معصومی, احسان, زمانی, غلامحسین. (1396). تأثیر ویژگی های فردی، حرفه ای و هوش هیجانی بر رهبری کارآفرینانه دهیاران روستایی. علوم ترویج و آموزش کشاورزی, 13(1), 33-46.
احسان معصومی; غلامحسین زمانی. "تأثیر ویژگی های فردی، حرفه ای و هوش هیجانی بر رهبری کارآفرینانه دهیاران روستایی". علوم ترویج و آموزش کشاورزی, 13, 1, 1396, 33-46.
معصومی, احسان, زمانی, غلامحسین. (1396). 'تأثیر ویژگی های فردی، حرفه ای و هوش هیجانی بر رهبری کارآفرینانه دهیاران روستایی', علوم ترویج و آموزش کشاورزی, 13(1), pp. 33-46.
معصومی, احسان, زمانی, غلامحسین. تأثیر ویژگی های فردی، حرفه ای و هوش هیجانی بر رهبری کارآفرینانه دهیاران روستایی. علوم ترویج و آموزش کشاورزی, 1396; 13(1): 33-46.
تأثیر ویژگی های فردی، حرفه ای و هوش هیجانی بر رهبری کارآفرینانه دهیاران روستایی
1دانشجوی دکتری بخش ترویج و آموزش کشاورزی دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
2استاد بخش ترویج و آموزش کشاورزی دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
چکیده
توسعه تعاونی های دهیاری ها، به عنوان یکی از راهبردهای گسترش فعالیت های کارآفرینانه روستایی مورد توجه قرار گرفته است. هدایت این فعالیت ها، نیازمند دهیارانی متعهد و باانگیزه است که نقش مهمی را در رهبری سازمانهای اجتماعی - اقتصادی ایفا میکنند، بنابراین مناسب ترین سبک رهبری برای این دهیاران، رهبری کارآفرینانه است. در همین راستا، شناسایی عوامل مؤثر بر رهبری کارآفرینانه برای توسعه این سبک رهبری در میان دهیاران ضروری است. ازاین‌رو هدف این پژوهش، تعیین عوامل تأثیرگذار بر رهبری کارآفرینانه دهیاران بود. این پژوهش از نوع "توصیفی – همبستگی" بوده و با فن پیمایش انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش را دهیاران "تعاونی دهیاری ها" در سراسر ایران تشکیل دادند (839 N=) که تعداد 133 نفر بر اساس فرمول کوکران برای نمونه تعیین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد که روایی صوری آن به‌وسیله اساتید صاحب نظر و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت (0/71 تا 0/89). نتایج نشان داد که تفاوت میانگین معنی داری بین رهبری کارآفرینانه و سطوح ویژگی های فردی و حرفه ای دهیاران از قبیل سن، سابقه دهیاری و زمینه تجربه کار قبلی وجود دارد. یافته ها بیانگر آن بود که متغیرهای هوش هیجانی بر رهبری کارآفرینانه مؤثرند و از بین آنها مهارت های اجتماعی بیشترین تأثیر را بر متغیر وابسته دارد. نتایج این پژوهش، معیارهایی را برای انتخاب و آموزش دهیاران روستایی فراهم می نماید.
The Impacts of Demographic Characteristics and Emotional Intelligence on Entrepreneurial Leadership among Dehyars
نویسندگان [English]
Ehsan Masoomi1؛ Gholam-Hossein Zamani2
1Ph.D. Student, and Professor, Department of Agricultural Extension and Education, School of Agriculture, Shiraz University
2Professor, Department of Agricultural Extension and Education, School of Agriculture, Shiraz University
چکیده [English]
Development of Dehyari’s cooperatives is considered as one of the strategies of entrepreneurial activities. Directing this activities require motivated and committed Dehyars (Municipality Administrators) who play an important role in the leadership of socio-economic organizations. Therefore, entrepreneurial leadership is the most appropriate style of leadership for Dehyars. In this regard, it is necessary to identify factors affecting entrepreneurial leadership for selecting and training Dehyars of those cooperatives. Hence, the main purpose of this survey research was determining effective factors on entrepreneurial leadership. This study is a “descriptive, correlational” research that was conducted using survey technique. The statistical population of the study was the Dehyars of Dehyari’s cooperatives from all over Iran (N= 839). Totally, 133 samples were determined by the Cochran formula, randomly. Data was gathered using a questionnaire whose face validity was confirmed through a panel of experts, and its reliability estimated using Cronbach's alphas coefficient (0.71 to 0.89). Findings indicated that, there is a significant difference toward entrepreneurial leadership between Dehyars’ demographic characteristics including age, Dehyari’s experience, and context of prior work experience. The findings also revealed that the variables of emotional intelligence affect entrepreneurial leadership, and social skills have the highest effect on dependent variable. The results of this study provide criteria for selecting and training rural Dehyars.
ایمانی جاجرمی، ح.، و پور رجب میاندوآب، پ. (1388). سنجش و تحلیل ویژگیهای کارآفرینی دهیاران با تأکید بر عوامل زمینهای مؤثر بر آن (مطالعه موردی: دهیاران روستاهای شهرستان میاندوآب). پژوهش‌های روستایی، دوره 1، شماره 1، صص 96-67.
حبیبپور گتابی، ک.، و صفری شالی، ر. (1391) راهنمای جامع کاربرد SPSS در تحقیقات پیمایشی (تحلیل دادههای کمی). تهران: انتشارات متفکران.
زمانی، غ. (1376). نظریههای انگیزش و کاربرد آنها در ترویج و آموزش کشاورزی. مجموعه مقالات سمینار علمی ترویج کشاورزی کشور، انتشارات سازمان ترویج کشاورزی.
سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور. (1389). آشنایی با تعاونیهای دهیاریها. ماهنامه پژوهشی، آموزشی و ترویجی دهیاریها. سال ششم، شماره 30، صص 20-18.
عابدی جعفری، ح.، تسلیمی، م. س.، مرادی، م.، و پورابراهیم، س. (1389). بررسی رابطه بین سبک رهبری تحولآفرین با هوش عاطفی و بهره هوشی. فصلنامه مدیریت، سال هفتم، شماره 20، صص 75-62.
کیوانلو، ف.، کوشان، م.، و سیداحمدی، م. (1389). رابطه بین هوش هیجانی و سبک رهبری. مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی سبزوار. دوره 18، شماره1، صص 54-47.
مرتضوی، س.، ناظمی، ش.، و محمودی فخرآباد. (1384). بررسی رابطه بین هوش عاطفی و سبک رهبری (تحولبخش-مبادلهای). فصلنامه مدرّس علوم انسانی. دوره 9، شماره 3، صص 190-167.
ملک سعیدی، ح.، بخشی جهرمی، آ.، و فروزانی، م. (1392). عوامل مؤثر بر انگیزه پیشرفت کارآفرینان زن روستایی: مورد مطالعه شهرستان مرودشت. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 9، شماره 1، صص 151-142.
ملکی آوارسین، ص.، حسینی نسب، س. د.، و وفاجو. م. (1391). بررسی رابطه بین هوش هیجانی و سبک رهبری تحولآفرین مدیران گروههای آموزشی منطقه 13 دانشگاه آزاد اسلامی. فصلنامه علوم تربیتی. سال پنجم، شماره 18، صص 52-41.
منفرد، ن.، و رضایی مقدم، ک.، آبخیز. ز. (1394). نگرش دانشجویان کشاورزی دانشگاه شیراز نسبت به ایجاد دانشکده کارآفرین. نشریه کارآفرینی در کشاورزی. جلد دوم، شماره 2، صص 66-47.
وطنخواه، ن.، و رضاییمقدم، ک. (1394). شناخت روحیه کارآفرینی دانشجویان: مورد مطالعه دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 11، شماره 1، صص 71-59.
یعقوبی، ن.، اورعی یزدانی، ب.، و مقدمی، م. (1388). بررسی رابطه بین هوش عاطفی و سبک رهبری تحولآفرین. پژوهشنامه مدیریت اجرایی، سال نهم، شماره 1، صص 144-119.
Ardichvili, A., Cardozo, R., and Ray, S. (2003). A theory of entrepreneurial opportunity identification and development. Journal of Business Venturing, 18, 105-103.
Ataei Zanjani Nezhad, H., Marjani, M. R., and Najafi, A. (2015). A study on relationship between emotional intelligence and entrepreneurship of trainees in vocational and technical organization. Management Science Letters, 5(5), 501-506.
Chan, K. Y., Uy, M. A., Chernyshenko, O. S., Ho, M. H. R., and Sam, Y. L. (2015). Personality and entrepreneurial, professional and leadership motivations. Personality and Individual Differences, 77, 161-166.
Chatterjee, A., and Kulakli, A. (2015). An empirical investigation of the relationship between emotional intelligence, transactional and transformational leadership styles in banking sector. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 210, 291-300.
Colbert, F. (2003). Entrepreneurship and leadership in marketing the arts.Internationa. Journal of Arts Management, 6(1), 30-39.
Eyal, O., and Kark, R. (2004). How do transformational leaders transform organizations? A study of the relationship between leadership and entrepreneurship. Leadership and Policy in Schools, 3(3), 211-235.
Fernald, L. W., Solomon, G. T., and Tarabishy, A. (2005). A new paradigm: Entrepreneurial leadership. Southern Business Review, 30(2), 1-10.
Flores, M. A. R. A.T., and Tovar, L. A. R. (2008). Emotional intelligence model for directors of research centers in Mexico. Estudios Gerenciales, 24(106), 13-30.
Goleman, D. (1998). Working with emotional intelligence. New York: Bantam.
Gupta, V., MacMillan, I. C., and Surie, G. (2004). Entrepreneurial leadership: developing and measuring a cross-cultural construct. Journal of Business Venturing, 19(2), 241-260.
Hojat, M., Gonnella, J. S., Nasca, T. J., Mangione, S., Vergare, M., and Magee, M. (2002). Physician empathy: definition, components, measurement, and relationship to gender and specialty. American Journal of Psychiatry. 159(9), 1563-1569.
Jawahar, D. P., and Nigama, K. (2011). Influence of social capital on entrepreneurial opportunity recognition behaviour. International Journal of Economics and Management, 5 (1), 351, 368.
Kerr, R., Garvin, J., Heaton, N., and Boyle, E. (2006). Emotional intelligence and leadership effectiveness. Leadership & Organization Development Journal, 27(4), 265-279.
Lans, T., van Galen, M. A., Verstegen, J. A. A. M., Biemans, H. J. A., and Mulder, M. (2014). Searching for entrepreneurs among small business owner managers in agriculture. NJAS-Wageningen Journal of Life Sciences, 68, 41-51.
Mitchell, T. R. (1982). Motivation: New directions for theory, research, and practice. Academy of management review, 7(1), 80-88.
Mortan, R. A., Ripoll, P., Carvalho, C., and Bernal, M. C. (2014). Effects of emotional intelligence on entrepreneurial intention and self-efficacy. Revista de Psicología del Trabajo y de las Organizaciones, 30(3), 97-104.
Ngah, R., and Salleh, Z. (2015). Emotional intelligence and entrepreneurs’ innovativeness towards entrepreneurial success: A preliminary study. American Journal of Economics, 5(2), 285-290.
Ngah, R., Salleh, Z., and Mamat, W. I. W. (2016). Entrepreneurs’ innovativeness based on emotional intelligence (EI) competencies towards entrepreneurial success. In Proceedings of the ASEAN Entrepreneurship Conferenc ,. Spring, Singapore.
Palmer, B., Walls, M., Burgess, Z., and Stough, C. (2001). Emotional intelligence and effective leadership. Leadership & Organization Development Journal, 22(1), 5-10.
Raina, A. K., and Sharma, N. K. (2013). The relationship between emotional intelligence and leadership. European Journal of Business and Management, 5(10), 59-70.
Rost, J. C. (1995). Leadership: A discussion about ethics. Business Ethics Quarterly, 5(01), 129-142.
Schutte, N. S., Malouff, J. M., Hall, L. E., Haggerty, D. J., Cooper, J. T., Golden, C. J., and Dornheim, L. (1998). Development and validation of a measure of emotional intelligence. Personality and individual differences, 25(2), 167-177.
Smith, B. R., Matthews, C. H., and Schenkel, M. T. (2009). Differences in entrepreneurial opportunities: The role of tacitness and codification in opportunity identification. Journal of small business management, 47(1), 38-57.
Soriano, D. R., and Martínez, J. M. C. (2007). Transmitting the entrepreneurial spirit to the work team in SMEs: the importance of leadership. Management Decision, 45(7), 1102-1122.
Thornberry, N. (2006). Lead like an entrepreneur. Blacklick, USA:McGraw-Hill.
Vecchio, R. P. (2003). Entrepreneurship and leadership: common trends and common threads. Human resource management review, 13(2), 303-327.
Winston, B. E., and Patterson, K. (2006). An integrative definition of leadership. International journal of leadership studies, 1(2), 6-66.
Wong, C. S., and Law, K. S. (2002). The effects of leader and follower emotional intelligence on performance and attitude: An exploratory study. The leadership quarterly, 13(3), 243-274.
Zamani, G. H., and Karami, E. (2006). Rural leadership and sustainable agriculture: Criteria for recruiting leaders. Journal of Food, Agriculture and Environment, 4(3/4), 228-234.
ابتدای صفحه