اثربخشی عملکرد شرکت‏ های خدمات مشاوره، فنی و مهندسی کشاورزی و عوامل مؤثر بر آن در شهرستان دیواندره

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد گروه مدیریت و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران

2 دانش آموخته دوره دکتری توسعه کشاورزی دانشگاه تهران

3 استادیار دانشکده کارآفرینی، دانشگاه تهران

چکیده

این پژوهش با هدف کلی بررسی اثربخشی عملکرد شرکت‏ های خدمات مشاوره، فنی و مهندسی کشاورزی و عوامل مؤثر بر آن انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اعضای شرکت‏ های فعال خدمات مشاوره، فنی و مهندسی کشاورزی در شهرستان دیواندره بود (N=104). با استفاده از آماره نمونه‏ گیری کوکران تعداد 60 نفر از آن‏ ها به‌عنوان نمونه انتخاب شدند که برای افزایش اعتبار یافته‏ ها، 84 پرسشنامه با روش نمونه‏ گیری تصادفی با انتساب متناسب توزیع شد که در نهایت تعداد 72 پرسشنامه به‏صورت کامل تکمیل گردید و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامه‏ ای بود که روایی آن توسط پانل متخصصان و پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد (α>0/7). تجزیه و تحلیل داده‏ ها به‏ وسیله نرم ‏افزار SPSS18 انجام شد. نتایج نشان داد که شرکت‏ های مورد مطالعه از عملکرد مطلوبی برخوردار هستند و در ارائه خدمات به کشاورزان تا حدودی موفق عمل کرده‏ اند. این در حالی است که عملکرد آنان در بخش‏ های مختلف متفاوت است. همچنین، در اولویت‏ بندی شرکت مشاوره‏ای بر اساس عملکرد آنان، نتایج نشان داد که شرکت ‏های اندیشه سبز آربابا و آربابا عملکرد مناسبی نسبت به سایر شرکت‏ های خدماتی دارند و شرکت‏ های پاییزان گستر و لاله گستر عملکرد پایینی نسبت به سایر شرکت‏ ها دارند. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که رضایت شغلی اعضا، حمایت دولت، ترکیب اعضا از رشته‏ های مختلف، امنیت شغلی و اعتماد اعضا به همدیگر تأثیر قوی در پیش‏گویی عملکرد اعضای شرکت دارند، به‏ طوری‏که این متغیرها 54/2 درصد از واریانس متغیر وابسته (عملکرد) را تبیین نموده ‏اند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Performance Effectiveness of Technical, Engineering and Consulting in Companies Agriculture Field and its Influencing Factors in Divandarreh County

نویسندگان [English]

  • Ali Asadi 1
  • Moslem Savari 2
  • Gholam-Hossein Hosseininia 3
1 Professor at Department of Agricultural Management and Development at University of Tehran
2 Former Ph.D Student of Agricultural Development at University of Tehran
3 Assistant Professor at College of Entrepreneurship at University of Tehran
چکیده [English]

The main purpose of this research was to investigate the performance effectiveness of technical engineering and consulting companies in agriculture and the factors which influence them. The population of this study consisted all active members of advisory services in Divandarreh County. Using Cochran's sampling formula, 60 people were selected as the sample. To increase the findings’ reliability, with proportionally random sampling method, 84 questionnaires were distributed, and finally 72 questionnaires were completed. To collect the data a questionnaire was used which its validity confirmed by a panel of experts and its reliability verified by calculating Chronbach's alpha coefficient (α>0.7). Data were analyaed by SPSS18 software. Results showed that the studied companies had pleasant performance and been somewhat successful in providing services for farmers, while their performance varies in different parts. Also, in the case of their performance priority, the results showed that Andisheh-Sabz Arbaba and Arbaba companies had appropriate performance compared to other service companies, while Paeezan-Gostar and Laleh-Gostar companies had low performance in comparison with other companies. In addition, the results of the regression analysis revealed that the variables such as members’ job satisfaction, support from the government, the members combination with regard to majors, job security and members trust to each other had a strong impact on the prediction of each members performance, so that these variables explained 54.2 percent of the variance of the dependent variable (performance).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Effectiveness
  • Agricultural Services Companies
  • performance
  • Divandarreh County
احمدوند، م.، و مهدیان بروجنبی، م. (1391). واکاوی عملکرد شرکت‏های خدمات مشاوره‏ای، فنی و مهندسی کشاورزی و موفق در شهرستان بروجن. فصلنامه فن‏آوری‏های نوین کشاورزی (ویژه ترویج و آموزش کشاورزی)، سال 5، شماره 2، صص 20- 5.
حسینی، س. م.، و شریف‏زاده، ا. (1387). سناریوهای بهسازی ترویج کشاورزی: در جستجوی یک پارادایم نوین. کرج: انتشارات آموزش کشاورزی.
رحیمی، م.، زرافشانی، ک.، نوری، م.، عباسی‏زاده قنواتی، ص.، و رستمی، ف. (1391). ارزیابی عملکرد شرکت‏های خدمات مشاوره‏ای و فنی و مهندسی کشاورزی استان‏
رضایی، ر. (1393). تأثیر سازه‏های سرمایه های کرمانشاه و زنجان. فصلنامه پژوهش‏های روستایی، سال 3، شماره 4، صص 240- 215.
رضائی، ر. (1393). تأثیر سازه‏های اجتماعی بر سرمایه فکری در شرکت‏های خدمات مشاوره‏ای، فنی و مهندسی کشاورزی در استان زنجان. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 10، شماره 2، صص 34-31.
روحانی، س. (1376). بررسی عملکرد شرکت‏های تعاونی تولید روستایی استان همدان. فصلنامه اقتصاد کشاورزی و توسعه، شماره 25، صص 209- 187.
سازمان نظام مهندسی و کشاورزی و منابع طبیعی. (1388). خبرنامه داخلی نظام مهندسی کشاورزی استان چهارمحال و بختیاری، 3، صص 9 - 5.
سوری، س.، کرباسیون، م.، و صدیقی، ح. (1392). تحلیل وضعیت شرکت‏های خدمات مشاوره‏ای، فنی و مهندسی کشاورزی با استفاده از تکینک SWOT. اولین همایش سراسری کشاورزی و منابع طبیعی، تهران.
شویکلو، ن.، حسینی، م.، و پورآتشی، م. (1394). بررسی مشکلات شرکت‏های خدمات مشاوره‏ای، فنی و مهندسی کشاورزی از دیدگاه مدیران عامل شرکت‏ها (مطالعه موردی استان قزوین). فصلنامه تحقیقات و توسعه کشاورزی ایران. دوره 46، شماره 1، صص 50-43.
کرمی، ع.، و رضایی مقدم، ک. (1384). آثار تعاونی‏های تولید کشاورزی در فرایند تولید. مجله اقتصاد کشاورزی و توسعه، ویژه‏نامه‏ی بهره‏وری و کارایی، صص 49 – 1.  
کلانتری، خ. (1391). مدل‏های کمی در برنامه‏ریزی (منطقه‏ای، شهری و روستایی). نشر فرهنگ صبا،
 
لطیفیان، ا. (1385). بررسی عملکرد تعاونی‏های تولید کشاورزی استان خراسان بزرگ. دو ماهنامه علمی پژوهشی دانشو رفتار، دوره 3، شماره 20، صص 84- 61.
معاونت ترویج و آموزش سازمان تات با همکاری سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی کشور. (1387). برنامه عملیاتی استقرار شبکه‏ خدمات مشاوره‏ای، فنی و مهندسی کشاورزی. انتشارات خدمات تکنولوژی آموزشی – نشر آموزش کشاورزی، تهران.
نادری‏مهدیی، ک.، چرخ تابیان، ط.، و لطیفی، س. (1394). سنجش سطح توسعه کشاورزی در استان‏های غرب کشور با استفاده از تکنیک‏های تصمیم‏گیری چندشاخصه (MADM). مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد 11، شماره 2، صص 75-69.
وزارت جهاد کشاورزی معاونت ترویج و نظام بهره‏برداری (1386). اساس‏نامه و برنامه عملیاتی استقرار شبکه‏های خدمات مشاوره‏ای، فنی و مهندسی کشاورزی، معاونت ترویج و نظام بهره‏برداری با همکاری سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی کشور، صص 82-73.
 
Anderson, J. (2007). Agricultural advisory services. A background paper for WDR, Washington, DC: World Bank.
Bahrami, A. (2003). Study of private adventures performance from experts and rural people’s viewpoints and compare it with public agricultural extension system by using selected indicators in the province of Hamedan. M.Sc. Thesis.  University of Tarbiat Modaress.
Birner, R., Davis, K., Pender, J., Nkonya, E., Aandajayasekeram, P., Ekboir, H., Mbabu, A., Spielman, D,j., Horna, D., Benin, S. and Cohen, M. (2006). From best practice to best fit: A framework for designing and analyzing agricultural advisory services. Journal of Agricultural Education and Extension, 154 (1), 341- 355.
Birner, R., and Anderson, H. (2007). How to make agricultural extension demand driven? The Case of India’s agricultural extension policy. International Food Policy Research Institute (IFPRI), Discussion Paper 00729, 48.
Eicher, C. K. (2007). Agricultural extension in Africa and Asia, world Ag Info project, Cornell University, New York.
FAO, (2005). Agricultural extension and training needs of farmers living in small island countries: A case from Samoa, Available at: < http, www: fao. org/sd/dim_kn3/docs/kn3_051101d1_en.pdf>.
Gowda, S. (2003). Development of scale to measure farmers’ satisfaction with private agricultural extension service. Journal of Tropical Agricultural Research, 11 (2), 190- 198.
Hanson, J., and Richard, J. (2004). Working paper economic welfare impacts of public policy and regulation, Risk and Production in 2003-2004. Department of agricultural and resource economics, University of Maryland, College Park, Maryland.
Hashemi, S. M. and Hedjazi, S. Y. (2011). Factors affecting members’ evaluation of agri-business ventures’ effectiveness. Journal of Evaluation and Program Planning, 34, 51- 59.
Hosseini, J. F., Mirdmadi, M., Dehyouri, S., and Ahmadi, S. (2008). Perception of extension specialists about the role of extension in the production and adoption of the genetically modified crops in Iran. Journal of Biochemistry and Biotechnology, 4 (4), 431- 437.
Karami, E., and Rezaei-Mogaddam, K., (2005). Modeling determinants of agricultural production cooperatives performance in Iran. Agricultural Economics, 33, 305-314.
Mandler, A. (2010). The context of agriculture advisory services in the Republic of Tajikistan Available at: <http://www.mace-events.org/greenweek2010/6382/Mandler_feb.pdf>.
Mirzaei, R., Sedighi, H., and Falsafi, P. (2008). Assessment of agricultural extension systems of Iran. Journal of Agricultural Extension and Education, 5 (23), 57- 67.
Owens, T., Hoddinott, J., and Kinsey, B. (2001). The impact of agriculture extension on farm production in resettlement areas of Zimbabve. Working paper N. 144. Centre for the Study of African Economies.
Rivera, W. (2000). Confronting global market: Public sector agricultural extension reconsidered. Journal of Extension Systems, 16 (4), 33- 54.
Rivera, W. M., and Alex, G. (2005). Extension reform for rural development. Journal of Extension and Rural Development, 1(5), 10-20.
Sangweni, S. (2008). Citizen satisfaction survey: Provincial agricultural services. Public services commission Economic and Infrastructure Services Sector, custodian of governance, 1-55.
Saravanan, R. (2001). Privatization of agricultural extension, national institute of agricultural extension management. Available at: <www.manage.gov.in/pvtext>.
Swanson, E., Burton, E. (2008). Global review of good agricultural extension and advisory service practices, food and agricultural organization of the United Nation, Rome.