions of rural youth in the Westhoek, Flanders, Belgium and the Veenkoloniën, The Netherlands.Journal of Rural Studies, 26, 428-436.
42
Vogt, R. J., Allen, J. C.,and Cordes, S. (2003). Relationship between communitysatisfaction and migration intentions ofrural Nebraskans.Great Plains Research, 13, 63-74.
43
Zhang, K. H.,and Song, S. (2003). Rural-urban Mmigration and urbanization in China:evidence from time-series and cross-section analyses. China Economic Review, 14, 386-400.
44
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیلی بر نقشپذیری زنان روستایی در فعالیتهای اقتصادی و عوامل مؤثر بر آن: مورد مطالعه مناطق روستایی بخش سیمکان در شهرستان جهرم
زنان روستایی با وجود ایفای نقش اساسی در اقتصاد خانوارهای خود همواره در جایگاهی فرودستتر از مردان قرار دارند. میزان و نحوه ی فعالیتهای اقتصادی زنان روستایی در ارتباط تنگاتنگ با شرایط محیط جغرافیایی آنان است. هدف مطالعه ی حاضر شناسایی نقش و جایگاه زنان روستایی در توسعه فعالیت های اقتصادی و عوامل مؤثر بر آنان در بخش سیمکان از توابع شهرستان جهرم و ارائه راهکارهایی در جهت ساماندهی آن بوده است. جامعه آماری شامل زنان روستایی در سن فعالیت اقتصادی منطقه بوده که از میان آنان، 260 نفر به عنوان نمونه آماری از طریق نمونهگیری تصادفی و متناسب با سهم آنان در نه روستای بخش مورد نظر انتخاب شدند. داده های مورد نیاز به کمک دو پرسشنامه ی روستا و خانوار، پس از انجام مطالعه ی مقدماتی و اعتبارسنجی ابزارها از طریق عملیات میدانی گردآوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های مختلف و متناسب آماری صورت گرفت. نتایج حاصل از تحلیل داده ها بیانگر سهم و نقش ناچیز زنان در انجام و توسعه فعالیت های اقتصادی بهطور کلی است، گرچه این وضعیت در رابطه با انواع مختلف فعالیت های اقتصادی، متفاوت است. از میان عوامل تأثیرگذار، دو متغیر عوامل محیطی و وضعیت درآمدی خانوار، تأثیر معنی دار و مثبتی بر سطح فعالیت های اقتصادی زنان داشته اند و این تأثیر در رابطه با دیگر متغیرهای مستقل مربوط به عوامل فرهنگی، عوامل نهادی و سیاست های حمایتی، آموزش و انگیزه ها و عوامل فردی، فاقد معنی داری آماری بوده است؛ به عبارت دیگر هیچگونه بستر نهادی و سازمانی برای نظمبخشی، حمایت، هدایت و به فعلیت رساندن پتانسیل ارزشمند اقتصادی و شغلی نیمی از ساختار جمعیتی منطقه وجود ندارد و در بهره برداری ناچیزی هم که تاکنون از این فرصت و قابلیت بالقوه صورت گرفته است، ساختارهای محیطی و بسترهای فراهم اقتصادی در درون خانوارها نقش داشته است.
http://www.iaeej.ir/article_44283_11e5195078001f346ff35855c9ee6596.pdf
2017-02-19
37
51
زنان روستایی
فعالیتهای اقتصادی
بخش سیمکان
عباس
امینی
a.amini@geo.ui.ac.ir
1
دانشیار جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامهریزی، دانشگاه اصفهان
LEAD_AUTHOR
علی حسین
طاهری
2
دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامهریزی، دانشگاه اصفهان
AUTHOR
آلآقا، ف. (1384). شناسایی مشاغل درآمدزا برای زنان روستایی و تعیین نیازهای آموزشی متناسب با آن. پژوهش زنان، دوره 3، شماره 1، صص 147- 169.
1
آماریلیس، ت.، و روزاریو، د. (1375). جنسیت و توسعه. ترجمه جواد یوسفیان. تهران: انتشارات بانو.
2
امینی، ا.م.، و احمدی شاپورآبادی، م.ع. (۱۳۸۸). خوداتکایی اقتصادی زنان روستایی و تبیین عوامل اقتصادی مؤثر بر آن. زن در توسعه و سیاست، شماره 27، صص 30-7.
3
امینی، ع.، و برومند، ت. (1394). تبیین جامعهشناختی عوامل مؤثر بر جمعیتگریزی در مناطق روستایی (مطالعه موردی: پادنای سفلی، سمیرم). جامعهشناسی کاربردی، سال 26، شماره 1، صص 154-137.
4
بخشداری سیمکان (1389). مجموعه گزارشات کلی بخش سیمکان.
5
بریمانی، ف.، نیکمنش، ز.، و خداوردیلو، س. (1391). بررسی نقش اعتبارات خرد در توانمندسازی زنان روستایی (نمونه موردی: دهستان لکستان شهرستان سلماس). اقتصاد فضا و توسعه روستایی، سال 1، شماره 1، صص 82-69.
6
بوذرجمهری، خ.، شایان، ح.، و صادقی، ف. (1389). تبیین مشارکت زنان روستایی در فعالیتهای کشاورزی (مطالعه موردی: دهستانهای بناجوی شرقی و شمالی شهرستان بناب آذربایجان). مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، سال 1، شماره 1، صص 86-69.
7
سروشمهر، ه.، رفیعی، ح.، کلانتری، خ.، و شعبانعلی فمی، ح. (1389). بررسی پایگاه اجتماعی ـ اقتصادی زنان روستایی و عوامل مؤثر بر بهبود آن (مطالعه موردی: شهرستان همدان). پژوهشهای روستایی، دوره 1، شماره 1، صص 166-143.
8
قطبینژاد، ن. (1391). بررسی عوامل مؤثر بر جایگاه و نقش زنان روستایی در بخش کشاورزی با تأکید بر باغداری (مطالعه موردی: بخش برزک شهرستان کاشان). پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه اصفهان.
9
لهساییزاده، ع.، جهانگیری، ج.، و خواجهنوری، ب. (1384). بررسی مشارکت اقتصادی زنان روستایی (مطالعه موردی: استان فارس). جامعهشناسی ایران، سال 6، شماره 3، صص 145-124.
10
محمدقلینیا، ج.، ریاحی وفا، ع.، و علیجانی، م. (1390). آسیبشناسی سازمانهای غیردولتی محلی زنان روستایی کشاورز و راهکارهای تجهیز، توسعه و تقویت آنها (استانهای مرکزی و مازندران). علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 7، شماره 1، صص 115-101.
11
مژدهی، س.، و زاهدی، ش. (1388). بررسی موانع توسعهای مشارکت زنان در مدیریت شهری. مجله پژوهشنامه، شماره 45، صص 228-183.
12
ملکسعیدی، ح.، بخشی جهرمی، ا.، و فروزانی، م. (1392)، عوامل مؤثر بر انگیزه پیشرفت کارآفرینان زن روستایی: مورد مطالعه شهرستان مردودشت، علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 9، شماره 1، صص 151-141.
13
منفرد، نوذر، (1392)، عوامل مؤثر بر آگاهی زنان روستایی از وضعیت و حقوق فردی-خانوادگی، فرهنگی-اجتماعی و اقتصادی خود (مورد مطالعه شهرستان شبستان)، علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 9، شماره 1، صص 82-67.
14
میرکزاده، ع. ا.، علیآبادی، و.، و شمس، ع. (1389). واکاوی موانع مشارکت زنان روستایی در برنامههای آموزشی و ترویجی، روستا و توسعه، سال 13، شماره 2، صص 165-147.
15
نامدار، م. (1389). عوامل مؤثر بر اشتغال زنان همراه با ورود فناوریهای نوین در عرصه اقتصاد روستایی (مطالعه موردی: کمباینداران استان فارس). روستا و توسعه، سال 13، شماره 2، صص 128-103.
16
نوری، س.ه.، و علیمحمدی، ن. (1388). تحلیلی بر فعالیتهای اقتصادی زنان روستایی (مطالعه موردی: منطقه براآن، شهرستان اصفهان). جغرافیا و برنامهریزی محیطی، سال 20، شماره 2، صص 104-87.
17
Afshar, H. (1998). Women and empowerment: illustrations from the Third World. London, UK: McMillan Publication. Canadian Council for International Co-operation (CCIC). (2001). Development centre studies Public Opinion and the fight against poverty. Available at: <http://www.ccic.ca/>.
18
Isabella, G. (1999). Young women’s attitudes toward agriculture and women’s new roles in the Greek countryside: A first approach. Journal of Rural Studies, 15, 147-150.
19
Kabeer, N. (1995). Gender hierarchies in development thought. New York: Verso.
20
Kaur, A., Sherbinin, A., Toure, A. and Jensen, L. (2005). Economic empowerment of women. New York: UNPF: United Nations Population Fund 220 (10017).
21
Kruzmetra, M. (2004). Rural women empowerment: Actual task of rural development. Paper presented at the Sustainable Economic Development Conference. March 3th-5th, Jelgava, Latvia.
22
Kumbhar, V. (2013). Some critical issues of women entrepreneurship in rural India. European Academic Research, 1 (2), 185-192.
23
Moghadam, V. (1990). Gender, development and poverty: Towards equity and empowerment. Helsinki: the UN University Publication.
24
Mooney, L.A., Knox, D., and Schacht, C. (2002). Understanding social problems. London: Wadsworth.
25
ORIGINAL_ARTICLE
واکاوی عوامل اثرگذار بر نگرش متخصصان نسبت به برنج تراریخته ایرانی
برنج تراریخته پدیدهای نوین در کشاورزی صنعتی جهانی میباشند که به منظور استفاده در چرخه انبوه غذایی کشور بایستی از دیدگاه متخصصان امر پدیدهای ضروری و استراتژیک جلوه نماید. از این رو در پژوهش حاضر قصد بر شناسایی عوامل مؤثر بر نگرش متخصصان دو بخش اجرایی و مراکز آموزش عالی و مراکز پژوهشی در استان خوزستان به عنوان سومین استان تولیدکننده ی برنج است. جامعه ی آماری شامل کلیه متخصصان مرتبط با موضوع به تعداد 150 نفر می باشد که از میان آنها 108 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب به عنوان نمونه انتخاب شدند. پارادایم حاکم بر مطالعه حاضر، از نوع کمی است و از لحاظ هدف در رده تحقیقات کاربردی و از نوع توصیفی پیمایشی می باشد. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه محقق ساخته میباشد که در آن پنج عامل نگرش نسبت به برنج تراریخته، ادراک مزایا، ادراک مضرات، اعتماد و مباحث اخلاقی به وسیله ی طیف هفت درجه ای لیکرت مورد سنجش قرار گرفتند. روایی و پایایی پرسشنامه به ترتیب به وسیله ی جمعی از متخصصان و محاسبه ی ضریب آلفای کرونباخ (به ترتیب به میزان 0/78، 0/86، 0/87، 0/63 و 0/74) مورد تأیید قرار گرفتند. داده های حاصل از پرسشنامه به وسیله ی دو نرم افزار SPSS و AMOS آزمون شدند. نتایج نشان داد که سه مؤلفهی ادراک از مزایا، اعتماد و مباحث اخلاقی، عوامل پیش بینی کننده ی نگرش پاسخگویان بوده اند. همچنین یافته ها حاکی از وجود نگرش مثبت در میان پاسخگویان و عدم وجود ارتباط نگرش پاسخگویان با ادراک از مضرات برنج تراریخته بود. در این راستا پیشنهاد میشود، کمیتهای متشکل از نمایندگان گروه های دو بخش اجرایی و مراکز آموزشی پژوهشی به منظور نظارت بر فرایند تولید برنج تراریخته تشکیل شود.
http://www.iaeej.ir/article_44284_2b298ad5088619cb7e831d335be64f70.pdf
2017-02-19
53
72
گیاهان تراریخته
متخصصان
خوزستان
نگرش
امید
مهراب قوچانی
mehrab.omid@gmail.com
1
دانشجوی دکتری گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
AUTHOR
منصور
غنیان
m_ghanian@yahoo.com
2
دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
LEAD_AUTHOR
مسعود
برادران
masoudbaradar@yahoo.com
3
دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
AUTHOR
امینی، ع.، نوری، ه.، و اصلانی سنگده، ب. (1394). ارزیابی و سنجش پایداری زراعت برنج با استفاده از روشهای تصمیمگیری چند معیاره (مورد مطالعه: شهرستان رضوانشهر). مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 11، شماره 1، صص 126-101.
1
پزشکی راد، غ.، و. نعیمی، ا. (1389). تحلیل عاملی نگرش متخصصان بیوتکنولوژی استان تهران نسبت به بکارگیری گیاهان تراریخته. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره 2-41، شماره 2، صص 203-193.
2
پزشکی راد، غ.، و نعیمی، ا. (1390). بررسی عوامل آموزشی – ترویجی مؤثر بر بکارگیری گیاهان تراریخته از نظر متخصصان بیوتکنولوژی مراکز تحقیقات استان تهران. نشریه اقتصاد و توسعه کشاورزی (علوم و صنایع کشاورزی، جلد 25، شماره 1، صص 9-1.
3
عادلی، ن.، و قرهیاضی، ب. (1392). مقایسه کشت متداول گیاهان زراعی با گیاهان تراریخته مقاوم به آفات از جنبه اثر بر سلامت محیطزیست، انسان و دام. مجله مهندسی ژنتیک و ایمنی زیستی، دوره 2، شماره 1. صص 28-1.
4
مجردی، غ.، گلباز، ش.، و عطایی، ح. (1393). تحلیل سازههای پیشبرنده و بازدارنده پذیرش کشاورزی ارگانیک از دیدگاه کارشناسان جهاد کشاورزی زنجان. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 10، شماره 2،صص 15-1.
5
مهراب قوچانی، ا.، و غنیان، م. (1392). امنیت غذایی و گیاهان تراریخته؛ بایدها و نبایدها. سومین کنفرانس ملی کشاورزی، غذا و آبزیان. بوشهر، 28 آذر.
6
مهراب قوچانی، ا.، غنیان، م.، برادران، م.، و آزادی، ح. (1392). بایدها و نبایدهای بکارگیری گیاهان تراریخته در چرخه غذایی کشور از دیدگاه مدیران شرکتهای خصوصی کشاورزی شهرستان اهواز. مجموعه مقالات بیست و یکمین کنگره ملی علوم و صنایع غذایی ایران، شیراز، 7 تا 9 آبان.
7
مهراب قوچانی، ا.، غنیان، م.، برادران، م.، و آزادی، ح. (1392). تبیین نگرش دانشجویان نسبت به گیاهان تراریخته؛ مطالعه دانشگاه کشاورزی استان خوزستان. سومین کنفرانس ملی کشاورزی، غذا و آبزیان. بوشهر، 28 آذر.
8
مهراب قوچانی، ا.، غنیان، م.، برادران، م.ف و آزادی، ح. (1392). گیاهان تراریخته، امنیت غذایی و نگرش کشاورزان پیشرو؛ مطالعه منطقه گتوند استان خوزستان. مجموعه مقالات بیست و یکمین کنگره ملی علوم و صنایع غذایی ایران. شیراز، 7 تا 9 آبان.
9
نعیمی، ا.، پزشکی راد، غ.، و قرهیاضی، ب. (1388). بررسی نگرش متخصصان بیوتکنولوژی مراکز دانشگاهی استان تهران در مورد کاربرد گیاهان تراریخته. مجله علوم محیطی، سال 7، شماره 2، صص 154-141.
10
نعیمی، ا.، پزشکی راد، غ.، و قرهیاضی، ب. (1390). واکاوی مشکلات توسعه فناوری زیستی کشاورزی از دیدگاه متخصصان فناوری زیستی استان تهران. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران. دوره 2-42، شماره 1، صص 56-45.
11
وزارت کشاورزی. (1392). آمارنامه محصولات کشاورزی سال 1392.
12
Adenle, A. A. (2014). Stakeholders’ perceptions of GM technology in West Africa: Assessing the responses of policymakers and scientists in Ghana and Nigeria. Journal of Agricultural and Environmental Ethics, 27(2), 241-263.
13
Aerni, P. (2002). Stakeholder attitudes toward the risks and benefits of agricultural biotechnology in developing countries: a comparison between Mexico and the Philippines. Risk Analysis, 22(6), 1123-1137.
14
Amin, L., Azlan, N., Ahmad, A.A., Jamil. H., Hasrizul Latif, A., and Samian. Haron, M.S. (2011). Ethical perception of synthetic biology. African Journal of Biotechnology, 10(58), 12469-12480. Available at: <www.academicjournals.org/AJB>
15
Amin, L., Azad, M.A.K., Gausmian, M.H., and Zulkifli, F. (2014). Determinants of public attitudes to genetically modified salmon. PLOS ONE, 9(1), 1-14.
16
Arvanitoyannis, I.S., and Krystallis, A. (2005). Consumers’ beliefs, attitudes and intentions towards genetically modified foods, based on the ’perceived safety vs. benefits’ perspective. International journal of food science & technology, 40(4), 343-360.
17
Azadi, H., Ghanian, M., Ghoochani, O.M., Khachak, P.R., Taning, C. N., Hajivand, R.Y., and Dogot, T. (2015). Genetically modified crops: Towards agricultural growth, agricultural development or agricultural sustainability? Food Reviews International, 31(3), 195-221.
18
Azzam, Z. A. (2013). Managers’ perspective towards perceived risks associated with technology based self services a case of Jordan Banks. Interdisciplinary Journal of Contemporary Research in Business, 4(11), 46-64.
19
Baharuddin, A.H. (2012). Risk and poverty in agriculture: Expanding roles for agricultural cooperatives in Malaysia. Geografia: Malaysian Journal of Society and Space, 8(4), 1-11.
20
Bakshi, S., and Dewan, D. (2013). Status of transgenic cereal crops: A review. Clon Transgen, 3(119), 1-13.
21
Bett, C., Ouma, J.O., and Groote, H.D. (2010). Perspectives of gatekeepers in the Kenyan food industry towards genetically modified food. Food Policy, 35(4), 332-340.
22
Bouman, B.A.M., Barker, R., Humphreys, E., Tuong, T.P., Atlin, G.N., Bennett, J., Dawe, D., Dittert, K., Dobermann, A., Facon, T., Fujimoto, N., Gupta, R.K., Haefele, S.M., Hosen, Y., Ismail, A.M., Johnson, D., Johnson, S., Khan, S., Lin Shan, Masih, I., Matsuno, Y., Pandey, S., Peng, S., Thiyagarajan, T.M. and Wassman, R. (2007). Rice: feeding the billions. In Water for food, water for life: A comprehensive assessment of water management in agriculture. PP. 515-549. Colombo, Sri Lanka.
23
Bredahl, L., Grunert, G., & Frewer, L. J. (1998). Consumer attitudes and decision making with regard to genetically engineered food products. A review of literature and a presentation of models for future research. Consumer Policy, 21(3), 251–277.
24
Chen, M.F., and Li, H.L. (2007). The consumer’s attitude toward genetically modified foods in Taiwan. Food Quality and Preference, 18(4), 662-674.
25
Chern, W.S. (2006). Genetically modified organisms (GMOs) and sustainability in agriculture. In 2006 Annual Meeting, August 12-18, 2006, Queensland, Australia (No. 25463). International Association of Agricultural Economists.
26
Costa-Font, M., and Gil, J.M. (2009). Structural equation modelling of consumer acceptance of genetically modified (GM) food in the Mediterranean Europe: A cross country study. Food Quality and Preference, 20(6), 399-409.
27
Costa-Font, M., Gil, J.M., and Traill, W.B. (2008). Consumer acceptance, valuation of and attitudes towards genetically modified food: Review and implications for food policy. Food Policy, 33(2), 99-111.
28
De Dominicis, S., Fornara, F., Cancellieri, U. G., Twigger-Ross, C., and Bonaiuto, M. (2015). We are at risk, and so what? Place attachment, environmental risk perceptions and preventive coping behaviours. Journal of Environmental Psychology, 43, 66-78.
29
FAO (Food and Agriculture Organization of the United Nations), IFAD (International Fund for Agricultural Development) and WFP (World Food Programme). (2013). The state of food insecurity in the world 2013. The multiple dimensions of food security. Rome, FAO. Available at: <http://www.fao.org/docrep/018/i3434e/i3434e.pdf>.
30
FAO. (Food and Agriculture Organization of the United Nations). (2009). The state of agricultural commodity markets. Available at: <ftp://ftp.fao.org>
31
Frewer, L., and Shepherd, R. (1995). Ethical concerns and risk perceptions associated with different applications of genetic engineering: Inter-relationships with the perceived need for regulation of the technology. Agriculture and Human Values, 12(1), 48-57.
32
Ghanian, M., Ghoochani, O. M., Kitterlin, M., Jahangiry, S., Zarafshani, K., Van Passel, S., and Azadi, H. (2015). Attitudes of agricultural experts toward genetically modified crops: A case study in southwest Iran. Science and Engineering Ethics, 22(2), 1-16.
33
Ghasemi, S., Karami, E., & Azadi, H. (2013). Knowledge, Attitudes and Behavioral Intentions of Agricultural Professionals toward Genetically Modified (GM) Foods: A Case Study in Southwest Iran. Science and engineering ethics, 19(3), 1201-1227.
34
Giger, E., Prem, R., Leen, M. (2009). Increase of agricultural production based on genetically modified food to meet population growth demands. School of Doctoral Studies (European Union) Journal, 1, 98- 124.
35
González, C., García, J., and Johnson, N. (2010). Stakeholder positions toward GM food: The case of vitamin a biofortified cassava in Brazil. AgBioForum, 12(3&4), 382-393.
36
Goodpaster, K. E. (1991). Business ethics and stakeholder analysis. Business Ethics Quarterly, 1(01), 53-73.
37
Hall, J., Bachor, V., and Matos, S. (2014). The impact of stakeholder heterogeneity on risk perceptions in technological innovation. Technovation, 34(8), 410-419.
38
Han, J. H. (2006). The effects of perceptions on consumer acceptance of genetically modified (GM) foods. Ph.D. Dissertation. Chonnam National University.
39
Hellmich, R.L., and Hellmich, K.A. (2012). Use and impact of bt maize. Nature Education Knowledge, 3(10), 4-12.
40
Hooper, D., Coughlan, J., and Mullen, M.R. (2008). “Structural equation modelling: Guidelines for determining model fit.” The Electronic Journal of Business Research Methods, 6(1), 53 – 60.
41
Hu, L., and Bentler, P.M. (1999), "Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives", Structural Equation Modeling, 6, 1-55.
42
ISAAA. (International Service for the Acquisition of Agri-biotech Applications). (2010). ISAAA Briefs 42. Global Status of Commercialized Biotech/GM Crops: 2010: International Service for the Acquisition of Agri-biotech Applications.
43
ISAAA. (International Service for the Acquisition of Agri-biotech Applications). (2012). ISAAA Briefs 42. Global Status of Commercialized Biotech/GM Crops: 2012: International Service for the Acquisition of Agri-biotech Applications.
44
Ismail, K., Soehod, K., Vivishna, S., Khurram, W., Jafri, S.K.A., and bin Ramily, M.K. (2012). Genetically modified food and consumer purchase intentions: a study in Johor Bahru. International Journal of Business and Social Science, 3(5), 197-207.
45
Jafari, M., Norouzi, P., Malboobi, M. A., Ghareyazie, B., Valizadeh, M., Mohammadi, S. A., & Mousavi, M. (2009). Enhanced resistance to a lepidopteran pest in transgenic sugar beet plants expressing synthetic cry1Ab gene. Euphytica, 165(2), 333-344.
46
Kaya, I.H., Poyrazoglu, E.S., Artik, N., and Konar, N. (2013). Academicans’ perceptions and attitudes toward GM-organisms and–foods. International Journal of Biological, Ecological and Environmental Sciences (IJBEES), 2(2), 20-24.
47
Koenig-Lewis, N., Palmer, A., Dermody, J., and Urbye, A. (2014). Consumers' evaluations of ecological packaging–Rational and emotional approaches. Journal of Environmental Psychology, 37, 94-105.
48
Koester, V. (2012). The Nagoya protocol on ABS (Access and benefit-sharing): Ratification by the EU (European Union) and its member states and implementation challenges, Studies N°03/12, (Institut du développement durable et des relations internationals (IDDRI) (The Institute for Sustainable Development and International Relations), Paris, France, 32 p.
49
Krejcie, R.V., and Morgan, D.W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational Psychological Measures, 30, 607-610.
50
Leung, Y. (2013). Perceived benefits. Encyclopedia of Behavioral Medicine. 1450-1451. Available at: <http://link.springer.com/referenceworkentry/10.1007%2F978-1-4419-1005-9_1165>
51
Lupien, J.R. (2002). Hunger after millennium: perspectives and demands. Nutrition today, 37 (4), 96-102.
52
Mitchell, R.K., Agle, B.R., and Wood, D. J. (1997). Toward a theory of stakeholder identification and salience: Defining the principle of who and what really counts. Academy of Management Review, 22(4), 853-886.
53
Morris, S.H., and Adley, C.C. (2000). Genetically modified food issues: Attitudes of Irish university scientists. British Food Journal, 102(9), 669-691.
54
Moseley, B.E. (1999). The safety and social acceptance of novel foods. International Journal of Food Microbiology, 50(1), 25-31.
55
Qiu, H., and Huang, J. (2006). Consumers' trust in government and their attitudes towards genetically modified food: Empirical evidence from China. In 2006 Annual Meeting, August 12-18, 2006, Queensland, Australia (No. 25741). International Association of Agricultural Economists.
56
Schreiber, J.B., Nora, A., Stage, F.K., Barlow, E.A., and King, J. (2006). Reporting structural equation modeling and confirmatory factor analysis results: A review. The Journal of Educational Research, 99(6), 323-338.
57
Senarath, S. N., and Karunagoda, R.P. (2012). Consumer attitude towards labeling of genetically modified foods in Sri Lanka. Tropical Agricultural Research, 23(3), 283-288.
58
Shaffer, P.A., Vogel, D.L., and Wei, M. (2006). The mediating roles of anticipated risks, anticipated benefits, and attitudes on the decision to seek professional help: An attachment perspective. Journal of Counseling Psychology, 53(4), 442.
59
Sharma, R. (2012). Ensuring the success of feed the future: Analysis and recommendations on gender integration. Global Agricultural Development Initiative Issue Briefs are published by The Chicago Council on Global Affairs. Available at:
60
<http://www.thechicagocouncil.org/UserFiles/File/GlobalAgDevelopment/Issue_Briefs/GADI%20Issue%20Brief%20-%20FtF%20and%20Gender%20Integration%20-%20FINAL.pdf>.
61
Siegrist, M., Cousin, M.-E., Kastenholz, H., and Wiek, A. (2007). Public acceptance of nanotechnology foods and food packaging: The influence of affect and trust. Appetite, 49(2), 459-466.
62
Soregaroli, C., Boccaletti, S., and Moro, D. (2003). Consumer’s attitude towards labeled and unlabeled GM food products in Italy. International Food and Agribusiness Management Review, 6(2), 112-127.
63
UNDP. (2012). Multi-stakeholder decision-making: A guidebook for establishing a multi-stakeholder decision-making process to support green, low-emission and climate-resilient development strategies. New York: UNDP Publication.
64
United Nations. (2008). Organic agriculture and food security in Africa. United Nations Conference on Trade and Development. UNEP-UNCTAD Capacity-building Task Force on Trade, Environment and Development. United Nations Environment Programme. New York and Geneva.
65
Uphoff, N. (2012). Supporting food security in the 21st century through resource-conserving increases in agricultural production. Agriculture & Food Security 2012, 1:18 .available at:
66
<http://www.agricultureandfoodsecurity.com/content/1/1/18>
67
USDA, United States Department of Agriculture. (2012). Rice trade. Available at:
68
<http://www.ers.usda.gov/topics/crops/rice/trade.aspx#.VEwZWCKUcZw>.
69
Verdurme, A., and Viaene, J. (2003). Exploring and modelling consumer attitudes towards genetically modified food. Qualitative Market Research: An International Journal, 6(2), 95-110.
70
Wang, E.H., Yu, Z., Hu, J., Jia, X.D., and Xu, H. B. (2014). A two-generation reproduction study with transgenic Bt rice TT51 in Wistar rats. Food and Chemical Toxicology, 65, 312-320.
71
Wu, F., and Butz, W. (2004). The future of genetically modified crops: Lessons from the Green Revolution. USA: Rand Corporation.
72
Yawson, R,M. Quaye, W., Entsi Williams, I., and Yawson, I. (2008). A Stakeholder approach to investigating public perception and attitudes towards agricultural biotechnology in Ghana. Tailoring Biotechnologies, 4(1-2), 55-70.
73
ORIGINAL_ARTICLE
کاربرد نظریه ی نیازهای مازلو در تحلیل نگرش زیبایی شناسی محیط زیستی روستاییان شهرستان میاندوآب
پایداری محیط زیست یکی از مهمترین مشکلات قرن حاضر محسوب میگردد. ازاینرو، تحقیقات زیادی به سمت مفهومسازی دوبارهی ارتباط انسان با طبیعت و محیط زیست معطوف گردیده، ولی در این عرصه، بعد زیباییشناسی محیط زیست مقهور مانده است. هدف این پژوهش، کاربرد نظریه ی نیازهای مازلو در تحلیل نگرش زیباییشناسی محیط زیستی است. روش تحقیق مورد استفاده از نوع توصیفی ـ همبستگی است که با استفاده از فن پیمایش انجام شد. جامعه ی آماری، روستاییان شهرستان میاندوآب (121149=N) بود که تعداد 136 نفر از آنها با بهره گیری از آماره ی کوکران و روش نمونه گیری تصادفی طبقهای با انتساب متناسب، انتخاب شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای بود که روایی آن توسط تعدادی از متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن هم با استفاده از یک مطالعهی راهنما و آزمون آلفای کرونباخ، محاسبه گردید. یافتهها نشان میدهد که رابطهی معنیداری میان سطح نیازهای افراد و نگرش زیباییشناسی محیط زیستی آنان وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از تقسیم بندی افراد بر اساس سطوح مختلف هرم نیازهای مازلو حاکی از آن است که بیشتر آنها در سطح نیاز احترام قرار دارند. در مقابل، هیچکدام از پاسخگویان در سطح نیاز فیزیولوژیک قرار ندارند. نتایج آزمون کروسکال والیس نشان داد که افراد سطوح مختلف هرم نیازها از لحاظ نگرش زیباییشناسی محیط زیستی تفاوت معنی داری دارند. بر اساس نتایج پژوهش، پیشنهادهایی ارائه شده است.
http://www.iaeej.ir/article_44322_7fa756fdac6b1657a945e767c2bff990.pdf
2017-02-19
73
78
نظریه نیازهای مازلو
نگرش زیبایی شناسی
محیط زیست
میاندوآب
ناصر
ولی زاده
1
دانشجوی دکتری ترویج کشاورزی، بخش ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
AUTHOR
مسعود
بیژنی
mbijani@modares.ac.ir
2
استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
LEAD_AUTHOR
بیژنی، م.، و حیاتی، د. (1392). کاربرد نگرشهای ارزشی زیستمحیطی در واکاوی تضاد آب: مورد مطالعه شبکهی آبیاری سد درودزن. مجلهی علوم ترویج و آموزش کشاورزی، جلد 9، شماره 1، صص 101ـ 81.
1
رسولیآذر، س. ح.، و چیذری، م. (1391). بررسی میزان اطلاعات حرفهای و وضعیت استفاده از فناوری اطلاعات توسط کارشناسان و محققان ستادی وزارت جهاد کشاورزی. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 8، شماره 2، صص 152ـ139.
2
سیف، ع. ا. (1392). روانشناسی پرورشی نوین، روانشناسی یادگیری و آموزش. تهران: نشر دوران.
3
غزانی، ع.، و بیژنی، م. (1395). کاربرد نگرشهای ارزشی زیستمحیطی در تحلیل رفتار زیستمحیطگرایانه کشاورزان بهمنظور حفاظت از خاک (مورد مطالعه: کشاورزان شالیکار بخش مرکزی ساری). مجلهی تحقیقات اقتصاد و توسعهی کشاورزی ایران، جلد 47، شماره 1، صص 91ـ81.
4
مرکز آمار ایران. (1393). سرشماری عمومی نفوس و مسکن ـ1390؛ نتایج کلی استان آذربایجان غربی. قابلدسترسی در سایت اینترنتی: http://www.amar.org.ir>>.
5
ولیزاده، ن.، و بیژنی، م. (1395). تحلیل مؤلفههای مؤثر بر نگرش زیباییشناسی زیستمحیطی از دیدگاه روستاییان شهرستان میاندوآب. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، جلد 47، شماره 3، صص 730 ـ 719.
6
هرسی، پ. و بلانچارد، ک. (1389). مدیریت رفتار سازمانی کاربرد منابع انسانی. ترجمه: ع. علاقهبند، تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر.
7
Abbasian, A. R., Chizari, M., and Bijani, M. (2017). Farmers’ Views on the Factors Inhibiting the Implementation of Soil Conservation Practices (The Case of Koohdasht Township, Iran). Journal of Agricultural Science and Technology (JAST). In press.
8
Avenorgbo, S. K. (2008). Aesthetics impact of Ghanaian socio-cultural practices on the environment and its protection in Ghana. PhD. Dissertation (unpblished.), Kwame Nkrumah University of Science and Technology. Available at: <http://dspace.knust.edu.gh/handle/123456789/697>.
9
Berman, M. G., Kross, E., Krpan, K. M., Askren, M. K., Burson, A., Deldin, P. J., and Jonides, J. (2012). Interacting with nature improves cognition and affect for individuals with depression. Journal of affective disorders, 140 (3), 300-305.
10
Bijani, M., and Hayati, D. (2015). Farmers’ Perceptions toward Agricultural Water Conflict: The Case of Doroodzan Dam Irrigation Network, Iran. Journal of Agricultural Science and Technology (JAST). 17(3), 561-575.
11
Dearden, P. (1984). Factors influencing landscape preferences: An empirical investigation. Landscape Planning, 11(4), 293-306.
12
Franco, D., Franco, D., Mannino, I., and Zanetto, G. (2003). The impact of agroforestry networks on scenic beauty estimation: the role of a landscape ecological network on a socio-cultural process. Landscape and Urban Planning, 62(3), 119-138.
13
Howley, P. (2011). Landscape aesthetics: Assessing the general publics' preferences towards rural landscapes. Ecological Economics, 72, 161-169.
14
Kaplan, S., and Berman, M. G. (2010). Directed attention as a common resource for executive functioning and self-regulation. Perspectives on Psychological Science, 5(1), 43-57.
15
Macia, A. (1979). Visual perception of landscape: Sex and personality differences. In Proceedings of Our National Landscape Conference. USDA Forest Service, General Technical Report PSW, 35, 279-295.
16
Mayer, F. S., and Frantz, C. M. (2004). The connectedness to nature scale: A measure of individuals’ feeling in community with nature. Journal of Environmental Psychology, 24(4), 503-515.
17
Perkins, H. E. (2010). Measuring love and care for nature. Journal of Environmental Psychology, 30(4), 455-463.
18
Porteous, J. D. (2013). Environmental aesthetics: ideas, politics and planning. London: Routledge.
19
Roberts, N. M. (2007). Complexity and Aesthetics preference for divese visual stimuli. PhD. Dissertation(unpblished.), Universitat de les Illes Balears. Available at:
20
<www.tdx.cat/bitstream/10803/9447/1/tmnr1de1>.
21
White, M. P., Pahl, S., Ashbullby, K., Herbert, S., and Depledge, M. H. (2013). Feelings of restoration from recent nature visits. Journal of Environmental Psychology, 35, 40-51.
22
Zhang, J. W., Howell, R. T., and Iyer, R. (2014).Engagement with natural beauty moderates the positive relation between connectedness with nature and psychological well-being. Journal of Environmental Psychology, 38, 55-63.
23
Zube, E. H., Sell, J. L., and Taylor, J. G. (1982). Landscape perception: research, application and theory. Landscape Planning, 9(1), 1-33.
24
ORIGINAL_ARTICLE
نیازسنجی آموزش های علمی کاربردی بخش کشاورزی در استان بوشهر
صاحبنظران، آموزش را بهترین عامل رشد و توسعه نیروی انسانی می دانند. در سال های اخیر مطرح شدن آموزش های علمی و کاربردی، امید فراوانی برای ایجاد پویایی لازم در نظام آموزشی و رشد و شکوفایی کشور بوجود آورده است. از آنجا که تجزیه و تحلیل وضعیت باید به عنوان اولین گام در برنامهریزی با موفقیت و کارایی بالا در نظر گرفته شود، بایستی به نیازها و علایق گروه هدف توجه خاص شود؛ به عبارت دیگر، قبل از برنامهریزی برای اجرای آموزش، نیازسنجی ضروری است. این پژوهش با هدف نیازسنجی آموزش های علمی- کاربردی بخش کشاورزی در استان بوشهر انجام شده است. جامعه آماری شامل اساتید و کارشناسان خبره، مدیران و سرپرستان و برنامه ریزان بخش کشاورزی بود که 180 نفر بهعنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. از پرسشنامه برای جمعآوری اطلاعات استفاده شد. برای تعیین روایی پرسشنامه از روش نظرخواهی صاحبنظران و برای سنجش پایایی آن نیز از یک مطالعه راهنما استفاده شد. یافتهها بهصورت اولویتبندی 49 رشته تحصیلی علمی کاربردی برای بخش کشاورزی ارائه گردیده است. با توجه به یافته های پژوهش، رشته های خیلی مهم شامل تولید و فرآوری خرما، تکنولوژی فرآوری و بستهبندی خرما، حمایت و حفاظت از منابع طبیعی و شیلات؛ رشته های مهم شامل ماشین های کشاورزی، ترویج کشاورزی، زهکشی و بهسازی خاک، رشته های نه چندان مهم شامل پرورش و تولید گیاهان شور پسند، مدیریت واحدهای فرآوری لبنیات، صنایع کمپوست و کنسرو سازی، رشته های غیر مهم شامل: بهداشت و فرآورده های دامی، پرورش و مدیریت واحدهای گاو شیری، مرتعداری، بهداشتیار دامپزشکی و امور اداری می باشد. در پایان نیز پیشنهادهایی در راستای نتایج آورده شده است.
http://www.iaeej.ir/article_44324_d984cca32d099a1cb50ada329290daa4.pdf
2017-02-19
89
106
آموزش علمی کاربردی
بخش کشاورزی
نیازسنجی
استان بوشهر
نوذر
منفرد
monfared_n@yahoo.com
1
استاد مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر ،سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی
LEAD_AUTHOR
اسماعیلی، ب. (1385). نیازسنجی آموزش کارکنان با الگوی دلفای. ماهنامه تدبیر،سال 18، شماره 185، صص 45-40.
1
آقاجانلو، ع.، صادقی، ع،ر.، و تاران، ا. (1387). تأسیس آموزشگاه فنی حرفهای آزاد در بخش کشاورزی و تعیین اولویتهای آموزشی آن با استفاده از نیازسنجی آموزشی بازار اشتغال کشاورزی استان زنجان. همایش ملی توسعه کارآفرینی در آموزشهای علمی کاربردی کشاورزی، مشهد (موسسه آموزش عالی علمی کاربردی جهاد کشاورزی)، 3 و 4 دی ماه.
2
بینقی، ت.، و سعیدی رضوانی، م. (1380). ارزیابی اثر بخشی برنامههای آموزشی علمی کاربردی در پاسخ به نیاز کارفرمایان. موسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی.
3
حاجی میر رحیمی، س.د.، و زمانی، غ. (1381). تدوین الگویی برای سنجش نیازهای آموزشی- حرفهای مروجین کشاورزی در استان فارس. مجله علوم کشاورزی ایران، جلد32، شماره2، صص254-241.
4
حجتی، م. (1380). رئوس برنامه پیشنهادی وزارت جهاد کشاورزی.ماهنامه جهاد، شماره 242-243 ، صص 4-8.
5
خدایار، س. (1386). متدولوژی نوین نیازسنجی آموزشی. نخستین کنفرانس توانمندسازی منابع انسانی، تهران، 28-27 آذرماه.
6
سازمان جهاد کشاورزی استان بوشهر. (1390). آمار نامه کشاورزی استان بوشهر، معاونت برنامهریزی و امور اقتصادی.
7
سعیدی رضوانی، م.، و بینقی، ت. (1383). بررسی الگوها و فرآیند اجرای نیازسنجی دورههای آموزشی علمی کاربردی و تبیین علل انحراف از اهداف اولیه. پنجمین همایش آموزش های علمی کاربردی، شیراز، 22-21 اردیبهشتماه.
8
شهیدی، ش.، چنگیز، ط.، سلمان زاده، ح.، و یوسفی، ع، ر. (1388). مؤلفه های مؤثر در نیازسنجی برنامه های آموزش مدوام ارائه راهنمای کاربردی برای انتخاب و به کارگیری الگوها و فنون نیازسنجی. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، شماره4، صص 330-321.
9
ونتیلینگ، تیم ال.(1376). برنامه ریزی برای آموزش اثر بخش: راهنمایی برای تدوین برنامه درسی. ترجمه محمد چیذری، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
10
ORIGINAL_ARTICLE
رابطه یادگیری سازمانی و گرایش کارآفرینانه در سازمانهای دولتی: مورد مطالعه: سازمان جهاد کشاورزی استان آذربایجان غربی
در محیط پویا و پیچیده کنونی، توسعه ی گرایش کارآفرینانه یک شرط ضروری برای حفظ بقاء و رقابتی ماندن سازمان ها به شمار می آید که در این زمینه، یادگیری سازمانی از نقش کلیدی برخوردار است. با توجه به اهمیت موضوع، این تحقیق توصیفی- همبستگی با هدف بررسی رابطه ی بین یادگیری سازمانی و گرایش کارآفرینانه در سازمان های دولتی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق را 1004 نفر از کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی در استان آذربایجان غربی تشکیل دادند که تعداد 240 نفر از آنان از طریق روش نمونه گیری تصادفی طبقهای با انتساب متناسب انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای استاندارد (پس از متناسب سازی پرسش ها با زمینه مرتبط با پژوهش) استفاده گردید. روایی محتوایی پرسشنامه با نظر گروهی از متخصصان تأیید شد و روایی سازه و پایایی ترکیبی آن نیز از طریق برآورد مدل اندازه گیری و پس از انجام اصلاحات لازم به دست آمد. نتایج به دست آمده از تحقیق، مدل مفهومی پژوهش را تأیید نمود، به نحوی که رابطه ی بین یادگیری سازمانی و گرایش کارآفرینانه مثبت و معنی دار بوده و یادگیری سازمانی 52 درصد از واریانس گرایش کارآفرینانه را تبیین کرد. با توجه به یافته های پژوهش، میتوان نتیجه گرفت افزایش یادگیری سازمانی بهطور مستقیم منجر به بهبود گرایش کارآفرینانه در کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی می شود
http://www.iaeej.ir/article_44326_e31eb19e1c2eb06368fe417a0739699e.pdf
2017-02-19
107
121
یادگیری سازمانی
گرایش کارآفرینانه
سازمان جهاد کشاورزی
مدل معادلات ساختاری
AMOS
روح اله
رضائی
rohollahrezaei@yahoo.com
1
دانشیار گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی دانشگاه زنجان
LEAD_AUTHOR
داوود
امین فنک
2
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی دانشگاه زنجان
AUTHOR
محمد
بادسار
mbadsar@yahoo.com
3
استادیار گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی دانشگاه زنجان
AUTHOR
الیاس پوریان، م.، پورسعید، ع.، و اشراقی سامانی، ر. (1393). بررسی تأثیر آموزشهای تخصصی با تأکید بر توانمندی شغلی منابع انسانی (مورد مطالعه در سطح سازمان جهاد کشاورزی استان ایلام). مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی. سال 10، شماره 1، صص 50-37.
1
پرهیزگار، م.، آقاجانیافروزی، ع.، و نادعلیزاده، م. (1389). ارائه الگویی اثربخش از نقش یادگیری سازمانی در فرآیند شناسایی فرصتهای کارآفرینانه. مجموعه مقالات کنفرانس بینالمللی مدیریت، نوآوری و کارآفرینی، شیراز، 27 و 28 بهمن ماه، صص 16-1.
2
خنکخان، ب.، نجاری، ر.، و شفیعزاده، ر. (1392). رابطه بین یادگیری سازمانی با کارآفرینی سازمانی. مجموعه مقالات دومین همایش ملی علوم مدیریت نوین، گرگان، 4 شهریور ماه، صص 16-1.
3
خورشید، ص. (1391). مطالعه اثر میانجی شناسایی فرصت بر روی رابطه بین یادگیریگرایی و کارآفرینی سازمانی. مجموعه مقالات اولین کنفرانس بینالمللی مدیریت، نوآوری و تولید ملی، قم، 23 و 24 شهریور ماه، صص 752-722.
4
سبحانینژاد، م.، شهایی، ب.، و یوزباشی، ع. (1385). سازمان یادگیرنده (مبانی نظری، الگوهای تحقیق و سنجش). تهران: انتشارات یسطرون.
5
سعدی، ح.، و سلیمانی، ع. (1391). ظرفیت کارآفرینی دانشجویان دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا- همدان. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران. شماره 8، جلد 2، صص 117-105.
6
شوقی، ب.، و محمد داودی، ا. (1390). بررسی تعاملات نظری میان یادگیری سازمانی، نوآوری و کارآفرینی. مجموعه مقالات کنفرانس ملی کارآفرینی، تعاون و جهاد اقتصادی، نائین، 28 و 29 آذر ماه، صص 17-1.
7
طاهری لاری، م.، خیاط مقدم، س.، عنایتی، غ.، و ابراهیم زواری، م. (1390). رابطه اعتماد سازمانی و یادگیری سازمانی با کارآفرینی در کسب و کارهای کوچک. مجموعه مقالات کنفرانس ملی کارآفرینی، تعاون و جهاد اقتصادی، نائین، 28 و 29 آذر ماه، صص 17-1.
8
عبیاوی، ن.، مهر علیزاده، ی.، و حسین پور، م. (1391). بررسی عوامل مؤثر بر کارآفرینی سازمانی و ارتباط آن با عملکرد سازمانی (مطالعه موردی: کمیته امداد امام خمینی استان خوزستان). مجموعه مقالات دومین کنفرانس ملی کارآفرینی، تهران، 20 و 21 مهرماه 1391، صص 12-1.
9
علمداری، م.، علمداری، ح.، و امیری، ر. (1391). بررسی رابطه بین یادگیری سازمانی و سرمایه انسانی با کارآفرینی سازمانی در شهرداری شهر شیراز. مجموعه مقالات دومین کنفرانس ملی کارآفرینی، تهران، 20 و 21 مهر ماه، صص 10-1.
10
میرزاییفر، م.، طاهریگودرزی، ح.، و جابر انصاری، م. (1391). رابطه یادگیری سازمانی و کارآفرینی درون سازمانی (مطالعه موردی: شرکت پیشگامان تابان). مجموعه مقالات دومین کنفرانس ملی کارآفرینی، تهران، 20 و 21 مهر، صص 11-1.
11
نصر اصفهانی، ع.، بهارستان، ا.، و اکبری، پ. (1391). تحلیل تأثیر مدیریت کیفیت جامع و یادگیری سازمانی بر عملکرد. مجموعه مقالات اولین کنفرانس بینالمللی مدیریت، نوآوری و تولید ملی، قم، 23 و 24 شهریور ماه، صص 16-1.
12
هادیزادهمقدم، ا.، و رحیمیفیلآبادی، ف. (1384). کارآفرینی سازمانی. تهران: انتشارات جانان.
13
Alegre, J., and Chiva, A. (2013). Linking entrepreneurial orientation and firm performance: The role of organizational learning capability and innovation performance. Journal of Small Business Management, 51 (4), 491-507.
14
Alipour, F., Khairuddin, I., and Karimi, R. (2011). Intrapreneurship in learning organizations: Moderating role of organizational factors. Journal of American Science, 7 (11), 141-150.
15
Altinay, L., Madanoglu, M., De Vita, G., Arasli, H., and Ekinci, Y. (2015). The interface between organizational learning capability, entrepreneurial orientation and SME. Journal of Small Business Management, 1, 1-22.
16
Antoncic, B., and Histrich, R. (2001). Intrapreneurship: Construct refinement and cross-cultural validation. Journal of Business Venturing, 16, 495-527.
17
Argote, L. (2013). Organizational learning: Creating, retaining and transferring knowledge. New York: Springer Science.
18
Bartlett, J.E., Kotrlik, J.W., and Higgins, C.C. (2001). Organizational research: Determining appropriation sample size in survey research. Information Technology, Learning and Performance Journal, 19 (1), 43-50.
19
Chen, C.J., Huang, J.W., and Hsiao, Y.C. (2010). Knowledge management and innovativeness: The role of organizational climate and structure. International Journal of Manpower, 31 (8), 848-870.
20
Dharmadasa, P. (2009). Organizational learning, innovation and performance in Family-Controlled manufacturing small and medium-sized enterprises (SMEs) in Australia. Ph.D. Dissertation. Bond University, Queensland, Australia.
21
Fernandez-Mesa, A., and Alegre, J. (2015). Entrepreneurial orientation and export intensity: Examining the interplay of organizational learning and innovation. International Business Review, 24, 148-156.
22
Gangadharappa, H., Pramod, K., and Shiva, K. (2007). Gastric floating drug delivery systems: A review. Indian Journal of Pharmacy Education Research, 41 (4), 295- 306.
23
Hair, J., Black, C., Babin, J., and Anderson, E. (2010). Multivariate data analysis. USA: Prentice Hall Publisher.
24
Heinonen, J. (2005). Entrepreneurship: An opportunity for academics, a case study of a training program for bioscience researchers. Paper presented in the RENT XIX Conference in Naples, November 17th-18th, Italy.
25
Kelley, D., Singer, S., and Herrington, M. (2012). The global entrepreneurship monitor: 2011 global report. Research Report, Babson College, Babson Park, MA, United States.
26
Lumpkin, G. T., and Dess, G. G. (1996). Clarifying the entrepreneurial orientation construct and linking it to performance. The Academy of Management Review, 21 (1), 135-172.
27
Miles, M., Munilla, S., and Darroch, J. (2009). Sustainable corporate entrepreneurship. International Entrepreneurship and Management Journal, 5 (1), 65-76.
28
Miller, D. (1983). The correlates of entrepreneurship in three types of firms. Management Science, 29 (7), 770-791.
29
Neefe, D.O. (2001). Comparing level of organizational learning maturity of colleges and universities participating traditional & non-traditional accreditation processes. M.Sc. Thesis. University of Wisconsin, USA.
30
Paswan, A. (2009). Confirmatory factor analysis and structural equations modeling: An introduction. Research Report, COB, University of North Texas, United States.
31
Real, C., Roldán, L., and Leal, A. (2014). From entrepreneurial orientation and learning Orientation to business performance. British Journal of Management, 25 (2), 186-208.
32
Scheepers, M., Hough, J., and Bloom. J. (2008). Nurturing the corporate entrepreneurship capability. Journal of Southern African Business Review, 12 (3), 50-75.
33
Wang, K., Hermens, A., Huang, K., and Chelliah, J. (2015). Entrepreneurial orientation and organizational learning on SMEs’ innovation. The International Journal of Organizational Innovation, 7 (4), 71-82.
34
Wiklund, J., and Shepherd, D. (2003). Knowledge-based resources, entrepreneurial orientation, and the performance of small and medium-sized businesses. Strategic Management Journal, 24 (13), 1307-1314.
35
Zhao, Y., Li, Y., Lee, S., and Chen, L. (2011). Entrepreneurial orientation, organizational learning, and performance: Evidence from China. Entrepreneurship Theory and Practice, 35 (2), 293-317.
36
ORIGINAL_ARTICLE
واکاوی مقایسهای علل توسعهنیافتگی روستایی: مورد مطالعه روستاهای بخش مارگون در شهرستان بویراحمد
هدف مطالعه ی حاضر بررسی علل توسعه نیافتگی مناطق روستایی بخش مارگون در شهرستان بویراحمد بود. برای این منظور، نخست با استفاده از روش اسکالوگرام گاتمن روستاهای توسعه یافته و توسعه نیافته بخش مارگون شناسایی و تفکیک شدند. آنگاه سه روستا با بیشترین سطح توسعه یافتگی و سه روستا با کمترین سطح توسعه یافتگی (توسعه نیافته) گزینش شدند. سپس، 30 درصد از سرپرستان خانوارهای هر روستا بهعنوان نمونه انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. به این ترتیب 225 سرپرست خانوار در این پژوهش شرکت داشتند. بهمنظور جمع آوری داده ها، از پرسشنامه و بهمنظور تجزیه و تحلیل آنها از تحلیل عاملی، مقایسه میانگین ها و تابع تشخیص بهره گرفته شد. در این زمینه ابتدا بهمنظور سنجش انسجام درونی دادهها برای بهرهگیری از تکنیک تحلیل عاملی از آزمون KMO و آماره بارتلت استفاده شد. در این بررسی با توجه به ملاک کیسِر، دَه عامل با مقدار ویژه بالاتر از یک استخراج شدند که عاملهای مدیریتی، اجتماعی، زمینه ای، نگرشی، زیربنایی، رضایتی، فردی، مشارکتی، اخلاقی و مالی و اعتباری نامگذاری گردیدند. این عوامل در مجموع 73/21 درصد از واریانس کل عامل ها را تبیین نمودند. همچنین یافته های حاصل از مقایسه میانگین ها نشان داد که وضعیت عامل های اجتماعی، مالی و اعتباری، مشارکتی، زیربنایی، اخلاقی و فردی در دو گروه روستاهای توسع هیافته و توسعه نیافته به طور معناداری متفاوت بود. برای تعیین اهمیت و جایگاه هر یک از این عوامل در تفکیک دو گروه روستاهای توسعه یافته و توسعه نیافته از تابع تشخیص استفاده به عمل آمد که عامل عمرانی با وزن تشخیص (0/662)، مالی و اعتباری (0/497) و مشارکتی (0/471) بیشترین سهم را در تفکیک روستاهای توسعه یافته از توسعه نیافته داشتند.
http://www.iaeej.ir/article_44328_51bee63622a1a496a38ca67e19a69cd2.pdf
2017-02-19
123
135
تحلیل عاملی
ترویج کشاورزی
توسعهنیافتگی
توسعه روستایی
مارگون
بویراحمد
عای اصغر
احمدی کیش
1
دانش آموخته کارشناسی ارشد توسعه روستایی، گروه مدیریت توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج
AUTHOR
مصطفی
احمدوند
mahmadvand@yu.ac.ir
2
دانشیار ترویج و توسعهی کشاورزی دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج
LEAD_AUTHOR
مریم
شریف زاده
m.sharifzadeh@yu.ac.ir
3
استادیار ترویج و آموزش کشاورزی، گروه مدیریت توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج
AUTHOR
احمدی کیش، ع. ا. (1392). علل توسعه نیافتگی مناطق روستایی شهرستان بویراحمد: مورد مطالعه بخش مارگون. پایان نامه کارشناسی ارشد توسعه روستایی، دانشگاه یاسوج.
1
استانداری کهگیلویه و بویراحمد. (1393). سیمای استان کهگیلویه و بویراحمد. قابل دسترسی در آدرس اینترنتی:
2
<http://www.kb.ir <.
3
افراخته، ح. (1385). نقش ادراک محیطی در توسعه نیافتگی روستایی شهرستان فومن. جغرافیا و توسعه، شماره 14، صص 175-157.
4
بهرامی، ر. (1386). چالشهای عمده توسعه پایدار. تحقیقات جغرافیا، شماره 98، صص 141-126.
5
جمعه پور، م. (1389). مقدمهای بر برنامهریزی توسعه روستایی دیدگاهها و روشها. تهران: انتشارات سمت.
6
حسینی، ع. (1375). مقایسه درجه توسعهیافتگی مناطق روستایی استانهای کشور. فصلنامه جهاد، شماره 184، صص 56- 51.
7
رضائیمقدم، ک.، و کرمی، ع. (1385). ترویج کشاورزی، فقر و کشاورزی پایدار: تحلیل مسیر (Path analysis). علوم ترویج و آموزش کشاورزی، جلد 2، شماره 2، صص 82-67.
8
سپهردوست، ح. (1390). عوامل مؤثر بر توسعهیافتگی از دیدگاه شاخصهای سلامت. مجله مدیریت اطلاعات سلامت، شماره 2، صص 8-1.
9
سلمانی، م.، تقیپور، ف.، رمضانزاده، م.، و جلیلی، ز. (1389). بررسی ابعاد سرمایه اجتماعی در توسعه روستایی. فصلنامه علوم اجتماعی، سال 2، شماره 11، صص 40-19.
10
علیائی، م. ص. (1390). علل توسعهنیافتگی روستایی از منظر سرمایه انسانی و اجتماعی. فصلنامه جغرافیای ایران، شماره 30، صص 161-145.
11
علیائی، م. ص.، و محمدینژاد، ب. (1389). بررسی نقش سرمایه اقتصادی در توسعهنیافتگی روستایی ایران مطالعه موردی روستاهای شهرستان دیواندره. فصلنامه برنامهریزی رفاه و توسعه اجتماعی، شماره 18، صص 156-143.
12
فتحی، ع. (1389). تحلیل سیستماتیک نقش عوامل جغرافیایی در توسعه روستاهای اردبیل. فصلنامه جغرافیایی سرزمین، شماره 28، صص 39- 19.
13
قالیباف، م. ب.، و میرزا زاده کوهشاهی، م. (1388). علل و موانع توسعهنیافتگی جزیره ابوموسی. فصلنامه جغرافیا، دوره 7، شماره 20 و 21، صص23-10.
14
کریمی، م. ح.، و هاشمی، ا. (1388). نظرسنجی از روستاییان در مورد چالشهای توسعه پایدار روستایی در دهستان ساروق استان اراک. فصلنامه روستا و توسعه، شماره 2، صص 178- 155.
15
کلانتری. خ.، اسدی، ع.، شعبانعلیفمی، ح.، و چوبچیان، ش. (1385). چالشهای عمده توسعه روستایی در ایران جهت دستیابی به توسعه پایدار. فصلنامه روستا و توسعه، شماره 62، صص 23-1
16
مختاریحصاری، آ.، و دستگردی، ز. (1386). بررسی موانع و چالشهای توسعه روستایی در ایران از منظر برنامهریزی..مجله سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی، شماره 18، صص 39-32.
17
مطیعیلنگرودی، ح.، و سخایی، ف. (1388). مشارکت مردمی و توسعه یافتگی روستایی در دهستان سلگی شهرستان نهاوند. فصلنامه پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره 70، صص 126-111.
18
موسیپورمیاندهی، پ.، و استعلاجی، ع. ر. (1389). تحلیلی بر سطوح توسعهیافتگی نواحی روستایی بندر انزلی. جغرافیایی سرزمین، شماره 26، صص 125-119.
19
میری، غ. ر.، جوان، ج.، افراخته، ح.، ولایتی، س.، و شایان، ح. (1389). نقش سرمایه اجتماعی در توسعه روستایی منطقه پشت آب سیستان. فصلنامه جغرافیا و توسعهی ناحیهای، شماره 14، صص 49- 29.
20
نوروزی، م.، و حیاتی، د. (1394). سازههای مؤثر بر معیشت پایدار روستایی از دیدگاه کشاورزان استان فارس. علوم ترویج و آموزش کشاورزی، جلد 11، شماره 1، صص 144-127.
21
یدقار، ع. (1383). روند تحول و چالشهای عمران و توسعه روستایی در ایران. فصلنامه پژوهشهای جغرافیایی، دوره 36، شماره 48، صص 90-71.
22
Aazami, M., Chrkhtabian, T., Nadery, K., and Pouyan, M. (2012). Management of rural disparity: A numerical taxonomy approach. International Journal of Agriculture, Research and Review, 2, 467-474.
23
Arthur, H. (1964). The raleaf regional development management in central city, revitalization. Journal of Planning Literature, 8(4), 45-55.
24
Talani, G.R. (2003). Rural area selection system for development. International institute for geo-information science and earth observation enschede. the Netherlands. M.Sc. thesis, ITC University.
25
ORIGINAL_ARTICLE
آسیب های شرکت های خدمات مشاورهای، فنی و مهندسی کشاورزی: مورد مطالعه: شهرستان های همدان و ملایر
هدف تحقیق حاضر بررسی موانع و آسیب های شرکت های خدمات مشاورهای فنی و مهندسی کشاورزی است. این تحقیق بر اساس هدف کاربردی، بر اساس نحوه گردآوری داده ها، پیمایشی وبر اساس زمان گردآوری، از نوع مقطعی است. جامعه آماری این مطالعه مشتمل بر کارشناسان شرکت های خدمات مشاوره ای، فنی و مهندسی کشاورزی شهرستان های همدان و ملایر و کارشناسان مرتبط با این شرکت ها در مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان ومراکز خدمات کشاورزی بود. در مجموع 102 نفر از کارشناسان این حوزه به صورت تمام شماری مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری این تحقیق، پرسشنامه ای محقق ساخته بود که بر اساس نظر اساتید و کارشناسان روا سازی گردید و سپس با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت که برای آسیب های بیرونی 0/74 و برای آسیبهای درونی 0/83 به دست آمد. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار آماری SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. در تحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که هفت عامل بیش از 60 درصد آسیبهای بیرونی را تبیین نمودند. این آسیب ها مشتمل بر عوامل سیاستگذاری، ناهماهنگی اطلاعاتی، فقدان حمایتهای مالی، آسیب های مربوط به مخاطبین، وابستگی ساختاری، آسیب های ارتباطی و ضعف مالی مخاطبان می باشند. همچنین نتایج حاکی از آن است که پنج عامل بیش از 63 درصد واریانس کل آسیب های درونی را تبیین نمودند که به عنوان آسیب های مدیریتی- مهارتی، فردی، فقدان خلاقیت، حرفهای و مالی- بازاریابی نامگذاری شدند.
http://www.iaeej.ir/article_44330_970c41ed375c22e868927785ff90bd81.pdf
2017-02-19
137
149
خدمات کشاورزی خصوصی
خصوصیسازی ترویج کشاورزی
آسیبهای کارکردی
شرکتهای مشاورهای
فنی و مهندسی کشاورزی
کریم
نادری مهدیی
knadery@yahoo.com
1
دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا، همدان
LEAD_AUTHOR
علیرضا
زنگنه
2
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا، همدان
AUTHOR
مهرداد
پویا
3
دانشجوی دکتری گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا
AUTHOR
احمدپورداریانی، م. نیکبین، ح.، و کریمی، آ. (1390). عوامل مؤثر بر توسعه کارآفرینی در شرکتهای خدمات مشاورهای فنی مهندسی کشاورزی استان زنجان. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره 2، شماره 4، صص 546-535.
1
احمدوند، م.، و مهدیان بروجنی، م. (1391). واکاوی عملکرد شرکتهای خدمات مشاوره ای، فنی و مهندسی کشاورزی موفق در شهرستان بروجن. فناوریهای نوین کشاورزی (ویژه ترویج و آموزش کشاورزی)، سال 5، شماره 2، صص 20-5.
2
بهرامی، ا. پزشکیراد.، غ. شعبانعلیفمی، ح.، و محمودی، م. (1384). بررسی عملکرد شرکتهای ترویج خصوصی از دیدگاه مدیران و کارشناسان رسمی ادارت ترویج دولتی و خصوصی و روستاییان تحت پوشش این شرکتها در استان همدان. علوم و صنایع کشاورزی، دوره 21، شماره 1، صص 32-24.
3
رحیمی، م. ک.، زرافشانی، ک.، رستمی، ف.، و نوری، م. (1393). ارزشیابی عملکرد شرکتهای خدمات توسعه کشاورزی استان زنجان با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 10، شماره 2، صص 163-153.
4
رضایی، ر. (1388). شناخت و تحلیل سازوکارهای توسعه فناوری نانو در بخش کشاورزی ایران. رساله دکتری، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران.
5
رضایی، ر.، قلیفر، ا.، و غلامی، ح. (1392). بررسی عوامل تأثیرگذار بر رضایت کشاورزان از شرکتهای خدمات مشاورهای، فنی و مهندسی کشاورزی در شهرستان زنجان. تحقیقاتاقتصادوتوسعهکشاورزیایران، دوره 44، شماره 2، ص 234-221.
6
رضایی، ر.، قلیفر، ا.، صفا، ل.، و کاظمی، م. (1390). شناسایی موانع توسعه کارآفرینی شرکتی در شرکتهای خدمات مشاورهای، فنی و مهندسی کشاورزی استان زنجان. توسعه کارآفرینی، سال 4، شماره 14. صص 46-27.
7
رضائی، ر.، قلیفر، ا.، و غلامی، ح. (1393). شناسایی عوامل ایجاد رضایت روستاییان از شرکتهای خدمات مشاورهای، فنی و مهندسی کشاورزی در شهرستان زنجان. پژوهشهای ترویج و آموزش و کشاورزی، سال 7، شماره 4، صص 75-61.
8
عباسی، ع.، صرامی فروشانی، م.، فرهادیان، ه.، و نوروزی، ع. (1394). بررسی میزان رضایتمندی کشاورزان از خدمات شرکتهای مشاورهای، فنی و مهندسی کشاورزی در استان مرکزی. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره 46، شماره 2، صص 297-285.
9
کاظمیمیانرودی، ف.، و امیدی نجفآبادی، م. (1392). عوامل مؤثر بر توسعه کارآفرینی در شرکتهای خدمات مشاوره کشاورزی استان مازندران از دیدگاه اعضا. پژوهشهای ترویج و آموزش و کشاورزی، سال 6، شماره 1، صص 70-59.
10
کرمجوان،م. (1382). بررسی زمینهها و راهکارهای خصوصی سازی ترویج کشاورزی در استان آذربایجان شرقی از دیدگاه کشاورزان و کارشناسان ترویج. پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، دانشکده کشاورزی تهران.
11
Anderson, R.J. (2007). Agricultural advisory services. A background paper for innovating through science and technology, Chapter 7 of the WDR 2008.
12
Benin, S., Nkonya, E., Okecho, G., Pender, J., Nahdy, S., Mugarura, S., Kato, E., and Kayobyo, G. (2007). Assessing the impact of the national agricultural advisory services (NAADS) in the Uganda rural livelihoods. The International Food Policy Research Institute (IFPRI), Discussion Paper 00724.
13
Chipeta, S. (2006). Demand driven agricultural advisory services. Swiss center for agricultural extension and rural development: Neuchatel group. Available at:
14
<http://www.neuchatelinitiative.net/english/documents/DemandDrivenAgriculturalAdvisoryServices.pdf>.
15
Cooper, A. W., and Graham, D.L. (2001). Competencies need to be successful county supervision. Online Journal of Extension. Available at: < http://joe. Org/2001 february/rb3>.
16
Davison, J., Powell, P., and Smith, M. (2008). Evaluating the effectiveness of a grant funded educational program aimed at increasing native seed collections in Nevada. Journal of Extension, 46 (2), 79-85.
17
Hashemi, S.M., and Hedjazi, S.Y. (2011). Factors affecting members’ evaluation of agri-business ventures’ effectiveness. Journal of Evaluation and Program Planning, 34, 51-55.
18
Mandler, A. (2010). The context of agriculture advisory services in the Republic of Tajikistan. Avaailable at: <http://www.mace-events.org/greenweek2010/6382/Mandler_feb.pdf>.
19
Miraniand, Z., and Memon, A. (2011). Farmers’ assessment of the farm advisory services of public and private agricultural extension in Hyderabad District, Sind. Pakistan J. Agric. Res, 24, 1-4.
20
Rasouliazar, S., Hosseini, S. M., Hosseini, S. J., and Mirdamadi, S.M. (2010). Effective mechanisms for design of agricultural advisory service in West Azerbaijan Province, Iran. Journal of World Applied Sciences, 10 (11), 1272-1278.
21
ORIGINAL_ARTICLE
دیدگاه بهرهبرداران روستایی نسبت به تأثیر طرحهای مرتعداری بر دانش آن ها پیرامون حفاظت از مراتع در شهرستان ماهنشان استان زنجان
طرحهای مدیریت پایدار منابع طبیعی میتوانند اثرات مختلفی بر ظرفیتسازی خانوارهای بهرهبردار از منابع طبیعی داشته باشند. با توجه به اهمیت حفاظت، بهرهبرداری و احیای آگاهانه از مراتع، لازم است تأثیر طرحهای مرتعداری بر دانش و نگرش بهرهبرداران شناخته شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی دیدگاه بهرهبرداران درباره تأثیر طرحهای مرتعداری بر دانش آنها درباره اقدامات حفاظت از مراتع با استفاده از یک روش شناسی پیمایش مقطعی انجام شده است. داده ها با استفاده از تحلیل اسناد، گروه های متمرکز، مصاحبه های نیمه ساختاریافته و مصاحبه های ساختاریافته از طریق پرسشنامه از نمونه ای تصادفی متشکل از 204 بهره بردار روستایی در شهرستان ماهنشان واقع در استان زنجان در روستاهایی که طرح های مرتعداری در آن ها اجرا شده بود و یا در حال اجرا بود، جمع آوری گردید. بهره برداران اجرای این طرح ها را در افزایش دانش در زمینه ی اهمیت و روشهای احیای مراتع همچون اقدامات بیولوژیک و مدیریت چرای مراتع مؤثر دانستند. دیدگاههای دامداران در مورد اثر طرحها بر دانش آنها تحت تأثیر مستقیم و غیر مستقیم متغیرهای: میزان مشارکت دامداران در طرحه ای مرتعداری، دریافت اطلاعات از رسانههای میان فردی و انبوهی، انجام اقدامات احیای مراتع، انجام اقدامات تنوع سازی معیشت، سطح اراضی زراعی، عضویت در تشکلهای اجتماعی و سن است. درصورتی که اجرای طرحهای مرتعداری همراه با اقدامات ترویجی جهت ارائه اطلاعات از طریق رسانههای انبوهی و میان فردی صورت گیرد و جامعه مشارکت فعالی در این طرحها داشته باشد، میتوان انتظار داشت که بستری مناسب برای یادگیری، بهبود دانش و عمل بهرهبرداران روستایی در مورد مدیریت پایدار مراتع فراهم شود.
http://www.iaeej.ir/article_44331_87cd1a39f6c8cc90ee242a3e8e2f092c.pdf
2017-02-19
151
167
دانش
طرح مرتعداری
مرتع
ماهنشان
اسماعیل
کرمی دهکردی
karamidehkordi@gmail.com
1
، دانشیار گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی، دانشگاه زنجان
LEAD_AUTHOR
کبری
کریمی
2
دانشجوی دکترای توسعه کشاورزی، دانشگاه زنجان
AUTHOR
محمد
بادسار
mbadsar@yahoo.com
3
استادیارگروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی، دانشگاه زنجان
AUTHOR
خلیل
آقاجانلو
4
کارشناس ارشد آبخیزداری اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان زنجان
AUTHOR
ابراهیم پور، م. (1380). عوامل انسانی مؤثر در تخریب جنگلها و مراتع با تأکید بر منطقه زاگرس. جهاد، دوره 32، سال 19، صص ۲۴۰-۲۳۴.
1
انصاری، ا.، سید اخلاقی شال، س. ج.، و قاسمی، م، ح. (1387). عوامل اجتماعی-اقتصادی مؤثر در تخریب منابع طبیعی کشور و سهم آنها در تخریب. تحقیقات مرتع و بیابان ایران، دوره 15، سال 4، صص 524-508.
2
حاجی میررحیمی، س.د.، و نبئی، س.م. (1385). بررسی چالشها، مسائل و راهکارهای توسعه منابع طبیعی در استان مرکزی. یافتههای نوین کشاورزی. دوره1، سال 2، صص176-161.
3
حسینی، س.م.، فهام، ا.، و درویش، ا.ک. (1385). بررسی عوامل مؤثر بر مشارکت جوامع محلی در مدیریت پایدار منابع آب و خاک در حوزه آبخیز حبله رود (مطالعه موردی روستای آرو). سمینار برنامهریزی توسعه مشارکتی آب و خاک کشور، سمنان، 29 و30 بهمن.
4
خورشیدی، م.، و انصاری، ن. (1382). شناخت آگاهی عشایر و روستاییان نسبت به تخریب منابع طبیعی و عوامل آن در دهستان بازفت استان چهارمحال و بختیاری. تحقیقات طبیعی علوم آب و خاک، دوره 11، سال 41، صص 464-453.
5
رحیمی، م.ک.، زرافشانی، ک.، رستمی، ف.، و نوری، م. (1393). ارزشیابی عملکرد شرکتهای خدمات توسعه کشاورزی استان زنجان با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی (AHP). مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 10، شماره 2، صص 163-153.
6
رضوی، س.م. (1379). اقتصاد خانوار عشایر ساکن در مراتع ییلاقی شمال شهرستان سمنان و نقش خیل در آن. اقتصاد کشاورزی و توسعه. دوره 8، سال 31، صص 303-289.
7
رنجبر، ز.، و کرمی، ع.ا. (1392). برنامههای آموزشی- ترویجی و رابطه آن با میزان پایداری نظامهای زراعی مورد مطالعه: گندم کاران شهرستان کرمانشاه. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 9، شماره 1، صص 14-1.
8
رودگرمی، پ.، انصاری، ن.، و فراهانی، ا. (1390)، بررسی عوامل اجتماعی – اقتصادی مؤثر در تخریب منابع طبیعی استان تهران. مرتع و بیابان ایران. دوره 18، سال 1، صص 171-151.
9
سید اخلاقی، س.ج.، انصاری، ن.، و کلافی، س.ی. (1391). بررسی عوامل اجتماعی اقتصادی مؤثر در تخریب مراتع استان اردبیل از دیدگاه بهرهبرداران و کشاورزان. تحقیقات مرتع و بیابان ایران. دوره 19، سال 1، صص 148-133.
10
طهماسبیان، س.، مؤمنی، م.، و نجفی، ف. (1391). بررسی علل و عوامل تخریب مراتع و راهکارهای جلوگیری از تخریب مراتع استان ایلام (مطالعه موردی شهرستان شیروان چرداول)، مجموعه مقالات نخستین همایش منطقهای توسعه پایدار منابع طبیعی غرب کشور: چالشها و راهکار، الشتر، 14 اردیبهشت.
11
عزیزی خالخیلی، ط.، بخشی جهرمی، آ.، و بیژنی، م. (1390). رفتار حفاظت خاک کشاورزان: نقش رسانههای ارتباطی و اطلاعرسانی. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 7، شماره 2، صص 61-51.
12
دریکوند، ف.، شاه کرمی، ع.، لشتی زند، م.، و گراوند، پ. (1388). ارزیابی اثرات اقتصادی- اجتماعی طرح توسعه حوزه ریمله. پنجمین همایش ملی علوم و مهندسی آبخیزداری ایران(مدیریت پایدار بلایای طبیعی)، گرگان، 2 و 3 اردیبهشت.
13
کرمی دهکردی، ا.، و انصاری، ا. (1391). تأثیر طرحهای منابع طبیعی بر معیشت پایدار خانوارهای روستایی در شهرستان زنجان، مجله علمی و پژوهشی فناوریهای نوین کشاورزی، سال 5، شماره 2، صص. 136-107.
14
کریمی، ک.، و کرمی دهکردی، ا. (1391). تحلیل چالشهای درونی و بیرونی خانوارهای روستایی در بهرهبرداری پایدار از منابع طبیعی و نقش ترویج در آن: مطالعه موردی در روستای قوز لو در شهرستان ماهنشان. چهارمین کنگره علوم ترویج و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی، کرج، 28 و 29 شهریور.
15
مافی غلامی، ر.، و مجدم، ع. (1390). ارزیابی دلایل و عوامل تخریب منابع جنگلی استان خوزستان. همایش ملی بومهای بیابانی، گردشگری و هنرهای محیطی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجفآباد، 24 و 23 آذر.
16
محمودی، ج.، و حکیم پور، س.ح. (1391). بررسی نقش عوامل اقتصادی- اجتماعی مؤثر بر میزان مشارکت اجتماعی (مطالعه موردی دامداران 15 تا 39 ساله شهرستان نور). فصلنامه جامعهشناسی مطالعات جوانان، سال 2، شماره 5، صص 148-129.
17
محمودی، ج.، حیدری، ق.ا.، و میر بزرگی، س.ع. (1390). موانع پذیرش پروژه مدیریت چرا از دیدگاه کارشناسان منابع طبیعی (مطالعه موردی: مراتع ییلاقی مازندران). تحقیقاتمنابعطبیعیتجدیدشونده، سال 2، شماره 4، صص ۱۰-۱.
18
منتی زاده، م.، و زمانی، غ. (1391). توسعه مدل رفتار زیست محیطی کشاورزان در شهر شیراز. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 8، شماره 2. صص66-63.
19
مهدوی، م.، ارزانی، ح.، فرحپور، م.، ملک پور، ب.، جوری، م.ح.، و عابدی، م. (1385). بررسی کارایی ارزیابی مراتع با روش سلامت مرتع (مطالعه موردی: مراتع استپی رود شور ساوه). علوم کشاورزی و منابع طبیعی، دوره 14، سال اول، صص 173-158.
20
مهردوست، خ.، شمس، ع.، و کرمی دهکردی، ا. (1392). عوامل مؤثر بر سطوح مشارکت مردم روستایی در پروژههای آبخیزداری (مطالعه موردی: حوزههای آبخیز درود فرامان و لعل آباد شهرستان کرمانشاه). فصلنامه تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره 44، شماره 3، صص 409-399.
21
ولایتی، س.ا.، و کدیور، ع.ا. (1385). چالشهای زیست محیطی جنگلها و مراتع ایران و پیامدهای آن. جغرافیا و توسعه ناحیه ای، دوره 4، شماره 7، صص 72-53.
22
Brinkman, E., Seekamp, E., Davenport, M., and Brehm, J. (2012). Community capacity for watershed conservation: A quantitative assessment of indicators and core dimensions. Environmental Management, 50(4), 736-749.
23
Chazdon, R.L., Harvey, C.A., Komar, O., Griffith, D.M., Ferguson, B.G., Martínez-Ramos, M., and Philpott, S.M. (2009). Beyond reserves: A research agenda for conserving biodiversity in human-modified tropical landscapes. Biotropica, 41(2), 142-153.
24
Erenstein, O., and Thorpe, W. (2011). Livelihoods and agro-ecological gradients: A meso-level analysis in the indo-gangetic plains, india. Agricultural Systems, 104(1), 42-53. Available at:
25
<http://dx.doi.org/10.1016/j.agsy.2010.09.004>.
26
FAO. (2013a). Agp - grasslands, rangelands and forage crops. Available at:
27
<http://www.fao.org/agriculture/crops/core-themes/theme/spi/grasslands-rangelands-and-forage-crops/en/>
28
FAO. (2013b). Management of grasslands, rangelands and forage crops. Available at:
29
<http://www.fao.org/agriculture/crops/core-themes/theme/spi/scpi-home/managing-ecosystems/management-of-grasslands-and-rangelands/en/>
30
FAO. (2013c). What are grasslands and rangelands?, 2013, Available at:
31
<www.fao.org/docrep/008/y8344e/y8344e05.htm)>.
32
Florianczyk, Z., Janc, K., and Czapiewski, K. (2012). The importance and diffusion of knowledge in the agricultural sector: The polish experiences. Geographia Polonica, 85(1), 45-56.
33
Goma, H.C., Rahim, K., Nangendo, G., Riley, J., and Stein, A. (2001). Participatory studies for agro-ecosystem evaluation. Agriculture, Ecosystems & Environment, 87(2), 179-190.
34
Grootaert, C., Narayan, D., Jones, V.N., and Woolcock, M. (2004). Measuring social capital: An integrated questionnaire, working paper no. 18. Washington, DC: World Bank Publications.
35
Hagmann, J., Chuma, E., Murwira, K., Connolly, M., and Ficarelli, P. (2003). Success factors in integrated natural resource management r & d: Lessons from practice. In B. M. Campbell & J. Sayer (Eds.), Integrated natural resource management. Linking productivity, the environment and development, PP. 37-64. Wallingford: CABI.
36
Haji-Rahimi, M., and Ghaderzadeh, H. (2008). The challeng of sustainable management in renewable natural resource in iran: A swot strengths. American-Eurasian J. Agric. & Environ. Sci, 3(2), 194-199.
37
Issac, S., and Michael, W.B. (1997). Handbook in research and evaluation (3rd ed.). San Diego: Edits/ Educational and Industrial Testing Services.
38
Karamidehkordi, E. (2007). Knowledge and information systems in watershed management: A study of Bazoft watershed and relevant institutions in Chaharmahal and Bakhtiari province,Iran. Ph.D Dissertation. University of Reading, Reading, UK. Available at:
39
<http://ethos.bl.uk/OrderDetails.do?uin=uk.bl.ethos.555859>
40
Kepe, T. (2008). Beyond the numbers: Understanding the value of vegetation to rural livelihoods in africa. Geoforum, 39(2), 958-968.
41
Krejicie, R.V., and Morgan, D.W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607-610.
42
Kusters, K., Achdiawan, R., Belcher, B., and Ruiz Pérez, M. (2006). Balancing development and conservation? An assessment of livelihood and environmental outcomes of nontimber forest product trade in asia, africa, and latin america. Ecology and Society, 11(2), 20.
43
Martín, M.A., and Herranz, A. (2004). Human capital and economic growth in spanish regions. International Advances in Economic Research, 10(4), 257-264.
44
McLennan, B., and Garvin, T. (2012). Intra-regional variation in land use and livelihood change during a forest transition in costa rica's dry north west. Land Use Policy, 29(1), 119-130.
45
Ming-can, L., Jia-li, Q., Si-hui, L., and Xing-long, J. (2000). Strategies on natural forest protection of collective forest area in minority nationality community in china. Journal of Forestry Research, 11(2), 132-134.
46
Mosse, D. (2001). "People knowledge", participation and patronage: Operations and representations in rural development. In B. Cooke & U. Kothari (Eds.), Participation: The new tyranny? . London: Zed Books.
47
Panunzi, E. (2008). Are grasslands under threat? Available at:
48
<http://www.fao.org/ag/agp/agpc/doc/grass_stats/grass-stats.htm>
49
Qiangguo, C., and Juren, J. (2002). The relationship between soil erosion and human activities on the loess plateau. Paper presented at the Proceedings of the 12th International Soil Conservation Organisation Conference, May 26-31, Beijing, China.
50
Squires, V.R. (2009). Rangeland degradation and recovery in China's pastoral lands. Wallingford, UK, Cambridge, MA: CABI.
51
United Nations Environment Programme. (2003). Land state of the environment and policy retrospective: 1972-2002 (pp. 62-89). Nairobi: UNEP.
52
Waylen, K., Martin-Ortega, J., Blackstock, K., Brown, I., Avendano Uribe, B., Basurto Hernandez, S., . Zilio, M. (2015). Can scenario-planning support community based natural resource management? Experiences from three countries in latin america. Ecology and Society, 20(4), 28, 21-15.
53
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل توان سازگاری کشاورزان گندمکار شهرستان سرپل ذهاب در برابر تغییرات اقلیمی
تغییرات اقلیم در بسیاری از نقاط جهان، آثار خود را در دهه ی اخیر به جای گذاشته و انتظار می رود در دهه های آینده نیز اثرات این تغییرات تشدید شود. ایران نیز از این تغییرات بزرگ مقیاس مستثنی نبوده و اثرات آن در بسیاری از حوضه های آبخیز مشاهده شده است. یکی از راه های کاهش اثرات این پدیده، سازگاری کشاورزان با تغییرات آب و هوایی است. با توجه به اهمیت موضوع، هدف از این مطالعه، بررسی توان سازگاری در بین 370 کشاورز گندمکار شهرستان سرپل ذهاب نسبت به تغییرات اقلیمی بود. از این رو، از روش پیمایشی استفاده شد و نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحلهای انتخاب و داده ها با استفاده از پرسشنامه ساختارمند جمع آوری گردید. نتایج مربوط به توان سازگاری در دهستان های مورد مطالعه نشان داد که دهستان بشیوه و پاطاق دارای بیشترین توان سازگاری و دهستان قلعه شاهین دارای کمترین میزان توان سازگاری در بین دهستان ها می باشد. علاوه بر این، نتایج به دست آمده نشان داد که فقدان منابع مالی، کمبود آب، عدم توجه مسئولان دولتی به بخش کشاورزی، کمبود اعتبارات دولتی و قطع یارانهها در بخش کشاورزی از مهم ترین موانع سازگاری کشاورزان گندمکار است.
http://www.iaeej.ir/article_44334_9d9b0cdac72944c57b437f19fb66eb6b.pdf
2017-02-19
169
182
استراتژیهای سازگاری
توان سازگاری
سرپل ذهاب
کشاورزان گندمکار
کیومرث
زرافشانی
zarafshani2000@yahoo.com
1
دانشیار ترویج و آموزش کشاورزی، اپردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه
LEAD_AUTHOR
فخرالدین
خالدی
2
دانش آموخته کارشناسی ارشد توسعه روستایی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه
AUTHOR
علی اصغر
میرک زاده
mirakzadeh_ali@yahoo.com
3
استادیار ترویج و آموزش کشاورزی تپردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه
AUTHOR
لیدا
شرفی
4
دانشجوی دکتری توسعه روستایی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه
AUTHOR
برشان، م. (1386). خشکسالی در گسترش دانش و اندیشه. مهرآب، شماره 44، صص 11-15.
1
خالدی، ف.، زرافشانی، ک.، میرک زاده، ع.، و شرفی، ل. (1394). بررسی عوامل مؤثر بر توان سازگاری کشاورزان در برابر تغییرات اقلیم (مورد مطالعه: گندمکاران شهرستان سرپل ذهاب، استان کرمانشاه)، پژوهشهای روستایی، دوره 6، شماره 3، صص 678-655.
2
خبرگزاری کشاورزی ایران. (1391). قابلدسترس در سایت اینترنتی <www.iana.ir<.
3
زرافشانی، ک.، و شرفی، ل. (1391). بررسی راهبردهای مدیریت خشکسالی کشاورزان گندمکار در شهرستان کرمانشاه، طرح پژوهشی دانشگاه رازی، شماره طرح: 987.
4
زرگر، ر. (1387). خشکسالی سال آینده هم ادامه مییابد، روزنامه جام جم، شماره 2440. سپاس خواه، ع. (1388). مدیریت تقاضای آب در مزرعه در خشکسالی، همایش ملی مسائل و راهکارهای مقابله با خشکسالی، شیراز. همایش ملی مسائل و راهکارهای مقابله با خشکسالی، شیراز، 24-23 اردیبهشت ماه.
5
سرابیان، ل.، و نیکپور، ع. (1388). نقش کشاورزی طبیعت مدار در کاهش تغییر اقلیم. ویژهنامه تغییرات اقلیمی. دفتر محیط زیست و توسعه پایدار کشاورزی، تهران: نشر آموزش کشاورزی.
6
شرفی، ل. (1389). سنجش آسیبپذیری کشاورزان گندم کار در زمان خشکسالی در استان کرمانشاه، پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه رازی.
7
شوشتریان، آ. (1386). چگونه کشاورزان نسبت به تغییرات اقلیمی سازگار خواهند شد؟، توسعه و بهرهوری، شماره 3 و 4، صص 43-46.
8
قمبر علی، ر.، پاپزن، ع.، و افشارزاده، ن. (1391). بررسی دیدگاه کشاورزان در خصوص تغییرات آب و هوا و استراتژیهای سازگاری (مطالعه موردی شهرستان کرمانشاه)، پژوهشهای روستایی، سال 3، شماره 11، صص 213-192.
9
کریمی کاخکی، م.، و سپهری، ع. (1389). روندهای تغییرات اقلیم طی دو دوره در همدان و تبریز، دانش آب و خاک، 20 (4)، صص 143-156.
10
کوچکی، ع.، نصیری مهدی، م.، و کمالی، غ. (1386). مطالعه شاخصهای هواشناسی ایران در شرایط تغییرات اقلیم، پژوهشهای زراعی، شماره 5، جلد 1، صص 133-142.
11
ملکی، ط.، زرافشانی، ک.، و کشاورز، م. (1393). سنجش توان سازگاری خانوارهای کشاورز در برابر خشکسالی (مورد: دهستان درودفرامان در شهرستان کرمانشاه، اقتصاد فضا و توسعه روستایی، سال 3، شماره 1، صص 138-123.
12
Adger, W. N., Huq, S., Brown, K., Conway, D., and Hulme, M. (2003). Adaptation to climate change in the developing world«. Progress in development studies. 3 (3), 179-195.
13
Ajibade, L. T., and Shokemi, O. (2003). Indigenous approach to weather forecasting in ASA L.G.A., Kwara State, Nigeria. Indilinga-African Journal of Indigenous Knowledge Systems. 2, 37–44.
14
Asante, F.A., and Egyir, I. S. (2006). Empowering farming communities in Northern Ghana with strategic innovations and productive resources in dry land farming- A baseline survey. A report Prepared by the Strategic Innovations in Dry land farming project (PN 6) for the challenge program for food and water.
15
Bradshaw, B., Dolan, H., and Smit, B. (2004). Farm-level adaptation to climatic variability and change: crop diversification in the Canadian prairies. Climatic Change. 67, 119–141.
16
Bryan, E., Ringler, C., Okoba, B., Roncoli, C., Silvestri, S., and Herrero, M. (2011). Adapting agriculture to climate change in Kenya: Household and community strategies and determinants. In International Conference, Kenya, May.
17
Dazé, A. (2007). Climate change and poverty in Ghana. CARE International (Cooperative for Assistance and Relief Everywhere), Accra, Ghana.
18
Deressa, T. T., Hassan, R. M., Ringler, C., Alemu, T.,. and Yesuf, M. (2009). Determinants of farmers’ choice of adaptation methods to climate change in the Nile Basin of Ethiopia. Global Environmental Change. 19(2), 248-255.
19
Grothmann, T., and Patt, A. (2005). Adaptive capacity and human cognition: the process of individual adaptation to climate change. Global Environmental Change. 15 (3), 199-213.
20
Ifeanyi-obi, C. C., Etuk, U. R., and Jike-wai, O. (2012). Climate change, effects and adaptation strategies; Implication for agricultural extension system in Nigeria. Greener Journal of Agricultural Sciences, 2 (2), 053-060.
21
Klein, R. J. T. (2002). Climate change, adaptive capacity and sustainable development. OECD Informal Expert Meeting on Development and Climate Change - Paris, France, 13th–14th March.
22
Krejcie, R. V., and Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement. 30, 607-610.
23
Tiwari, K. R., Awasthi, K. D., Balla, M. K. and Sitaula, B. K. (2010). Local people’s perception on Climate Change, its impact and adaptation practices Himalaya to Terai regions of Nepal,. Available at: <http://www. chimalaya.org>.
24
Krishnan, P., Swain, D. K., Chandra Bhaskar, B., Nayak, S. K. and Dash, R. N. (2007). Impact of elevated CO2 and temperature on rice yield and methods of adaptation as evaluated by crop simulation studies. Agriculture,Ecosystems and Environment, 122, 233–242.
25
Kurukulasuriya, P., and Mendelsohn, R. (2008). A Ricardian analysis of the impact of climate change on African cropland. African Journal of Agricultural and Resource Economics, 2 (1), 1–23.
26
Mabe, F. N., Sarpong, D. B., and Osei-Asare, Y. (2012). Adaptive capacity of formers to climate change adaptation strategies and their effects on rice production in northern region of Ghana. Russian Journal of Agricultural and Socio-Economic Sciences, 11(11), 9-17.
27
Macchi, M., Oviedo, G., Gotheil, S., Cross, K., Boedhihartono, A., Wolfangel, C., and Howell, M. (2008). Indigenous and Traditional Peoples and Climate Change, Issues Paper, Gland, IUCN, PP. 232-245. Available at: <http://www2 .ohchr. org /english/ issues/climatechange/docs/IUCN.pdf>.
28
Mertz, O., Mbow, C., Reenberg, A., and Diouf, A. (2009). Farmers’ perceptions of climate change and agricultural adaptation strategies in rural Sahel. Environmental Management. 43(5), 804-816.
29
Nakuja, T., Sarpong, D. B., Kuwornu, J. K. M., and Ashante, F. A. (2012). Water storage for dry season vegetable farming as an adaptation to climate change in the upper east region of Ghana. African Journal of Agricultural Research. 7 (2), 298-306.
30
Nhemachena, C., and Hassan, R. (2007). Micro-Level analysis of farmers’ adaptation to climate change in Southern Africa. International Food Policy Research Institute (IFPRI). Washington, DC 20006-1002 USA. Available at: <http://ebrary.ifpri.org/cdm/ref/collection/p15738coll2/id/39726>
31
Niles, M. T., Lubell, M., and Haden, V. R. (2013). Perceptions and responses to climate policy risks among California farmers. Glob Environ Chang. 23,1752–1760
32
Smit, B., and Pilifosova, O. (2003). Adaptation to climate change in the context of sustainable development and equity. Sustainable Development. 8 (9), 877-912.
33
Todman, J., and Dugard, P. (2007). Approaching multivariate analysis: An introduction for psychology. New York : Psychology press.
34
Vincent, k. (2007). Uncertainty in adaptive capacity and the importance of scale. Global Environmental Change. 17, 12–24.
35
Wall, E. and Marzall, K. (2006). Adaptive capacity for climate change in Canadian rural communities. Local Environment, 11 (4), 373-397.
36
Wouter Botzen, W. J., Bouwer, L. M., and van den Bergh, J. C. J. M. (2010). Climate change and hailstorm damage: Empirical evidence and implications for agriculture and insurance, Resource and Energy Economics, 32 (3),341-362.
37
ORIGINAL_ARTICLE
ساز و کارهای توسعه مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان در نظام آموزش عالی کشاورزی
هدف این پژوهش، شناسایی سازوکارهای توسعه مهارتهای تفکر انتقادی و بررسی نقش هر یک از ارکان نظام آموزش عالی به منظور تقویت این مهارت ها در دانشجویان کشاورزی بود. پژوهش از نوع توصیفی و علی ـ مقایسهای بوده و از فن پیمایش برای جمعآوری اطلاعات استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان مقاطع مختلف تحصیلی دانشکده های کشاورزی دانشگاه های دولتی سراسر کشور بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان و روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب، تعداد 386 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند.ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد تفکر انتقادی کالیفرنیا (فرم ب) و پرسشنامه محقق ساخته سازوکارهای توسعه تفکر انتقادی بود. روایی پرسشنامه سازوکارهای توسعه تفکر انتقادی بهوسیله پانلی از اساتید ترویج و آموزش کشاورزی و پایایی آن بهوسیله آزمون آلفای کرونباخ تأیید گردید. نتایج نشان داد که دانشجویان در سطح پایینی از تفکر انتقادی قرار داشته و بین دانشجویان دانشکده های کشاورزی مورد مطالعه، به لحاظ نمره تفکر انتقادی، تفاوت معنی داری وجود دارد. بر اساس بخش دیگری از نتایج تحقیق، سازوکارهای توسعه تفکر انتقادی در دانشکدهه ای کشاورزی به میزان کمی پیاده سازی میشود. در مقایسه ارکان مختلف نظام آموزش عالی، آموزشگران نقش بیشتری را در پیاده سازی سازوکارهای مختلف توسعه مهارت های تفکر انتقادی داشتند و محیط، نقش کمتری را ایفا می کند.
http://www.iaeej.ir/article_44335_1bf4353b6644c865785b5999110bb9cd.pdf
2017-02-19
183
196
تفکر انتقادی
نظام آموزش عالی کشاورزی
دانشجو
اسماعیل
اسلامی
eslami.esmail68@gmail.com
1
دانشآموخته کارشناسی ارشد گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
AUTHOR
عنایت
عباسی
enayat.abbasi@modares.ac.ir
2
استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
LEAD_AUTHOR
مسعود
بیژنی
bijanimasoud@gmail.com
3
استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
AUTHOR
آنجفی، ف.، زراعت، ز.، سلطانمحمدی، ز.، قابچیپور، ک.، و کهن، ف. (1388). مهارت تفکر انتقادی دانشجویان فنی ـ مهندسی و علوم انسانی. مجله راهبردهای آموزش، جلد 2، شماره 1، صص 22ـ19.
1
احمدوند، م.، نوریپور، م.، و شریفزاده، م. (1393). تعیینکنندههای موفقیت تحصیلی: واکاوی مقایسهای دانشجویان کارشناسی کشاورزی دانشگاه یاسوج. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 10، شماره 1، صص 36ـ19.
2
اسلامی، م. (1382). ارائه الگویی برای طراحی و اجرای برنامه خواندن انتقادی و بررسی اثر آن بر تفکر انتقادی و نوشتن تحلیلی. رساله دکتری، دانشگاه تربیت معلم تهران.
3
اطهری، ز.، زرافشانی، ک.، میرکزاده، ع.، و سلیمانی، ع. (1390). تحلیل نگرش دانشجویان کشاورزی نسبت به یادگیری گروهی در دانشگاه رازی کرمانشاه. مجله تحقیقات، اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، جلد 42، شماره 2، صص 704ـ693.
4
اطهری، ز.، شریف، م.، نعمتبخش، م.، و بابامحمدی، ح. (1388). ارزیابی مهارتهای تفکر انتقادی و ارتباط آن با رتبه آزمون سراسری ورود به دانشگاه در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی (ویژهنامه توسعه آموزش)، جلد 9، شماره 1، صص 12ـ5.
5
امینی، م.، و فضلی نژاد، ن. (1389). بررسی مهارتهای تفکر انتقادی در دانشجویان پزشکی شیراز، مجله پزشکی هرمزگان، جلد 14، شماره 3، صص 218-213.
6
بابامحمدی، ح.، و خلیلی، ح. (1383). مهارتهای تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی سمنان. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، جلد 12، شماره 4، صص 31ـ23.
7
حیدریدامانی، ر. (1389). بررسی عوامل مؤثر بر تفکر انتقادی دانشجویان کارشناسیارشد رشته کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس: مقایسه دو گروه از دانشجویان ترم اول و ترم پایانی دوره. پایاننامه کارشناسیارشد، دانشگاه تربیت مدرس.
8
رامبد، م.، رئیسکریمیان، ف.، و معطری، م. (1392). تفکر انتقادی در آموزش و یادگیری دانشجویان. مجله علوم پزشکی صدرا، جلد 1، شماره 2، صص 128ـ113.
9
رضایی، ر.، ساعتساز، س.، شریفنیا، ح.، ملوکزاده، س.، و بهشتی، ز. (1392). ارزیابی مهارت تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی مازندران. دوفصلنامه آموزش پزشکی، مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، جلد 2، شماره 1، صص 34ـ29.
10
رضویانشاد، م.، و سلطانالقرایی، خ. (1389). بررسی ادراک معلمان از تفکر انتقادی. مجله علوم تربیتی، جلد 11، شماره 3، صص 46ـ29.
11
قاسمی، ف.، مهاجری، ا.، اسکندری، ش.، و آبروشن، ح. (1392). بررسی و مقایسه مهارت تفکر انتقادی فرهنگیان دورههای ابتدایی، راهنمایی، متوسطه و پیشدانشگاهی استان بوشهر و ارائه راهکارهایی جهت ارتقای تفکر انتقادی. فصلنامه علمی ـ پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، جلد 4، شماره 3، صص 215ـ193.
12
قریب، م.، ربیعیان، م.، صلصالی، م.، حاجیزاده، ا.، صبوری کاشانی، ا.، و خلخالی، ح. (1388). مهارتهای تفکر انتقادی و گرایش به تفکر انتقادی در دانشجویان ترم اول و آخر مدیریت خدمات بهداشتی درمانی. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، جلد 9، شماره 2، صص 125ـ135.
13
کرمی، آ.، و علیآبادی، خ. (1391). نقش خلاقیت در پیشبینی تفکر انتقادی و شادکامی. مجله ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، جلد 2، شماره 2، صص 69ـ49.
14
ماهروزاده، ط. (1387). ضرورت تفکر انتقادی و نقد و بررسی تحقق آن در مدارس متوسطه شهر تهران از دیدگاه معلمان. پایاننامه کارشناسیارشد، دانشگاه الزهرا.
15
نوریپور، م.، و هدایتینیا، س. (1392). تحلیل عوامل آموزشی مؤثر بر رضایت شغلی فارغالتحصیلان رشته کشاورزی: مورد دانشگاه یاسوج. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 9، شماره 2، صص70ـ55.
16
وجدانی، ف.، و سجادی، م. (1393). بررسی مقایسهای سه دیدگاه رایج در تفکر انتقادی و دلالتهای تربیتی آنها: دیدگاه ریچارد پل، رابرت انیس و برتراند راسل. فصلنامه پژوهش در برنامهریزی درسی، جلد 15، شماره 2، صص 23ـ12.
17
Alosaimi, K. H. (2013). The Development of Critical Thinking Skills in the Sciences. Ph.D. dissertation. University of Dundee, Scotland.
18
Cavus, N., and Uzunboylu, H. (2009). Improving critical thinking skills in mobile learning. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 1(1), 434-438.
19
Chen, S. L., Liang, T., Lee, M. L., and Liao, I. C. (2011). Effects of concept map teaching on students' critical thinking and approach to learning and studying. The Journal of Nursing Education, 50(8), 466-469.
20
Earl, G. L. (2009). Using cooperative learning for a drug information assignment. American Journal of Pharmaceutical Education, 73(7), 1-8.
21
Halpren, D. (1998). Teaching critical thinking for transfer across domains. American Psychologist, 53, 449-455.
22
Hijzen, D., Boekaerts, M., and Vedder, P. (2007). Exploring the links between students' engagement in cooperative learning, their goal preferences and appraisals of instructional conditions in the classroom. Learning and Instruction, 17(6), 673-687.
23
Krejcei, R.V., and Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607-610.
24
Longworth, N. (2003). Lifelong learning in action: Transforming education in the 21st century. Londen: Routledge.
25
Myrick, F., and Yonge, O. (2002). Preceptor questioning and student critical thinking. Journal of Professional Nursing, 18(3), 176-181.
26
Paul, R. (2005). The state of critical thinking today. New Directions for Community Colleges, (130), 27-38.
27
Prince, M. J., and Felder, R. M. (2006). Inductive teaching and learning methods: efinitions, comparisons, and research bases. Journal of Engineering Education, 95(2), 123-138.
28
Shehab, H. M., and Nussbaum, E. M. (2015). Cognitive load of critical thinking strategies. Learning and Instruction, 35, 51-61.
29
ORIGINAL_ARTICLE
سیستمهای عمده تغییر کاربری زمین در کشاورزی استان فارس
درک و فهم تغییرات کاربری زمین در طول زمان برای توانمند ساختن سیاستگذاران در تصمیمگیریها لازم است تا در جهت طراحی و اجرای سیاستهای مداخله گرانه ای پیش روند که سازگار با شرایط محلی هر منطقه و با توجه به اهداف اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی توسعه پایدار روستایی باشد. لذا شناسایی و معرفی شیوههای جدید و پایدار کاربری زمین و حرکت به سمت آنها ضروری است.هدف این پژوهش مقایسه سیستمهای عمده کشاورزی تغییر کاربری زمین در شهرستانهای شیراز و سروستان استان فارس است. در پژوهش حاضر با بهرهگیری از فن پیمایش و روش نمونهگیری طبقهبندی تصادفی با انتساب متناسب،60 روستا (257 کشاورز) از روستاهای شهرستانهای شیراز و سروستان انتخاب گردیده و با استفاده از پرسشنامه حاوی سؤالات باز و بسته، اطلاعات مورد نیاز جمعآوری شد. روایی پرسشنامه طبق نظر متخصصین فن و پایایی از طریق انجام آزمون راهنما مورد تأیید قرار گرفت. میزان ضرایب آلفای کرونباخ حاصل از آزمون راهنما بین 0/73 تا 0/95 بود.طبق یافتههای پژوهش، میزان اراضی روستاهای مورد مطالعه در طی زمان دارای روند صعودی بوده است. همچنین تفاوت میانگین میزان کل اراضی، سطوح زیر کشت شتوی و صیفی، میزان باغات و باغ شهرها بین روستاهای با دو سیستم افزایشی و کاهشی کشاورزی، دارای تفاوت معناداری است. میزان زمین و تغییر کاربری در روستاهای با سیستم کاهشی دارای روند صعودی بیشتر میباشد. یافتههای پژوهش مشخص نمود که مدیریت پایدار زمین در هر دو نوع سیستم کاربری کاهشی و افزایشی کشاورزی در حد پایینی است. مقایسههای بین روستاهای با سیستمهای افزایشی و کاهشی نشان داد که این دو سیستم از لحاظ شیب زمینهای منطقه، نوع سند، درآمد حاصل از کشاورزی و غیر کشاورزی با یکدیگر تفاوتهایی دارند. متوسط درجه حرارت،کیفیت زمین، درآمد کشاورزی و رشد جمعیت، سازههای مؤثر در تعیین نوع سیستم کاربری زمین در منطقه مورد مطالعه بوده که در معادله رگرسیون لجستیک وارد گردیدهاند. در نهایت پیشنهادهای کاربردی به منظور حرکت به سمت مدیریت پایدار زمین و کاربریهای مطلوب و متناسب با شرایط مقتضی هر منطقه، ارائه شده است.
http://www.iaeej.ir/article_44336_4b465760f70e01f0176dc9acc9465dd2.pdf
2017-02-19
197
214
مدیریت پایدار زمین
تغییر کاربری
سیستم افزایشی کشاورزی
سیستم کاهشی کشاورزی
استان فارس
مهسا
فاطمی
mahsa.fatemi65@gmail.com
1
دانشجوی دکتری بخش ترویج و آموزش کشاورزی دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
AUTHOR
عزت اله
کرمی
ekarami@shirazu.ac.ir
2
استاد بخش ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه شیراز
LEAD_AUTHOR
غلامحسین
زمانی
3
و استاد بخش ترویج و آموزش کشاورزی دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
AUTHOR
اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان فارس. (1387). سند توسعه منابع طبیعی و آبخیزداری استان فارس در افق 1404. سازمان جهاد کشاورزی.
1
آمارنامه کشاورزی. (1384). وزارت جهاد کشاورزی. جلد2، صص 465.
2
حسینی، م.، چیذری، م.، و بردبار، م. (1389). بررسی زیربناهای کاربرد کشاورزی دقیق از دیدگاه کارشناسان جهاد کشاورزی استان فارس. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، 6(2)، صص 35- 47.
3
رضائی مقدم، ک.، و کرمی، ع. (1385). ترویج کشاورزی، فقر و کشاورزی پایدار: کاربرد تحلیل مسیر(Path Analysis). علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، 2(1)، صص 55-72.
4
Agarwal, C., Green, G. M., Grove, J. M., Evans, T. P., and Schweik, C. M. (2002). A review and assessment of land- use change models: Dynamics of space, time amd human choice. Gen. Tech. Rep. NE-207. Newtown square, PA: U.S. Department of Agriculture, Forest services, Northeastern Research Station. P 61.
5
Amsalu, A., Stroosnijdar, L., and Graaff, J. (2007). Long-term dynamics in land resource use and the driving factors in the Beressa watershed, highland, of Ethiopia. Journal of Environmental Management, 83, 448-459.
6
Brannstrom, C., Jepson, W., Filippi, J. A., Redo, D., Xu, Z., and Ganesh, S. (2008). Land change in the Brazilian savanna (cerrado), 1986- 2002: Comparative analysis and implications for land-use policy. Land Use Policy, 25, 579- 595.
7
Gao, J., and Liu, Y. (2010). Determination of land degradation causes in TongyuCounty, Northeast China via land cover change detection. International Journal of Applied Earth Observation and Geoinformation, 12, 9- 16.
8
Gollnow, F., and Lakes, T. (2014). Policy change, land use, and agriculture: The case of soy production and cattle ranching in Brazil, 2001-2012. Applied Geography, 55, 203-211.
9
Hurni, H. (2000). Assessing sustainable land management (SLM). Agriculture, Ecosystems and Environment, 81, 83-92.
10
Kristensen, S. B. P. (2016). Agriculture and landscape interaction- landowners` decision-making and drivers of land use change in rural Europe. Land Use Policy, 57, 759-763.
11
Lerfoy, R., Bechstedt, H., and Rais, M. (2000). Indicators for sustainable land management based on farmer survey in Vietnam, Indonesia, and Thailand. Agriculture, Ecosystems and Environment, 81, 137-146.
12
Li, Z., Liu, W., Zhang, X., and Zheng, F. (2009). Impacts of land use change and climate variability on hydrology in an agricultural catchment on the Loess Plateau of China. Journal of Hydrology, 377, 35- 42.
13
Mander, U., Kull, A., Kuusemets, V., and Tamm, T. (2000). Nutrient runoff dynamics in a rural catchment: Influence of land-use, climatic fluctuations and ecotechnological measures. Ecological Engineering, 14, 405- 417.
14
Muller, D., and Zeller, M. (2002). Land use dynamics in the central highlands of Vietnam: A spatial model combining village survey data with satellite imagery interpretation. Agricultural Economics, 27, 333-354.
15
Pender, J., Nkonya, E., Jagger, P., Sserunkuuma, D., and Ssali, H. (2004). Strategies of increase agricultural productivity land degradation: evidence from Uganda. Agricultural Economics, 31, 181-195.
16
Rasul, G., Thapa, G., and Zoebisch, M. (2004). Determinants of land-use changes in the Chittagong Hill Tracts of Bangladesh. Applied Geography, 24, 217-240.
17
Spartz, J. T., Rickenbach, M., and Shaw, B. R. (2015). Public perceptions of bioenergy and land use change: comparing narrative frames od agriculture and forestry. Biomass and Bioenergy, 75, 1-10.
18
Steiner, K., Herweg, K., and Dumanski, J. (2000). Practical and cost-effective indicators and procedures for monitoring the impacts of rural development projects and land quality and sustainable land management. Agricultural, Ecosystems and Environment, 81, 147-154.
19
Urruty, N., Deveaud, T., Guyomard, H., and Boiffin, J. (2016). Impacts of agricultural land use changes on pesticide use in French agriculture. European Journal of Agronomy. 80, 113-123.
20
Ustaoglu, E., Castillo, C. P., Crisioni, C. J., and Lavalle, C. (2016). Economic evaluation of agricultural land to assess land use changes. Land Use Policy, 56,125-146.
21
Vasconcelos, M. J. P., Biai, J. C., Araujo. A., and Diniz, M. A. (2002). Land cover change in two protected areas of Guinea-Bissau (1359- 1998). Applied Geography, 22, 139- 156.
22
Vasile, A. J., Popescu, C., Ion, R. A., and Dobre, I. (2015). From conventional to organic in Romanian agriculture- Impacy assessment of land use changing paradigm. Land Use Policy, 46, 258-266.
23
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی روشهای اصلاح دورههای آموزش ضمن خدمتکوتاهمدت کارکنان وزارت جهاد کشاورزی از دیدگاه کارشناسان ستادی
منابع انسانی توانمند، عنصر اصلیموفقیت سازمان ها در دستیابی به هدفهایشان می باشند. برای داشتن چنین منابعی، لازم است سازمان ها برنامه ریزی بلندمدت، متمرکز، عمیق و فراگیری انجام داده و نسبت به ارزشیابی و اصلاح مستمر این برنامه ها اقدام نمایند. هدف تحقیق حاضر بررسی روش های اصلاح دوره های آموزش ضمن خدمت کوتاهمدت کارکنان وزارت جهاد کشاورزی از دیدگاه کارشناسان ستادی بود. این پژوهش ازلحاظ روش، توصیفی– همبستگی، ازلحاظ هدف، کاربردی، ازلحاظ درجه کنترل متغیرها غیرآزمایشی و از لحاظ جمعآوری اطلاعات، پیمایشی بود. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه ای بود که روایی آن با استفاده از دیدگاه خبرگان و متخصصین آموزش کارکنان و پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ تأیید شد. جامعه آماری، کارشناسان حوزه ستادی وزارتخانه بودند (N=1075) که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه تعیین شد (n=153) و با استفاده از روش نمونه گیری سیستماتیک تصادفی، داده ها جمع آوری گردید. یافته ها نشان داد که بین میزان توجه به مقوله های مرتبط با چهار بخش «طراحی»، «انتخاب»، «اجرا» و «نظارت، ارزشیابی و اصلاح» دوره های آموزشی و میزان اهمیت آنها در اصلاح این دوره ها، اختلاف معنی داری وجود دارد. از طرفی، مهمترین راهکارهای اصلاح این دوره ها: «هدفمند شدن دوره های آموزشی هر کارمند در طول خدمت»، «استفاده از نظرات کارکنان در انتخاب دوره های آموزشی به صورت شفاهی و مکتوب»، «تناسب رتبه شغلی کارکنان با نوع دورهی آموزشی انتخابی» و «وجود فرصت کافی برای انتخاب دورهها توسط کارکنان و مدیران آنها» تعیین شد. نتایج آزمون رگرسیون نیز نشان داد که متغیر "طراحی دوره های آموزشی" 21/8 درصد تغییرات متغیر "تأثیر دوره ها بر بهره وری شغلی کارکنان" را تبیین کرده است.
http://www.iaeej.ir/article_44337_6dde1e46ca8d1a0f1ffeb9e136ad7bc1.pdf
2017-02-19
215
231
نظام آموزش ضمن خدمت
کارکنان
بهبود دورههای آموزشی
سید داود
حاجی میررحیمی
davood_hajimirrahimi@yahoo.com
1
- استادیار مرکز آموزش عالی امام خمینی(ره)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
LEAD_AUTHOR
شهرام
مقدس فریمانی
2
استادیار مؤسسه آموزش عالی علمی-کاربردی جهادکشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
AUTHOR
حاجی احمدی، ا. (1388). بررسی میزان توان تدریس مدرسین و اعضای هیأت علمی مراکز آموزش جهاد کشاورزی. تهران: طرح تحقیقاتی مؤسسه آموزش عالی علمی- کاربردی جهاد کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی.
1
حاجیمیررحیمی، س. د. (1394). ترویج، آموزش و کارآفرینی کشاورزی. کرج: انتشارات نشر آموزش کشاورزی و بهآفرین.
2
حاجی میررحیمی، س. د. (1386). بررسی مؤلفههای برنامهریزی آموزشی در نظام آموزش ضمن خدمت کوتاهمدت کارکنان وزارت جهاد کشاورزی. مجله پژوهش و سازندگی، شماره 77، صص 71-55.
3
حاجیمیررحیمی، س. د. (1385). تدوین الگوی بهینه نظام تعیین دورههای آموزش ضمن خدمت کوتاهمدت کارکنان وزارت جهاد کشاورزی)، مجله آموزش و سازندگی، شماره 1، صص 76-59.
4
ذبیحی، م.ر.، و عرفانیان خانزاده، ح. (1389). آسیبشناسی نظام آموزش ضمن خدمت کارکنان دولت در ایران. اولین کنفرانس ملی مدیران آموزش و پژوهش، مشهد مقدس1-2 دی ماه.
5
سادات حسینی، م.، شامی، م.، و خنیفر، ح. (1394). آسیب شناسی آموزش ضمن خدمت بر اساس مدل OEM)مورد مطالعه: نواحی آموزش و پرورش استان قم(. مجله مدیریتفرهنگسازمانی، دوره 13، شماره 4، صص 1221- 1201.
6
صدرالسادات، س. ع. (1389). مورد پژوهی سازمانی، روشی برای تبیین آموزههای تجربی مدیران وزارت جهاد کشاورزی. چهارمین همایش فرهنگ و مدیریت جهادی، تهران، 25 خرداد ماه.
7
صفایی موحد، س.، میراحمدی، خ.، و صالحی، م. (1392). بررسی اثربخشی دورههای آموزش ضمن خدمت مجازی و نقش آن در ارتقای عملکرد حرف های دبیران. مجله رفتار سازمانی در آموزش و پرورش، سال 1، شماره 2، صص 34-23.
8
کاظمی، م.، و همراهی، م. (1388). آسیبشناسی دورههای آموزش ضمن خدمت بر اساس مدل سیپ، مطالعه موردی: استان فارس.مجله پژوهشهایمدیریت، شماره 4، صص 130-113.
9
گودرزی، م.، ع. (1392). مقدمات برنامهریزی آموزشی و درسی. انتشارات الکترونیکی مادسیج، قابل دسترسی در سایت اینترنتی: <www.madsg.com<.
10
علوی، س. ش.، و شریعتی، م. (1389). رضایت کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران از دورههای آموزش ضمن خدمت الکترونیکی. مجلهایرانیآموزشدرعلومپزشکی، شماره 3 جلد 10، صص 210-200.
11
محقق معین، م. ح. (1381). آموزش و بهسازی کارکنان دولت در ایران، بررسی موردی: میزان اثر بخشی آموزشهای ضمن خدمت مرکز آموزش عالی امام خمینی(ره) در سال 1378. تهران: طرح تحقیقاتی مؤسسه آموزش عالی علمی-کاربردی جهادکشاورزی، صص 91.
12
مروتیپور، س.، و میرسپاسی، ن. (1389). اهمیت و ساختار جدید آموزش کارکنان. تهران: درس منابع انسانی پیشرفته دانشکده مدیریت و اقتصاد، تهران: انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
13
منفرد، ن.(1389). بررسی اثرات و مزایای آموزشهای ضمن خدمت در سازمانهای جهاد کشاورزی. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، شماره 9، صص70-63.
14
میثمیتبار، م. (1394). بررسی تحلیلی عملکرد آموزش کارکنان در برنامه پنجم و احکام آن در برنامه ششم توسعه. ارائه شده در کمیته تدوین برنامه ششم آموزش سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران.
15
نعیمی، ا.، پزشکیراد، غ. ر.، و نجفلو، پ. (1394). تحلیل اثرات فرهنگ سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی در وزارت جهاد کشاورزی. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی، جلد 11، شماره 1، صص 87-73.
16
یعقوبی، ج.، و محمدینژاد، ن. (1388). امکانسنجی استفاده از یادگیری الکترونیکی در آموزشهای ضمن خدمت کارشناسان جهاد کشاورزی. مشهد: سومین کنگره ترویج و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ایران، 11-12 اسفند ماه.
17
هاشمی، س. ح. و پور امین زاد، س. (1390). چالشهای فراروی توسعه منابع انسانی و راهکاری برای رفع آن. مجله کار و جامعه، شماره 136، صص 21-4.
18
Agbo, D. A.(2015).Staff training and development programs in Nigerian university libraries: The case of michael okpara university of agriculture, Umudike. International Journal of Multidisciplinary Research and Development, 2(2), 553-557.
19
Borich, C.D. (1980). A needs assessment model for conducting follow up studies. Journal of Teacher Education. (1), 39-42.
20
Conklin, N.L., Hook, L.L., Kel baugh, B.J., and Nieto, R.D. (2002). Examining a professional development system: A comprehensive need assessment approach. Journal of Extension,40 (5), 1-9.
21
Farzianpour, F., Rahimi Foroushani, A., Rahmany, K., and Bamdad Mehrabany, K. (2015). Evaluation of in-service training and staff qualifications and education in Kurdistan university of medical sciences. Journal of Service Science and Management, (8), 332-338.
22
Ghilich Lee, B. (2007). Subtilizing the human sources: assessment, planning and improvement. Productivity of Human Resource Institute Publication, Tehran.
23
Ghojavand, S., and Saadatmand, Z. (2014). Evaluation of in-service training to increase employee productivity of is Fahan university technology (IUT). Kuwait Chapter of Arabian Journal of Business and Management Review, 4(3),51-58.
24
Heidarian, J., and Shirzad Kebria, B. (2015). The effect of job training courses on employee productivity (Department of Health in Foundation of Martyrs and Veterans Affairs, Tehran, Iran(. Bhu. J. RNR.3(2),130-136.
25
Kelsey, T. W. (2001). Exploring the potential of in-service training through distance education. Journal of Extension, 39(2),1-6.
26
Jason Davis, R., and Jayaratne, K. S. U.(2015). In-service training needs of agriculture teachers for preparing them to be effective in the 21st Century. Journal of Agricultural Education,56(4), 47-58.
27
Mashkouri, H., and Vedadi, A. (2015). Measure the effectiveness of in-service training courses in Iran Airports Company(I.A.C). GMP Review, 16(3), 392-397.
28
Mince Moyer, C.C., and T. W. Kelsey (1999). Assessing in- service education: identifying barriers to Success. Journal of Extension, 37(2), 1-7.
29
Nagendra, A., and Deshpande, M. )2014). Human resource information systems (HRIS) in HR planning and development in mid to large sized organizations. Procedia Social and behavioral Sciences, 133, 61-67.
30
Ozer, B.(2004). In-service training of teachers in turkey at the beginning of the 2000s. Journal of In Service Education, 30(1),89-100.
31
Ozcan, D., and Gunduza, N.(2015). Evaluation of in-Service training programs Of associations. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 191, 1028 – 1033.
32
Rahmani, M. N., Zeinali Pour, H., and Latifi, N. (2014). Needs assessment of In-service Training of Bastak city Elementary School Teachers. Am. J. Life. Sci. Res. 2(1), 108-117.
33
Rezaei, A., Ranjbar, M., and Amiri, E. (2015).Evaluation of the Effectiveness of in-service training programs and its impact on staff’s organizational productivity in Kangan city. DU Journal, Humanities and Social Sciences, 8 (5), 275-288.
34
Zulkifli Che Omar, C. M. (2014). The need for in-service training for teachers and It’s effectiveness in school. International Journal for Innovation Education and Research, 2(11), 1-9.
35
ORIGINAL_ARTICLE
عوامل اثرگذار بر مدیریت پایدار منابع آب در بین گندمکاران آبی شهرستان کوهدشت
امروزه بحران آب، به عنوان یکی از اساسی ترین چالش های توسعه بخش کشاورزی در ایران و به ویژه در مناطقی مانند شهرستان کوهدشت در استان لرستان، ضرورت اهمیت و توجه به برنامه ریزی جامع منابع آب و مطالعات بیشتر در این زمینه را فراهم نموده است. از اینرو هدف از انجام تحقیق پیمایشی حاضر بررسی عوامل اثرگذار بر مدیریت پایدارمنابع آبمی باشد. جامعه آماری،گندم کاران آبی شهرستان کوهدشتمیباشند (N=2500) که 237 نفر از آن ها بر اساس فرمول کوکران به عنوان حجم نمونه تعیین شدند. نمونهگیری بصورت طبقهای با انتساب متناسب انجام شد. پایایی و روایی پرسشنامه، به ترتیب با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (بیشتر از 0/7) و روش اعتبار محتوایی مورد تأیید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS انجام شد. بر اساس نتایج آزمون همبستگی، ارتباط بین مدیریت پایدار منابع آب با متغیرهای درآمد سالانه از بخش کشاورزی، سطح زیر کشت کل اراضی گندم، آموزشهای ارائه شده به کشاورزان در زمینه مدیریت آب و درک کشاورزان از بحران کم آبی مستقیم و معنی دار و با متغیرهای تعداد قطعات کشاورزان و درصد شیب مزرعه معکوس و معنی دار شده بود. همچنین طبق نتایج تحلیل مسیر، بر اساس مجموع اثرات مستقیم و غیرمستقیم پنج متغیر 1) آموزش های ارائه شده به کشاورزان،2) ویژگی های فنی مزرعه، 3) درک کشاورزان از بحران کم آبی، 4) نظام مدیریت آب از منبع تا مزرعه و 5) ویژگی های فردی، اقتصادی و اجتماعی کشاورزان به ترتیب بیشترین تأثیرات را بر اعمال مدیریت پایدار منابع آب توسط گندمکاران آبی در شهرستان کوهدشت داشته است.
http://www.iaeej.ir/article_44338_db7c72e9ff0233973a173a4c1bdf8e7a.pdf
2017-02-19
233
247
مدیریت پایدار آب
بحران کم آبی
منابع آب
مهدی
رحیمیان
rahimian.m@lu.ac.ir
1
استادیار گروه توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان
LEAD_AUTHOR
امیرخانی، س.، چیذری، م.، و حسینی، س. م. (1389). عوامل آموزشی- ترویجی مؤثر بر انتقال و افزایش دانش فنی گندم کاران شهرستان ورامین در زمینه مدیریت آب کشاورزی، پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، شماره 15، صص69-57.
1
خوانپایه، م.، و کرمی، ع. (1394). سازههای مؤثر بر نگرش کشاورزان نسبت به ابعاد پایداری مزرعه در شرایط آبیاری با پساب شهری: مورد مطالعه شهرستان مرودشت، علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 11، شماره 1، صص 99-89.
2
شرکت آب و فاضلاب روستایی لرستان. (1394). گزارش شرکت آب و فاضلاب روستایی لرستان از وضعیت منابع آب در استان لرستان.
3
شعبانی، م. ک.، هنر، ت.، و زیبایی، م. (1385). مدیریت بهینه آب در سطح مزرعه: مطالعه موردی ارزیابی استراتژی کم آبیاری به صورت یکنواخت در تمام مراحل رشد، همایش ملی مدیریت شبکههای آبیاری و زهکشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده مهندسی علوم آب ١٢-١٤ اردیبهشت ١٣٨5.
4
عمانی، ا. (1389). شناسایی عوامل مؤثر بر دانش پایداری آب زراعی در بین گندم کاران شهرستان اهواز. پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، سال 3، شماره 2، صص 75-65.
5
کارپیشه، ل. (1390). طراحی الگوی ترویجی مدیریت خشکسالی مبتنی بر تلفیق دانش بومی ونوین مطالعه موردی استان فارس. رساله دکتری رشته ترویج وآموزش کشاورزی، دانشگاه علوم تحقیقات تهران.
6
کلانتری، خ. (1391). مدلهای کمی در برنامهریزی (منطقهای، شهری و روستایی). تهران: انتشارات فرهنگ صبا.
7
معاونت برنامهریزی استانداری لرستان، (1393). گزارش ارزیابی اداره کل آمار معاونت برنامهریزی استانداری لرستان.
8
مرتضوی، س. م.، سلیمانی،ک.، و غفاری، ف. (1390). مدیریت منابع آب وتوسعه پایدار، مطالعه موردی دشت رفسنجان. مجله آب و فاضلاب. سال 22. شماره 2، صص131-126.
9
مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان کوهدشت. (1394). گزارش عملکرد گندم آبی در شهرستان کوهدشت. صص 1-15.
10
موسوی، ف.، پزشکی راد، غ.، و چیذری، م. (1387). رابطه مشخصههای اجتماعی با نگرش بهرهبرداران نسبت به مدیریت پایدار منابع آب. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 4، شماره 2، صص 51-43.
11
میرزایی، آ.، میردامادی، س. م.، حسینی، س. م.، و سجادی، ا. (1390). تأثیر ابزارهای ترویجی و منابع اطلاعاتی بر مشارکت کشاورزان استان گلستان در تعاونیهای آب بران. مجله تعاون و کشاورزی، دوره 22، شماره 5، صص 127-145.
12
نوری، م. (1385). مقایسه آبیاری به روش هیدروفوم، با روش مرسوم نهر و سیفون در مزارع نیشکر کشت و صنعت کارون. مجموعه مقالات همایش ملی مدیریت شبکههای آبیاری و زهکشی. دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده مهندسی علوم آب، 12 - 14 اردیبهشت.
13
ولیزاده، ن.، بیژنی، م.، و عباسی، ع. (1394). تحلیل محیط زیستگرایانه رفتار مشارکتی کشاورزان در حفاظت از منابع آب سطحی در حوزه جنوبی آبریز دریاچه ارومیه، علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 11، شماره 2، صص 201-183.
14
Davies, E.G.R., and Simonovic, S.P. (2011). Global water resources modeling with an integrated model of the social-economic-environmental system. Adv. Water Resources. 34, 684–700.
15
Dungumaro, E. W., and N. F. Madulu. (2003). Public participation in integrated water resources management: The case of Tanzania. Physics and Chemistry of the Earth, 28, 1009–1014.
16
Ehsani, M., and H. Khaledi. (2003). Agricultural water productivity. Iranian National Committee on Irrigation and Drainage, Tehran.
17
Forouzani, M., and Karami, E. (2010). Agricultural water poverty index and sustainability. Agronomy for Sustainable Development, 31(2), 415-431.
18
Giopponi, C.; Mysiak, J.; Fassio, A., and Cogan, V. (2004). MULINO-DSS: A computer tool for sustainable use of water resources at the catchment scale. Mathematics and Computer in Simulation, 64, 13-24.
19
Graziano da Silva, J. (2013). Water resources and food security – reflections. World Water Week, 26-31 August 2012, Stockholm, Sweden. Aquatic Procedia 1, 165–167.
20
International Water Management Institute, IWMI, (1999). World water demand and supply, 1990 to 2025: Scenarios and issues.
21
Jin, L., and Yong, W. (2001). Water use in agriculture in china. water policy,.3, 215-228
22
Keshavarz, A., M. Ashrafi, N. Heydari, M. Pouran., and E. Farzaneh. (2005). Water allocation and pricing in agriculture of Iran. Proceedings of an Iranian-American workshop on Water Conservation, Reuse and Recycling, U.S. National Research Council of the National Academies. The National Academies Press, Washington, D. C.
23
Lipchin, C. D. (2003). Public perceptions and attitudes toward water use in Israel: a multi- level analysis. Ph.D. dissertation, University of Michigan, Natural Resources and Environment, Available at; <http://proquest.umi.com/pqdweb?index=66&did=766082801&SrchMode=l&sid=l&Fmt=6&VInst=ROD&VType=PQD&ROT=309&VName=PQD&TS=1197974559&clientId=46425>.
24
Ommani, A.R., and Chizari. M. (2006). Management of dry land sustainable agriculture. Proceedings of International Symposium on Dry lands Ecology and Human Security. Regional Perspectives. Policy Responses and Sustainable Development in the Arab Region Challenges and Opportunities, Dubai.
25
Pereira, L.S. (2005). Water and agriculture: Facing water scarcity and environmental challenges. Agricultural Engineering International: the CIGR Journal of Scientific Research and Development., 7, 35-42.
26
Ratnakar, R., and Govardhan Das, S. (2006). Participatory irrigation management in the APWELL project: INDO- DUTCH teamwork. Available: //www.unesco.org/water/wwap/wwdr/>.
27
Regner, J. H., Salman, A. Z., Wolff, H. P., and Al-Karablieh, E. (2006). Approaches and impacts of participatory irrigation management (PIM) in complex, centralized irrigation systems-experiences & results from the Jordan valley. Conference on Interactional Agricultural Research for Development University of Bonn, 11th- 12th Oct, Bonn.
28
Singh, A., Panda, S.N., Flugel, W.A., Krause, P. (2012). Waterlogging and farmland salinization: causes and remedial measures in an irrigated semi-arid region of India. Irrig. Drain. 61 (3), 357–365.
29
Singh, A. (2016). Evaluating the effect of different management policies on the long-term sustainability of irrigated agriculture. Land Use Policy, 54 (2016); 499–507.
30
Smidt, S. J., Haacker, E. K., Kendall, A. D., Deines, J. M., Pei, L., Cotterman, K. A., Li, H., Liu, X., Basso, B., and Hyndman, D. W. (2016). Complex water management in modern agriculture: Trends in the water-energy-food nexus over the High Plains Aquifer. Science of the Total Environment, 1,566-567.
31
Soil Water Management Research Group. (2005). Experiences with micro agricultural technologies: Tanzania Sokine University of Agriculture. Department of Agricultural Engineering and Land Planning.
32
United Nations, (2015). World Population Prospects: 2015 revision population database Available at: <http://www.un.org/esa/population/unpop.htm (accessed 30.10.15)>.
33
ORIGINAL_ARTICLE
ضرورت و اعتبارسنجی مدل ترویج کشاورزی حامی فقرا از دیدگاه کارکنان ترویج کشاورزی استان فارس
امروزه ترویج کشاورزی به عنوان یک نظام آموزش غیر رسمی که قصد دارد سطح زندگی روستاییان را بهبود بخشد با چالش های مهم روستایی از جمله وجود فقر در روستاها مواجه است.لازمه جهتدهی فعالیت ها به سوی کاهش فقر، تغییر نگرش کارکنان ترویج کشاورزی و نیز به کارگیری رهیافت مناسب فقرزدایی است. پژوهش حاضر، شامل دو بخش کمی و کیفی بوده که هدف کلی در بخش کمّی آن، بررسی ضرورت نظام ترویج کشاورزی فقرزدا از دیدگاه کارکنان ترویج کشاورزی بوده و در بخش کیفی آن، اعتبارسنجی مدل تجربی ترویج کشاورزی حامی فقرا بوده است. جامعه آماری این تحقیق، تمامی کارکنان ترویج سازمان جهاد کشاورزی استان فارس بوده اند که ١٩٢ نفر از آن ها با روش نمونه گیری طبقه بندی متناسب تصادفی انتخاب شدند و طی پیمایش و با استفاده از پرسشنامه، داده های کمّیمورد نیاز از آن ها جمع آوری گردید. یافته های کمّی نشان داد که حدود 55 درصد کارکنان ترویج، نگرش مثبتی نسبت به استقرار نظام ترویج کشاورزی فقرزدا داشته اند. پس از تبیین نگرش کارکنان نسبت به ضرورت ترویج کشاورزی فقرزدا، در جلسهای رسمی با حضور 33 تن از کارکنان ترویج، مدل تجربی ترویج کشاورزی فقرزدا تشریح و اعتبار آن مورد تأیید قرار گرفت. در نهایت، بر مبنای یافته ها و نتایج این تحقیق، پیشنهادهایی ارائه گردیده است.
http://www.iaeej.ir/article_44339_71037dcde5978370f7a32acb01a4ff11.pdf
2017-02-19
249
264
مدل ترویج کشاورزی حامی فقرا
کارکنان ترویج کشاورزی
استان فارس
نازنین
کیانمهر
kianaz86@yahoo.com
1
دانشجوی دکتری آموزش کشاورزی بخش ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
LEAD_AUTHOR
داریوش
حیاتی
dr.d.hayati@gmail.com
2
استاد بخش ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
AUTHOR
ابراهیمی،م.، و میرزایی، خ. (1394). ارزیابی انواع استراتژیهای ترویج کشاورزی برای ریشهکنی فقر و توانمندسازی کشاورزان. کنفرانس بینالمللی مدیریت، اقتصاد و مهندسی صنایع. تهران، 26 خرداد 1394.
1
رضایی مقدم، ک.، کرمی،ع.ا. (1385). ترویج کشاورزی، فقر و کشاورزی پایدار: کاربرد تحلیل مسیر.علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، دوره 2، شماره 1، صص70 -55.
2
قرنی آرانی، ب. (1393). بررسی نقش برنامهریزی مشارکتی در کاهش فقر روستایی به روش کیفی، مطالعه موردی روستایلزور. پژوهشهای روستایی، دوره 5، شماره 3. صص 488-467.
3
طالب، م.، پیری، ص.، و محمدی، س. (1389). فرا تحلیلی بر مطالعات فقر در جامعه روستایی ایران. توسعه محلی (روستایی-شهری). دوره 2، شماره 2، صص 180-170.
4
نوروزی، م.، حیاتی، د. (1394). سازههای مؤثر بر معیشت پایدار روستایی از دیدگاه کشاورزان استان کرمانشاه. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، دوره 11، شماره 1، صص144-127.
5
Addison, T. (2009).Chronic poverty in the global economy.European Journal of Development Research, 21(2), 174-178.
6
Aklilu, N., Adisu, A., Desalegn, K., and Gebreegziabher, A. (2015).Agricultural extension for enhancing productivity and poverty alleviation in small scale irrigation agriculture for sustainable development in Ethiopia.African Journal of Agricultural Research, 11(3), 171-183.
7
Carney, D. (1998).Implementing the sustainable rural livelihoods approach.In D. Carney, (Ed.). Sustainable rural livelihoods: What contribution can we make?. London: department for International Development.
8
Christoplos, I. (2010). Mobilizing the potential of rural and agricultural extension. Available at: <http://www.fao.org/docrep/012/i1444e/i1444e00.pdf>.
9
Davidson, P., and Ahmad, M. (2003). Privatization and the crisis of agricultural extension: The case of Pakistan. Available at: <http//www.joe.org>.
10
Davis, K.,Franzel, s., and Spielman, D.J. (2016). Extension options for better livelihoodsand poverty reduction:A selected review 2012–2015.Available at:<http://fsg.afre.msu.edu/papers/idwp143.pdf>.
11
Department for international Development (DFID). (2002). Linking poverty reduction and environmental management: Policy challenges and opportunities. UK: DFID. Available at: <https://www.unpei.org/sites/default/files/publications/Linking-poverty-red-env.pdf>.
12
FAO, (2008). Agricultural extension, rural development and food security challenge. Available at: <http:www.fao.org>.
13
Farrington, J. (2007). “Role of agriculture in poverty reduction”.Available at: <http://www.odi.org>.
14
Global Donor Platform for Rural Development (GDPRD), (2005).Targeting rural poverty to achieve millennium development goal 1.Available at:<http://www.fao.org/newsroom/GDPRD- rural-poverty.pdf./>.
15
Hayati, D., and Karami, E. (2005a). Typology of causes of poverty: The perception of Iranian farmers. Journal of Economic Psychology,26,884-901.
16
Hayati, D., andKarami, E. (2005b). “Agricultural extension and poverty in Iran: Past, present,future, and a Pro-poor approach”.Journal of Extension Systems, 22(2),53-68.
17
Levy, S. (2003). Are we targeting the poor? lessons from Malawi. Available at: <http://pubs.iied.org/pdfs/G02048.pdf>
18
Marcho, k. (2004). Towards rural poverty reduction in developing countries: The role of public research and extension. Available at: < http://www.tropentag.de>.
19
Neuchatel Group, (2003).Common framework for supporting pro-poor extension. Available at: <http://www.neuchatelinitiative.net>.
20
Schneider, K., and Gugerty, M. K. (2011). Agricultural productivity and poverty reduction: linkages and pathways. The Evans School Review. 1(1), 56-74.
21
Sullivan, M. (2001).Poverty reduction and environment.Development Bulletin, 55, 12-15.
22