Identifying the Components and Imperatives of the Pluralistic Agricultural Extension System in Iran

Document Type : Original Article

Authors

1 Ph.D Student of Sustainable Agriculture Extension, Zanjan University, Zanjan, Iran

2 Professor of Extension, Communication and Rural Development Department of Zanjan University, Zanjan, Iran

3 Assistant Professor of Agricultural Extension and Education Department of Kurdistan University, Sanandaj, Iran

4 Director General of Agricultural Science and Technology Extension Office of Education and Extension Institute, Tehran, Iran

Abstract

The agricultural extension system has always needed transformation and structural adjustment from different dimensions; In order to achieve this goal, some reformative institutional approaches such as pluralism have been proposed. Therefore, the purpose of present mixed (qualitative-quantitative) study was to identify the components and imperatives of the pluralistic agricultural extension system in Iran which was performed using Delphi technique. The panel members included 20 people in the first round and 11 people in the second round who were selected purposefully based on their education level, research records, and having sufficient experience in the field of pluralistic agriculture extension. In order to analyze the data using SPSS software, statistical values including mean, standard deviation, coefficient of variation, and Kendall's correlation coefficient were calculated. After doing two rounds of the Delphi technique, 10 main components for a pluralistic agricultural extension system were identified that were including organizational structure, information sources, agricultural extension agents, financial resources, policies and strategies, communication methods and channels, audiences, organizational and management methods, content and topics, and approaches. Also, the implementation of the Delphi technique in the second round led to the identification of 24 different imperatives for the pluralistic agriculture extension system in Iran, which were identified using the qualitative content analysis technique with a summarization approach. Based on the conceptual fit and semantic proximity of the concepts, these imperatives were categorized into 10 general groups including attention to extensional approaches, development of facilities and support services, structural imperatives, reduction of government tenure, legal imperatives, comprehensive coverage of groups and audiences, persistent monitoring and evaluation, networking and coordination between actors, capacity building, and development of professional skills and targeted content creation for extensional programs. In general, paying attention to the components and imperatives identified in this research can in practice be a suitable guide for designing a desirable model of pluralist agriculture extension system and implementing such a system in the country.

Keywords

References

ایزدی، ن.، و یعقوبی فرانی، ا. (1396). تعیین کارکرد سازمان‌ها در نظام ترویج تکثرگرا در راستای توسعه روستایی ایران. مجله راهبردهای توسعه روستایی، دوره 4، شماره 1، صص 19-3.
جعفری، ن.، کرمی، ع.، و کشاورز، م. (1399). اثرات طرح نظام نوین ترویج کشاورزی بر ارتقای دانش و تغییر رفتار کشاورزان استان فارس. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، دوره 16، شماره 2، صص 38-21.
حسینی، س.م.، و شریف‌زاده، ا. (1387). سناریوهای بهسازی ترویج کشاورزی: در جستجوی یک پارادایم نوین. کرج: انتشارات آموزش کشاورزی.
خدادادی، ب. (1395). مشکلات و چالش‌های طرح نظام نوین ترویج و طرح پهنه‌بندی. گزارش فنی، وزارت جهاد کشاورزی، تهران.
دنسکامب، م. (1400). راهنمای پژوهش خوب در پروژه­های تحقیقات اجتماعی کوچک­ مقیاس. ترجمه روح­اله رضائی و لیلا صفا. زنجان: انتشارات دانشگاه زنجان.
دهقانی، م.، یعقوبی، ن.، موغلی، ع.، و وظیفه، ز. (1398). ارائه مدل جامع عوامل مؤثر بر استقرار اثربخش مدیریت دانش. مجله رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، دوره 10، شماره 1، صص 132-110.
رحمانی، ع.، وزیری‌نژاد، ر.، احمدی‌نیا، ح.، و رضائیان، م. (1399). مبانی روش‌شناختی و کاربردهای روش دلفی: یک مرور روایی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، دوره 19، شماره 5، صص 538-515.
رسولی، ر.، موغلی، ع.، و رشـیدی، م. (1393). طراحی مدل تقویت ماندگاری سازمانی کارکنان دانش‏ پایه: با استفاده از فن دلفی. مجله مشاوره شغلی و سازمانی، دوره 6، شماره 21، صص 94-66.
رضائی مقدم، ک.، و فاطمی، م. (1398). راهبردهای بهبود نظام نوین ترویج کشاورزی ایران. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، دوره 15، شماره 2، صص 251-223.  
رضائی‌مقدم، ک.، و اسداله‌پور، ع. (1397). بازاندیشی مفهومی ترویج کشاورزی ایران. کرج: انتشارات آموزش کشاورزی.
رعنایی کردشولی، ح.، و مرتضوی، م. (1395). اصلاحات ساختاری در نظام ترویج کشاورزی ایران. کرج: انتشارات آموزش کشاورزی.
عباس‏زاده، م. (1391). تأملی بر اعتبار و پایایی در تحقیقات کیفی. مجله جامعه ­شناسی کاربردی، دوره 23، شماره 1، صص 19-34.
علی‌زاده، ن.، علی‌پور، ح.، میرترابی، م.، و مؤذن، ز. (1397). مؤلفه‌های تأثیرگذار بر تحول نظام ترویج کشاورزی ایران. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره 49، شماره 2، صص 345-331.
فعلی، س.، پزشکی‌راد، غ.، صدیقی، ح.، شهبازی، ا.، و قریشی، س. (1394). عوامل بیرونی مؤثر بر نظام ترویج کشاورزی ایران تا افق سال 1404. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره 46، شماره 1، صص 157-166.
کریمی گوغری، ح.، رضایی مقدم، ک.، و رضایی، ع. (1397). تحلیل شبکه اجتماعی رویکردی نوین در تبیین نظام ترویج و آموزش کشاورزی تکثرگرا: مورد مطالعه استان کرمان. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره 49، شماره 2، صص 329-311.
کریمی‌گوغری، ح.، رضائی‌مقدم، ک.، زمانی، غ.، حیاتی، د.، و رضایی، ع. (1396). واکاوی شبکه‏ نهادی ترویج و آموزش کشاورزی استان کرمان: کاربرد تحلیل شبکه اجتماعی. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، دوره 13، شماره 2، صص 151-131.
نیکویه، م.، شیروانی ناغانی، م.، درویشی سه­تلانی، ف.، و بیات، ر. (1399). شناسایی و اولویت­بندی عوامل چندزمینه­ای مؤثر بر روند فرار مغزها (تحلیل و پیش ­نگری موجه چهارم این پدیده در ایران: از 1390 تا افق 1404). مجله مجلس و راهبرد، دوره 27، شماره 104، صص 154-127.
 
Abdu-Raheem, K. A., and Worth, S. H. (2016). Suggesting a new paradigm for agricultural extension policy: The case of West African countries. South African Journal of Agricultural Extension, 44(2), 216-230.
Alimirzaei, E., Hosseini, S. M., Hejazi, Y., and Movahed Mohammadi, H. (2019). Executive coherence in Iranian pluralistic agricultural extension and advisory system.
Journal of Agricultural Science and Technology, 21(3), 531-543.
Anandajayasekeram, P., Puskur, R., Sindu, W., and Hoekstra, D. (2008). Conceptsand practices in agricultural extension in developing countries: A source book. IFPRI (International Food Policy Research Institute), Washington, DC, USA, and ILRI (International Livestock Research Institute), Nairobi, Kenya. pp 275.
Bebe, B. O., Gowland, M. J., and Nicholas, O. (2016). Changes in agri-business outcomesamong the dairy beneficiaries of contracted extension service delivery model in Kenya. Journal of Agricultural Extension, 20(1), 53-65.
Bett, W., and Secretary, C. (2017). Guidelines and standards for agricultural extension and advisory services. Technical report, ministry of agriculture, livestock and fisheries, Kenya.
Demisse, B., Awulachew, S., Adenew, B., and Mengiste, A. (2011). Creating extension service delivery through public-private partnership. In Awulachew, Seleshi Bekele, Erkossa, Teklu, Balcha, Y. (Comps.). Irrigation and Water for Sustainable Development: Proceedings of the Second Forum, Addis Ababa, Ethiopia, 15-16 December 2008. Colombo, Sri Lanka: International Water Management Institute (IWMI). pp.74-77.
Faure, G., Davis, K. E., Ragasa, C., Franzel, S., and Babu, S. C. (2016). Framework to assess performance and impact of pluralistic agricultural extension systems: The best-fit framework revisited. IFPRI Discussion Paper 01567, Development Strategy and Governance Division.
Gêmo, H.R., Stevens, J.B., and Chilonda, P. (2013). The role of a pluralistic extension system in enhancing agriculture productivity in Mozambique. South African Journal of Agricultural Extension, 41(1), 59-75.
Goodman, C. M. (1987). The Delphi technique: A critique. Journal of Advanced Nursing, 12(6), 729-34.
Jadallah, A. E., Omar, Abu Bakar, A. H., and Jais, H. M. (2011). The impact of the decentralization and Pluralism policy on agricultural extension services. Journal of Agricultural Technology, 7(4), 895-901.
Knierim, A., Labarthe, P., Laurent, C., Prager, K., Kania, J., Madureira, L., and Ndah, T.H. (2017). Pluralism of agricultural advisory service providers: Facts and insights from Europe. Journal of Rural Studies, 55, 45-58.
Maertens, A., Michelson, H., and Nourani, V. (2020). How do farmers learn from extension services? Evidence from Malawi. American Journal of Agricultural Economics, 103(2), 569-595.
Powell, C. (2003). The Delphi Technique: Myths and Realities, Methodological Issues in Nursing Research, 41(4), 376-382.
Ragasa, C., Ulimwengu, J., Randriamamonjy, J., and Badibanga, T. (2016). Factors affecting performance of agricultural extension: evidence from Democratic Republic of Congo. The Journal of Agricultural Education and Extension, 22(2), 113-143.
Roy, J. (2018). Pluralistic extension approach for the rural transformation: Policy initiative. Journal of Energy Research and Environmental Technology (JERET), 5(2), 27-29.
Sajesh, V. K., Padaria, R. N., and Sadamate,V. V. (2018). Pluralism in agricultural extension in India: Imperatives and implications. Economic Affairs, 63(4), 1017-1025.
Schmidt R. C. (1997). Managinig Delphi surveys using nonparametric statistical techniques. Decision Sciences, 28(3), 763-774.
Singh, K. M., Swanson, B. E., and Meena, M. S. (2013). Reforming India’s pluralistic extension system: Some policy issues. ICAR-RCER, Patna, University of Illinois at Urbana-Champaign 7 August 2013. Available at: http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.2306980>.
Iranian Agricultural Extension and Education Journal
Volume 19, Issue 1
September 2023
Pages 45-64

Files

Share

How to cite

Statistics