تبیین صلاحیت‌های حرفه‌ای مورد نیاز مروجان پهنه‌های کشاورزی در شهرستان بویر‌احمد

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج کشاورزی، دانشکده‌ی کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران.

2 استاد ترویج و توسعه‌ی کشاورزی، دانشکده‌ی کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران.

3 کارشناس ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان جهاد کشاورزی استان کهگیلویه و بویراحمد، یاسوج، ایران.

چکیده

عامل ترویج کشاورزی کارآمد و با صلاحیت حرفه ­ای مطلوب، نیروی محرکه توسعه کشاورزی است. در همین راستا، هدف این پژوهش تبیین صلاحیت‌های حرفه‌ای مروجان پهنه‌های کشاورزی در شهرستان بویراحمد می­باشد که با استفاده از روش پیمایش انجام شده است. جامعه آماری تحقیق را مروجان پهنه کشاورزی در شهرستان بویراحمد تشکیل دادند (126=N) که با استفاده از جدول نمونه‌گیری بارتلت و همکاران، 84 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین و به شیوه تصادفی ساده در بین جامعه مذکور توزیع شدند. برای جمع­آوری داده‌ها از پرسشنامه محقق ­ساخته بهره‌گرفته شد. روایی صوری پرسشنامه با کسب نظر کارشناسان و متخصصان موضوعی به دست آمد. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از انجام یک مطالعه راهنما و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (0/70-0/90) تأیید شد. صلاحیت‌های حرفه‌ای مورد بررسی در هفت حیطه فردی، اجتماعی، مدیریت و برنامه‌ریزی، پژوهشگری، آموزشی، توانایی‌های علمی و مهارت­ های عملی کشاورزی دسته­ بندی شدند. یافته‌ها نشان داد وضعیت تمامی صلاحیت­ های حرفه ­ای مروجان مورد مطالعه در سطح متوسط و بالاتر می‌باشند. در این میان، برخورداری از صلاحیت‌های عمومی (صلاحیت‌های فردی و اجتماعی) در رتبه نخست و توانایی­ های علمی و پژوهشگری در رتبه آخر قرار گرفتند. نتایج تحلیل خوشه ­ای مروجان پهنه کشاورزی بر اساس صلاحیت­ های حرفه ­ای هفت گانه نشان داد که مروجان مورد مطالعه در دو خوشه با صلاحیت­ های بالا (33 نفر) و پایین (51 نفر) قابل تفکیک ­اند. افزون بر آن، از دیدگاه مروجان، تمامی صلاحیت­ های حرفه ­ای مورد بررسی حائز اهمیت بالایی می­ باشند. از این‌رو، بهبود دانش چگونگی (تخصصی فنی) و مهارت ­افزایی عملی مروجان پهنه در «نحوه کشت انواع محصولات کشاورزی» و «کسب مهارت­ های حل مسئله» پیشنهاد می ­گردد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Explaining Professional Competencies Needed by Agricultural Parcels’ Extension Agents in the Boyer-Ahmad County

نویسندگان [English]

  • N Kamali moghadam 1
  • M Ahmadvand 2
  • M Amiriardakani 3
1 M.Sc. Student of Agricultural Extension, Departmentof Rural Development Management, Faculty of Agriculture, Yasouj University, Yasouj, Iran.
2 Professor, Department of Rural Development Management, Faculty of Agriculture, Yasouj University, Yasouj, Iran.
3 M.Sc. of Agricultural Extension & Education, Vice President of Resource Development & Management, Organization of Agriculture Jahad, Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad Province,Yasouj, Iran.
چکیده [English]

Efficient agricultural extension agents with desirable professional qualifications are the drivers of agricultural development. Therefore, this study was conducted with the aim of explaining the professional competencies needed by agricultural parcels’ extension agents in the Boyar-Ahmad County using descriptive-correlational survey method. The statistical population of the research was the agricultural parcels’ extension agents in the Boyar-Ahmad county (N=126). Using the sampling table of Bartlett et al., 84 extension agents were estimated as the sample size and distributed among the population in a simple random manner. A researcher-made questionnaire was used to collect data. The face validity of the questionnaire was confirmed by a panel of experts and subject specialists. The reliability of the questionnaire was confirmed by conducting a pilot study and calculating Cronbach's alpha coefficient (0.90-0.70). The investigated professional competencies were categorized into seven areas, including personal, social, management and planning, research, education, scientific abilities, and agricultural practical skills. The findings showed that the status of all the professional competencies of the extension agents were at an average to above average level, among which, the possession of general competencies (individual and social skills) were ranked first while research and scientific abilities were ranked last. The results of cluster analysis of agricultural extension agents based on the seven professional competencies showed that the agents can be categorized into two categories based on levels of professional competencies: high-competent (n=33) and low-competent (n=51) agents. In addition, all the professional competencies were of great importance to the agents. Therefore, it is suggested to improve the know-how (technical expertise) knowledge and the agricultural practical skills of the extension agents in the fields of “how to cultivate all kinds of agricultural products” and “acquire problem-solving skills”.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Agricultural extension
  • Human resource development
  • Professional competency
  • Job performance
  • Zoning extension agents
احمدپور، ا.، نوری، م.، و علیخانی دادوکلایی، م. (1394). واکاوی صلاحیت حرفه ­ای مورد نیاز کارشناسان سطح عملیاتی ترویج کشاورزی در استان مازندران. مجله راهبردهای توسعه روستایی، دوره 2، شماره 2، صص 214-201.
ایزدی، ن.، حیاتی، د.، و عطائی، پ. (1393). ارزیابی قابلیت‌های مورد نیاز کارشناسان شرکت‌های خدمات مشاوره­ای ترویج به منظور آموزش و توسعه کشاورزی دقیق. مجله پژوهش‌های ترویج و آموزش کشاورزی، دوره 7، شماره 4، صص 26-15.
بخشی‌جهرمی، آ.، و زمانی، غ. (1391). لیاقت‌های ترویجی موردنیاز کارشناسان کشاورزی شرکت‌های مشاوره‌ای (مورد مطالعه: مروجان خصوصی شهرستان مرودشت). مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره 43، شماره 3، صص 340-329.
چرمچیان‌لنگرودی، م.، و خیرخواهان، م. (1396). سـازه ­های مؤثـر بـر صلاحیت حرفـه­ای آموزشـگران شـرکت­ های خدمات مشـاوره ای فنی و مهندسـی کشـاورزی شـرق اسـتان گلسـتان. مجله پژوهش مدیریت آموزش کشـاورزی، دوره 9، شماره 42، صص 87-74.
حجازی، س. ی.، نساج­های صرافی، م. ع.، و آهنگری، ا. (1396). بررسی عامل ­های مؤثر بر توسعه صلاحیت‌های حرفه­ای آموزشگران ترویجی سازمان جنگل­ ها، مراتع و آبخیزداری. مجله پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، دوره 9، شماره 40، صص 67-56.
حجـازی، س. ی.، نسـاج­های­صرافی، م. ع.، و آهنگـری، ا. (1397). بررسـی مؤلفه­هـای آموزشـی مؤثر بر توسـعه صلاحیت­ های حرفـه­ ای مروجـان در دوره ­هـای آموزشـی دانشـگاه، قبـل و ضمـن خدمـت (مـورد مطالعـه آموزشـگران ترویجـی سـازمان جنگل ­هـا، مراتـع و آبخیـزداری). مجلـه علـوم ترویـج و آمـوزش کشـاورزی ایـران، دوره 14، شـماره 1، صـص 162-151.
حکیمی، ه. (1387). بررسی شیوه‌های ارتقای سطح علمی نیروها و دستیابی به دانش روز. فصلنامه کتابداری و اطلاع‌رسانی، دوره 11، شماره 1، صص 111-103.
حمیدی، ک.، و یعقوبی، ج. (1395). شناسایی صلاحیت‌های مورد نیاز مروجان کشاورزی شهری از دیدگاه کارشناسان ترویج سازمان جهاد کشاورزی استان زنجان. مجله پژوهش‌های ترویج و آموزش کشاورزی، دوره 35، شماره 3، صص 34-23.
رضایی، ر.، قدیمی، ع.، اسحاقی، ر.، و ودادی، ا. (1391). بررسی صلاحیت‌های مورد نیاز مروجان کشاورزی از دیدگاه پرسنل ترویج کشاورزی استان اردبیل. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره 43، شماره 3، صص 482-473.
رضائی‌مقدم.، ک.، و فاطمی، م. (1398). راهبردهای بهبود نظام نوین ترویج کشاورزی ایران. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، دوره 15، شماره 2، صص 251-223.‎
سازمان جهاد کشاورزی استان کهگیلویه و بویراحمد (1399). آمار، اطلاعات و وضعیت کشاورزی استان کهگیلویه و بویراحمد. گزارش منتشر نشده.
سبزه، م.، چراغعلی، م. ر.، مهاجر، م.، و خوش­فر، غ. ر. (1398). عامل­های مؤثر بر عملکرد شغلی مروجان مسئول پهنه در استان گلستان. پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، دوره 11، شماره 50، صص 159-145.
شاه­پسند، م. ر.، علیپور، ح.، نعمتی، ع.، بخشی­جهرمی، آ.، یعقوبی، و.، و حسین­پور، ب. (1400). دیدگاه مروجان نسبت به شایستگی ­های مورد نیاز در پهنه ­ی عملیاتی ترویج کشاورزی. مجله پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، دوره 13، شماره 56، صص 110-91.
طیوری، م.، فرج­اله حسینی، س. ج.، و صبوری، م. ص. (1400). طراحی مدل مهارت افزایی مروجان کشاورزی ایران با تأکید بر ظرفیت­ سازی. مجله جغرافیا و برنامه­ ریزی منطقه ای، دوره 11، شماره 4، صص 660-648.
عزیزی‌خالخیلی، ط.، و زمانی، غ. (1391). فراتحلیل صلاحیت‌های مورد نیاز مروجان کشاورزی. مجموعه مقالات چهارمین کنگره علوم ترویج و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ایران، تهران، دانشگاه تهران، اول شهریور 1391، صص 8-1.
فعلی، س.، پزشکی­راد، غ. ر.، صدیقی، ح.، شهبازی، ا.، و قریشی ابهری، س. ج. (1394). عوامل بیرونی مؤثر بر نظام ترویج کشاورزی ایران تا افق سال 1400 شمسی. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره 64، شماره 1، صص 151-144.
کاشانی، ع. (1385). تحقیق مزرعه‌ای: ویژگی‌ها و کارکردها. مجله روستا و توسعه، دوره 9، شماره 4، صص90-55.
کریمی، ح.، رضائی‌مقدم، ک.، زمانی، غ.، حیاتی، د.، و رضائی، ع. (1396). واکاوی شبکه نهادی ترویج و آموزش کشاورزی استان کرمان: کاربرد تحلیل شبکه اجتماعی. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی، دوره 13، شماره 2، صص 151-131.
کلانتری، خ. (1394). پردازش و تحلیل داده ­ها در تحقیقات اجتماعی-اقتصادی. چاپ ششم. تهران: انتشارات شریف.
میرزائی، ر.، صدیقی، ح.، و فلسفی، پ. (1386). ارزیابی نظام ترویج ایران. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، دوره 3، شماره 2، صص 67-57.
 
Bartlett, J. E., Kotrik, J. W., and Higgins, C. C. (2001). Organizational research: Determining appropriate sample size in survey research. Learning and Performance Journal, 19, 43-50.
Culp, K., McKee, R. K., and Nestor, P. (2007). Identifying volunteer core competencies: Regional differences. Journal of Extension, 45(6), 36-41.
Debnath, A., Saravanan, R., and Datta, J. (2014). Job competence and job performance of the extension personnel of the department of agriculture in Tripura State of North-East India. International Journal of Social Sciences, 3(2), 91-112.
Demenongu, T. S., Okwu, O. J., and Okwoche, V. A. (2015). Assessment of communication competence of agricultural extension workers in Benue state, Nigeria. Journal of Agricultural & Food Information, 16(2), 163-173.
Gadzirayi, C., Mafuse, N., Zivenge, E., Veremu, R., and Sansole, W. (2020). Agricultural extension needs of frontline extension workers under a Pluralistic Advisory System: Case of Zimbabwe Agricultural Growth Program. International Journal of Agricultural Science, Research and Technology in Extension and Education Systems (IJASRT in EES), 10(4), 165-172.
Ghimire, N. R., and Martin, R. A. (2013). Does evaluation competence of extension educators differ by their program area of responsibility? Journal of Extension, 51(6), 5-17.
Issahaku, A. (2014). Perceived competencies of agriculture extension workers in extension services delivery in Northern Region of Ghana: Perspective from literature. Developing Country Studies, 4(15), 107-125.
Khalil, A. H. O., Ismail, M., Suandi, T., and Silong, A. D. (2009). Human resource development competencies as predictors of agricultural extension agents' performance in Yemen. Human Resource Development International, 12(4), 429-447.
Lakai, D., Jayaratne, K. S. U., Moore, G. E., and Kistler, M. J. (2014). Identification of current proficiency level of extension competencies and the competencies needed for extension agents to be successful in the 21st century. Journal of Extension and Human Sciences, 2(1), 71-89.
Maddy, D. J., Niemann, K., Lindquist, J., and Bateman, K. (2002). Core competencies for the cooperative extension system. Oregon State University Extension Service. Available at: <https://apps.msuextension.org/jobs/forms/Core_Competencies.pdf>.
Megan, M., Mc Clure, N., Fuhrman, E., and Morgan, A. (2012). Program evaluation competencies of extension professionals: Implications for continuing professional development. Journal of Agricultural Education, 53(4), 85–97.
Murphy, T. B., and Bruening, T. H. (2006). Education needs of extension officers in Limpopo Province, South Africa. Paper presented at the 22nd Annual Conference of AIAEE, May 14, Clearwater Beach, Florid, USA.
Nwaogu, F. K., and Akinbile, L. A. (2018). Competencies of agricultural development program personnel in extension service delivery in Oyo and Ogun states Nigeria. Journal of Agricultural Extension, 22(3), 40-52.
Smith, S., Hoag, D., and Peel, K. (2011). Lessons from outstanding country agent. Journal of Extension, 49(4), 139-152.